19. júní - 01.05.1920, Blaðsíða 4
92
1 9. JÚNI
gróðursett tré. Alt er þetta girt með
laglegri girðingu. Hliðin eru þannig
gjörð, að smábörn geta ekki opnað
þau. Mæðurnar geta því verið óhrædd-
ar um, að þau hlaupi burt frá hús-
inu. Húsið er einlyft með kvisti á
framhlið. Niðri eru tvær stofur og
eldhús; uppi eru tvö svefnherbergi,
baðherbergi og vanhús. Kjallari er
undir húsinu fyrir geymslu og eld-
stæði, þar sem gufa til upphitunar
öllu húsinu er leidd frá.
í eldhúsinu, sem er bjart og rúm-
gott, borðar vanalega fjölskyldan.
Borðið, sem borðað er við, er með
skúffum fyrir borðáhöld, og brauð-
fjölum, sem rent er inn með borð-
plötunni, þegar ekki þarf að nota
þær. í borði þessu eru eintiig smá-
skúffur fyrii; mjöl og aðra matvöru.
í föstum bekk við eina hlið eldhúss-
ins eru tvö þvottaker, með glerung
á. í þeim eru vatnskranar fyrir heitt
og kalt vatn. Yfir þvottakerunum er
borðplata, þegar ekki er verið að
nota þau. í horni stendur vatnsker,
til að þvo í matarílát. í hann renn-
ur einnig heitt og kalt vatn. Auðvit-
að eru öll þessi vatnsker þannig út-
búin, að ekki þarf annað en Iosa
um tappa í botninum, svo skolpið
renni burt gegnum pípu i gólfinu og
út í skolpræsið.
Vatnið er hitað í vatnsofni, sem
áfastur er eldavélinni. Vatnið i bað-
herbergið er einnig hitað þar.
(Frh.)
Vér leitum harksins til pess aö drekkjá
par þagnar-þrá vorri. Tagore.
Yinnuvisindi
á heimilunum.
FrH.
Myndin á bls. 93 sýnir eitt horn-
ið á eldhúsi með vinnuvísindafyrir-
komulagi. Hún ælti að geta gefið dá-
litla hugmynd um hvernig eldhúsið
er að öðru leyti. Vér sjáum líka á
henni hvernig eldakonan kemur sér
fyrir með verkið. Á skutlinum hægra
megin við hana eru óhreinu matar-
ílátin —- er skutullinn á hjólum og
ekið, með öllu á,úr matskála fram í
eldhúsið. Uppþvegnu ílátunum hvolfir
hún á þar til gerða grind hinumegin
við vatnsþróna. Upp yfir hangir þurk-
an, hún getur seilsl til hennar úr
sæti sínu, og í hyllurnar raðar hún
hreinum borðbúnaðinum.
Sé nú öllu í eldhúsinu jafn hagan-
lega fyrirkomið og þessu horni, segir
það sig sjálft að hreinasta ánægja
muni vera að vera »eldabúska« þar.
Til vinnuléttis er áríðandi að borð,
vatnsþró og eldavél séu mátulega há,
við vöxt þess, er við þau starfar. Er
erfitt að gefa ákveðið mál, en hver
verður þar að byggja á sinni reynslu.
Vegna þess að hér er alstaðar gert
ráð fyrir lausum borðum — á fjór-
um fótum — er hægðarleikur að
smiða þau þannig, að hækka og
lækka megi fæturnar, enda gert ráð
fyrir því, á líkan hátt og t. d. leik-
fimisáhald það, sem kallað er »hestur«
er hækkað og lækkað. En með múr-
eða naglfasta hluti telur Mrs. Freder-
ich bezt að miða þá við talsvert
háan verkmann, en hafa heldur lít-
inn skemil við hendina handa þeim