Alþýðublaðið - 04.09.1963, Side 2
Bitstjórar: Gísli J. Ástþórsson (at>) og Benedikt Gröndal.—Aðstoðarritstjóri
Björgvin Guðmundsson. — Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. — Símar
14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími: 14:906 — Aðsetur: Alþýðuliúsið.
— Prentsmiðja Alþýðublaðains, Hverfisgötu 8-10. — Áskriftargjald kl. 65.00
6 mánuði. í lausasölu kl. 4 00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
HRINGLANDI
• ' SKRIF TÍMANS um Hvalfjarðarmálið gefa
ærið tilefni til spuminga um, hver sé stefna Fram-
sóknarflokksins 1 utanríkismálum. Hefur flokkur
inn sveiflazt öfga á milli, allt frá sálufélagi við
kommúnista yfir til Varðbergs eftir því hvernig
vindur hefur blásið hverju sinni.
í rauninni virðast framsóknarmenn vera með
öllu skoðanalausir á utanríkismálum, en taka af-
stöðu hverju sinni eftir því, hvort þeir eru í stjórn
<eða utan stjórnar. Þegar þeir éru í ríkisstjóm eru
þeir hörðustu NATO-menn, en utan stjómar breyt
ast þeir skjótlega í þjóðvarnar-kommúnista.
í lok síðasta ófriðar voru framsóknarmenn ut-
an ríkisstjómar. Þá voru þeir svo mglaðir, áð flest
ir þingmanna þeirra voru á móti þátttöku íslands í
Sameinuðu þjóðunum!
Nokkru síðar var gerður Keflavíkursamning-
ur við Bandaríkin. Má nærri geta, að framsóknar-
menn voru á móti honum. Þegar málið var komið á
lokastig í þinginu breytti Eysteinn Jónsson skyndi-
lega urn skoðun og með honum stór hópur fram-
sóknarþingmanna. Gerðust þeir stuðningsmenn
samningsins, enda var þess ekki langt að biða, að
Framsókn gerðist aðili að stjóm og Eysteinn yrði
ráðherra.
Árabilið 1950—56 voru framsóknarmenn í
stjórn og hinir mestu fylgismenn Atlantshafs"
'bandalagsins og landvarna á íslandi. Þeim þótti
fyrirtækið Sameinaðir verktakar of þröngt í snið-
um og börðust með góðum árangri fyrir víðtækari
félagsskap um hermangið. Tókst þeim að koma
hlutafélaginu Regin h.f. að jötunni og leigja Ame-
ríkumönnum Hvalfjarðartanka.
Þegar Hermann Jónasson sleit samstarfi við
sjálfstæðismenn 1956, var tekin upp önnur stefna
í utanríkismálum og brottför hersins veifað fram-
an í landsmenn, meðan á kosningum stóð. Nokkr-
um mánuðum síðar, þegar framsóknarmenn voru
komnir í ráðherrastól á nýjan leik, var því máli
sleppt og ekki á það minnzt, fyrr en Framsókn
lenti aftur í stjórnarandstöðu.
Þessi ferill framsóknarmanna er ekki fagur.
Hann gefur til kynna, að þeir braski með utanrík-
ismál eftir því, hvað hentar þeim sjálfum hverju
sinni — og hvað er nauðsynlegt fyrir þau fyrir-
tæki, sem þeir hafa á sinni könnu.
Þegar athugaður er ferill framsóknarmanna
undanfama tvo árátugi, kemur í ljós stefnuleysi
þeirra og hrossakaup í utanríkismálum. í því ljósi
verða skrif Tímans um Hvalfjarðarmálið harla lít
ils virði.
2 4. sept. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
PRESTCOL
Kæliskápar tyrir
Veitingafiús
Verzianir
Barnaheimili
Hótel
Sjúkrahús
H eima vistarskóla
HAGKVÆMIR
GREIÐSLUSKILMÁLAR
H 178 cm. Br. 112 cm.
D. 69 cm.
Verð kr. 2Í.Í09.00
20,5 sub.ft (581 l.)
Raftækjadcild
O JOHNSON & KAABER H.F
Snorrabraut 38.
HANNES Á
3 0 m 71 3ZDj
SPANH) er runnið í merg og
bein fjöldans. Krafsið er orðið
honum eiginlegt. Þetta er aldar-
svipur íslenzku þjóðarinnar, en
um íeið birtast manni miklar
framkvæmdir, stórkostlegar bygg
ingar, al'lt á ferð og flugi hvar sem
litið er. Togari keyptur fyrir 50
lijón { fyriri nolúí um árum.
Seldur fyrir 30 milljónir í dag.
DÆMIN ERU við hvert fót-
mál. Svipur fólksins er markað-
ur þeim, tal ungmenna mengað af
því, blöðin ein allsherjarmynd áf
aldarandanum fangelsin full vegna
þess að glæpir eru bein afleiðing.
Það er eins og allir glotti við
tönn í blindu æðinu, eins og máð
ur sjái grimmdarbros á andlitun-
um. Og sögurnar eru óteljandi.
Eftirfárandi saga var mér sögð í
gær eftir að pistill minn kom út:
FYRIR NOKKRU var maður
lagður inn á sjúkrahús. Þar var
búið um hann og hlúð að honum.
Hann átti fyrst að hvílast, síðan
átti að taka sjúkdóm hans til
rannsóknar. Hann hafði við og við
fótavist og gat hringt í síma Leigu
bifreiðastjóri kom í heimsókn til
hans — og er hann var farinn gerð
ist sjúklingurinn ölvaður. Brátt
varð hann óviðráðanlegur svo að
kalla varð á lögreglu tii þess að
fara með hann í fangageymslu.
ÉG VEIT EKKI hvort þessi saga
er sönn, en hún gæti verið sönn,
svo mikið þekki ég af eigin
+ Hvað er stolt þitt macfur?
^ Enn birt nokkur dæmi.
Saga úr sjúkrahúsi.
^ TÁR er réttnefni.
iimmmmiimmmmm,,,m,,,,,m,,,,,,,****,,,i,l,l,l,,,,l,,,l,"l,l,,,,,>l,,,,,,,,,,,,,,,,l,,,,,,l,,,,,,,,,,,,,,,,f,I>l,,>,,,ll,ll,»
reynslu. Þetta er ein myndin enn
af því hve djúpt við erum sokkin.
H.J. SKRIFAR: „Einu sinni tóku
menn upp á því, að kalla Áfengis-
og tóbaksverzlunina TÁR. Það var
gott nafn, en mátti ekki haldast.
Það hefði kannski dregið úr söl-
unni, sem er rekin með slíku ofur
kapþi, að tóbakið er lánað í allt
að sex mánuði út um land, og er
þar handh. og kærkomið rekstrar
fé. En hér í borginni mun það
ekki lánað lengur en þrjá mánuði.
Og svo er verið að betla á götun-
um, til að lækna krabbann, sem
tóbakið veldur.
ÞANGAÐ, SEM ENGIN brenni-
| vínssala er, er brennivínið sent í
J pó'sti. Ég held að það sé varla lög
] legt, en íslenzku lögin skilur eng
inn. Væri ekki nær að sendingarn
ar færu til hreppsstjóra, sýslu-
manna eða fógeta? Þá væru þær
síður misnotaðar. Menn eru að
mikla fyrir sér drykkjuslark ungl-
inganna, sem eru að leika þá full-
orðnu. Við vorum ekkert betri,
sem orðin ecu gömul, höfðum
bara ekki eins mikil tækifæri.
FORELDRAR GETA ekkert gert
og bera enga sök á ósómanum.
Stórlátir atvinnurekendur biðja
um vinnuafl, verkamenn þekkja
þeir ekki. Og þá eru börn fátækra
fullgóð og fá kaupið greitt. Sam-
þykkis foreldranna er ekki Ieitað
og foreldrarnir geta ekki flogizt
á við börnin, sem langar til að
vera eins og fínir félagar þeirra.
ÉG IIELD að áfengisgróðinn
borgi sig ekki fyrir þjóðfélagið svo
margfalt er tjónið í glötuðum
vinnustundum og glötuðum manns
lífum. Væri ekki nær að draga
úr sölunni, t.d. með því að eng-
inn fengi keypt áfengi nema
hann hefði með sér skattnúmer-
ið sitt,- afhent af lögreglunni. Á-
fengiskaupin ætti aö skrá og af-
henda Skattstofunni. En þeir, sem
keyptu óeðlilega mikið magn mán
aðarlega væru sektaðir eftir á-
fengismagni. Ef þetta væri gert
gætu unglingar, áfengisaumingjat
og leynivínssalar varla aflað sér
áfengis að mun, og ástandið
nokkuð lagazt.
MENN MUNU SEG.TA, að þá
færu menn að smygla í flugvélum
og skipum. Þetta er nú gert átölu-
Framhald á 12. sfðu.