Njörður - 24.10.1919, Síða 2
10
NJÖTtÐUR.
tJTSATA! ÚTSALA!
Verzlunin Ljónið
hefur nú afarmiklar vörubirgðir.
Nauðsynjavörur, hreinlætisvörur, tóbaksvörur með fieiru .sem húnselur
ódýrt til að rýma fyrir nýjum vörum. Mikið kaffi kemur nú með
e.s. BGrullfossu sem einnig verður selt ódýrt. Útsala þessi verður að-
eins vikutima og byrjar næstkomandi þriðiudag 28. okt. Yöruverðið
verður auglýst í búðinni fyrsta útsöludaginn.
Virðingarfylst
pr. Yerzlunin L.JÓNIÐ
6. Hjálmarsson.
Yerða þeir þá sem nýr fugl,
Fönix, 8tíginn upp af ráðleysis-
ösku þeirri, sem þeir undanfarið
hafa virst brölta í.
En skyldi nokkuð á skorta, er
gott að hafa haft vaðið fyrir neð-
an sig.
IV.
Hinir svo nefndu vinstrimenn
áttu upptökin að bæjarstjóranum;
þeir bera hann nú einnig fram og
úr þeirra flokki ætlast þeir til að
hann verði valinn, ef til kemur.
Mætti þvi sýnast sem hann yrði
á þeirra ábyrgð, einna saman.
Þó er þetta eigi svo.
Hver sá borgari, sem fyrir sitt
leyti leyfir, eða líður, án andmæla
eða mótspyrnu að hann verði nú
settur, genguriábyrgðinameð þeim.
Þingmaður hæjarins
Magnús Torfason kom heim af
þingi með Suðurlandi.
Fór það úr Heykjavík í byrjun
október og alt til Akureyrar, með-
fram til að flytja þingmenn heim.
Þann 12. þ. m. sagði hann þing-
fréttir í Templarhúsinu.
Skýrði hann stuttlega frá helstu
málunum og aðalstöríum þingsins-
Fátt eitt af gjörðum þingsins
kom Isafiiði sórstak'ega við; það
sem það var skifti það samt miklu
og fór illa úr hendi að lokum.
Efri deild samþykti greiðlega
hafnarlög fyrir Isafjörð, en neðri
deild feldi þau.
Gjörði hún það í skjóli sumra
manna hér, eða eins og kallað var:
Af því Isfirðingar sjálfir væru ekki
einhuga í því, hvar og hvernig
höfnin ætti að vera.
Gæti þetta verið alvarleg hug-
vekja fyrir bæjarbúa.
Bannmálið í Noreg'i.
Nýskeð hefir farið frain atkvæða-
greiðsla um það í Noregi hvort
halda skyldi áfram með vinbannið.
Þóttust andbanningar þar góðir
fyrir sinn hatt og kváðust ætla
að sigra.
Þetta fór samt alt öðruvísi, því
með banninu urðu 442350 atkv.
en okki nema 285812 atkv. á móti.
Meira en 3 af hverjum 5 eru þann-
ig með banninu og má það prýði-
legt kalla, einkum af því hluttak-
an í atkvæðagreiðslunni var dágóð.
Er svo sagt að fullir 60 af hundr-
aði kjósenda hafi greitt atkvæði.
Þetta horfir frændum vorum,
Norðmönnum, til gagns og sóma.
Þar að auki léttir það oss leiðina
er banninu vex fylgi og fram-
kvæmd hjá grannþjóðum vorum.
Áður mörg ár líða fær bannið
fylgi meirihlutans bæði í Svíþjóð
og Danmörku.
Island þarf því ekki að kvíða
því, að verða lengi látið eitt síns
liðs i baráttunni við vínnautnina.
Kosningar.
Kosið skal til aukaþings þann
15. nóvember.
Þetta er aðeins hálfura öðrum
mánuði eftir þingslit-
Slíkt er óhæfilga stuttur frestur,
beint til þess fallinn, að gæta
þingmanna við falli nær um allar
sveitir.
Er fullhart á, að þetta sé nóg-
ur tírni í kaupstöðum.
Jón Magnússon hefur reynsluna
fyrir sér síðan í fyrra, hve vel
það getur komið sór, að skamta
kjósendum tímann úr hnefa.
I 9 e'nmenningskjörrlæmum eru
gömlu þingmennirnir sjálfkjörnir
af því engir hafa boðið sig þar
fram.
Þessir eru:
1. Pótur Ottesen þm. Borgfirðinga
2. Halldór Steinsson
þm. Snæfellinga,
3. Sigurður Steíánssou
þm. N.-ísfirðinga,
4. Pótur Jónsson
þm. S-Þingeyinga,
INýkomi?!:
Silkiregnkápur karla og kvenna.
Peysur. Trollbuxur. hvítar og
gráar. Trolldoppur. Leðuraxlab.
Oliufatn. alls konar. Gummistíg-
vél. Erviðisfatnaður. Maskínufót.
Olíuofnar. Handlugtir. Bauju-
lugtir. Línur. Taumar. Önglar.
Taumagarn. Barkalitur. Klossa
f. unglinga. Járn og koparskrúf-
ur hvergi ódýrari. Blokkir stórt
úrval. Blykkfötur og ótal margt
fleira í
versl. H. Guöbjartssonar.
Póstgötu 6.
5. Benedikt Sveinsson
þin. N.-Þingeyinga.
6. Jóh. Jóhannesson
þm. Seyðisfjarðar,
7. Þorl. Jónsson
þm. A.-Skaptfellinga,
8. Gísli Sveinsson
þm. Y.-Skaptfellinga,
9. Karl Einarssón
þm. Vestmanneyja.
Jón Auðunn Jónsson
útbúsdjóri Landsbankans hér
býður sig til þings gegn Magnúsi
Torfasyni bæjarfógeta.
Á síðustu þingum hefur engi
stutt mál Landsbankans betur nó
skörulegar heldur en þingmaður
bæjarins.
Framboð Jóns Auðuns virðist
því Ijós vottur þess, að eitthvað
þyki honum hendi nær, heldur en
að verja starfi sínu í þarfir bank-
ans.
Kunnugum kemur þetta ekki
mjög á óvart, því margt þótti áð-
ur benda til, að hann væri tekinm
að hugsa frá bankanum.