19. júní - 01.10.1923, Qupperneq 1
19. JUNI
YI. árg.
Reykjavík, okt. — des. 1923.
12. tbl.
Frú Christophine Bjarnhéðínsson.
í haust 1. október voru 25 ár lið-
in frá því að holdsveikisspítalinn í
Laugarnesi tók til starfa. Sama dag
voru og 25 ár frá þvi, er frú Bjarn-
héðinsson hóf starfsemi sína hér á
landi, Því hún var ráðin
hingað sem hjúkrunar-
kona holdsveikraspítal-
ans, en hafði dvalið hér
frá því um mitt sumar
til að kynnast íslenskum
staðháttum og máli.
Það mun oftast nær
eiga við, að upphafið er
erfitt — og því erfiðara
er það, sem meira er í
ráðist. Og það var sann-
arlega enginn leikur, sem
beiðl hinnar útlendu
hjúkrunarkonu, fyrstu
lærðu hjúkrunarkonunn-
ar, sem fast starf hefir haft hér
á landi. Spítalinn var nýr, en nógir
voru sjúklingarnir sem biðu þess að
hann opnaði dyr sinar fyrir þeim.
Sjúklingar af alt öðru tagi, en tekið
er á móti á vanalegum sjúkrahúsum.
Reir voru sannarlega waumastir allra«,
haldnir þeim sjúkdómi, sem vakti
viðbjóð flestra og sem fæstir vildu
nálægt koma. Litla aðhlynningu höfðu
flestir þeirra haft, og ástand þeirra
alt var hið hörmulegasta. Það varð
verk hjúkrunarkonunnar að taka á
móti þessum vesalingu, hreinsa sár
þeirra og búa um. Liklega getur eng-
inn gert sér fulla hugmynd um hve
erfitt það starf hefir verið. Hjálpin
sem henni stóð til boða var mjög
ófullnægjandi, Sjúkling-
arnir komu í hópum, 11
einn daginn. En á móti
þeim öllum var tekið með
sömu nákvæmni.
í 5 ár starfaði frú
Bjarnhéðinsson sem hjúkr-
unarkona spítalans. Örð-
ugustu árin af þeim 25,
sem hann hefir starfað.
Starf hennar þar verður
trauðla metið sem skyldi.
Þeir sem nú koma að
Laugarnesi og sjá hvernig
þar er umhorfs, sjá nú,
sem betur fer, lítið af
þeirri eymd, er þar átti heima fyrstu
ár spítalans.
En þótt þetta starf eitt hefði verið
hverju meðal-starfsþreki ærið nóg,
hafði frú Bjarnhéðinsson þó tíma til
að gefa sig að öðru. Þess er fyr get-
ið að hún hafi komið bingað nokkru
áður en spítalinn tók til starfa, til
að kynnast staðháttum vorum. Og
hennar glögga auga hefir straks séð