Njörður - 23.12.1919, Blaðsíða 1

Njöröur.
Ritstjóri: síra Gruðm. (ruðmundsson. ss*-
IV. ÁRÖ.
ísafjörður, 23. desember 1919.
M O.
Þingið nýja.
Tilkynnincr.
Meðan jeg dvel erlendis í vetur tek jeg að mér að kaupa báta,
voiðarfæri, tunnur og salt; sömuleiðis sölu á lýsi og síld.
Einnig tekst jeg fleira á liendur ef óskað er.
Sanngjörn ómakslaun.
Utanáskrift til mín er:
O. G. Syre
Sliudesnæs, Norge.
Þingrofið náði til 34 sæta, er
öll skyldu skipast á ný.
Gekk fljótt og fyrirhafnarlítið
með 9 þeirra, þvi ekki buðu sig
þar aðrir fram en fyrverandi þing-
mennirnir, svo þeir voru sjálf-
kjörnir.
Af þeirn 25 sem eftir voru eru
12 skipuð nýjum mönnum.
Má það kallast mikil manna-
breyting.
Þessir 12 eru:
í Reykjavík
Sveinn Björnsson og
Jakob Möller.
I Gullbringu- og Kjósarsýslu
Einar Þorgilsson.
í Árnessýslu
Eiríkur Einarsson og
Þorleifur Guðmundsson.
í ítangárvallasýslu
Gunnar Sigurðsson og
Guðm. Guðfinnsson.
í Suður-Múlasýslu
Sigurður Hjörleifsson
í Norður-Múlasýslu
Björn Hallsson
í Skagafjarðarsýslu
Jón Sigurðsson
Á Isafirði
Jón A. Jónsson.
í Vestur-ísafjarðarsýslu
Ólafur Proppé.
Þrjár tegundir manna láta mest
til sín taka hjá oss, nú sem stendur:
Kaupmenn, braskarar og læknar.
Teljast langflestir nýju menn-
irnir til þessara.
Má þar af nokkuð sjá hugi kjós-
enda og hvaða gæði þeir telja
mætust.
Þegar kaupmenn og braskarar
fara að taka í lurginn á bændum
og búkörlum er lika gott að hafa
nóga lækna við hendina. — -
Svo var síðasta þing flokkum
skipað, að þvi var um megn að
mynda meirihluta stjórn.
Ekki virðist það nýja stórum
betur statt í því efni, hvernig sem
úr rætist.
Þingflokkarnir eru 4 eins og
áður og 11 eða 12 þingmenn tald-
ir utan flokka.
í engum flokki eru taldir fleiri
en 12.
Má því hamingjan ráða hvernig
tekst að klöngra upp stjórn úr
þessu efni svo styrkri, að hún
standi lengur en þangað til klaki
fer úr jörð.
Titt hrynur haustbygging.
Svívirðing.
Kosningin hér á ísafirði 15. f.
m. er hin mesta svívirðing.
Fyr og síðar hafa kosningar oft
mishepnast, að ýmsu leyti. Stund-
um hafa þær orkað tvímælis, hvort
gildar væru.
Þessa vituin vér eina svívirðu-
lega hór á landi.
Þetta orkar ekki tvimælis; veld-
ur engum ágreiningi meðal þeirra,
sem hið sanna vita og ekki eru
gjörsneyddir æru og samvisku.
Hór þarf enginn mannamunur
að koma til greina; ekkert tillit
þarf að taka til flokka eða skoð-
ana í þjóðmálum.
Þó þetta só næsta mikilvægt í
sjálfu sór, verður það hér auka-
atriði.
Svívirðingin er að minnstu leyti
fólgin í því, að Jón Auðuun náði
kosningu, þó ljótt sé.
Hún er fólgin í þvi, að honum
til framdráttar var beitt mútum,
freklega og á marga vegu.
ALLAR
BRAUÐVÖRUR
er bezt að kaupa hjá
Bökunarfélagi ísfiröinga
Silfurgötu 11.
Gíligjafir voru gefnar, og ýms-
um lilunnindum heitið til að afla
honum atkvæða.
Áheit svo kölluð, voru óspart
gjörð, þannig t. d. að B. kom til
kjósandans A. og hét honum fó
eða öðrum gæðum ef J'on Auðunn
nœðí komingu.
Sumum voru boðnir peningar
út í hönd til að kjósa Jón Auðunn
o. s. frv. o. s. frv.
Með sliku athæfi eru kjósend-
urnir svivirtir og tilraun gjörð til
að sneyða þá æru og manndygð.
Kjördæminu er skömm gjörð.
Þingið er smánað; lög og lands-
stjórn að háði höfð; þjóðin svívirt
og fyrirlitin.
Henni er einnig í hættu stofnað.
Komist það á, og verði óhegnt
látið, að menn fleyti sér á mútum
inn á alþing, mun skamt liða uns
eiturtönn mútunnar bitur þingið
sjálft og heltekur alt þjóðlíf vort.
Þingið prestlausa.
Man jeg þá tíð, að of mikið
þótti af prestum á alþingi.
Nú þarf ekki lengur um það að
kvarta.
Svo á að heita að þar só einn,
að sumra sögn bara hamurinn af.