Norðri - 29.04.1909, Síða 3
NR. 17
NORÐRI.
67
Með því' að Serbía fylgir ráðum stór-
veldatma, skuldbindur hún sig til að
itverfa frá stefnu þeirri, sem hún hefir
fylgt gagnvart innlimun Bosníu síðan
í október, og enn fremur að breyta
stjórnarstefnu sinni gagnvart Austurríki
og vera því framvegis vinveittur ná-
granni. í amræmi við þessa yfirlýsingu,
og í |>ví trausti, að Austurríkismenn
reynist friðsamir mun Serbía minka
her sinn svo, að hann verði jafn og
vorið 1908. Hún mun láta fríliðanaleggja
niður vopn og senda þá heim, og varna
því, að nýjar frísveitir verði myndaðar
innanlands.
Skeyti þessu var vel tekið af Aust-
urríkismönnum og er því þrætunni lokið.
I skympingum.
Rað er aldrei góðs viti, þegar mikið
af fyndnum hnittyrðum og háðglósum
fer að fjúka manna milli, um jafnal var-
lega stofnun eins og alþingi er, og þeg-
ar alvarlega hugsandi menn jafnvel fara
að ljá slíku eyru. Pað er nauðsynlegt
að bera slíkt seni fyrst af þinginu,
benda á að slíkt á ekki að eiga sér stað,
því að aldrei er svo ólíklega logið, að
ekki verði einhver til að trúa.
F*að var sagt um daginn, að Bjarni
Jónsson frá Vogi ætti að vera »konsú!l«
Islands í Hamborg og Einar Ben. í
London. þetta er sjálfsagt bull, fyr
mætti nú vera!
Vilhelm Knudsen kjötsala frá Akureyri,
voru þeir hér búnir að gjöra að <vara-
biskupi> í fyrradag, bannsettir gárungarn-
ir.
Dr. Jón Rorkelsson, sögðu þeir, að
hefði setið heima, þegar Thore-tilboðið
var á dagsskrá og svikist um að styðja
ráðherrann þegar mest reið á. Þegar
á þetta var minst við hann hafði hann
skotið augum í skjálg, glott um tönn
og strokið hökuskeggið, en setið kyr
og sagt, að »eftir gamla sáttmála» ætti
kóngurinn að sjá um «allsherjarskipa-
göngur* til landsins og sér dytti ekki
í hug að blanda séríþað, sem kongur-
inn ætti «eftir allsherjarlögmáli« að
gera. Misskilið hefir hann að vísu «gamla
sáttmála*, þingmaður sá, en fyrn mikil
væri, ef þetta væri ekki lýgi. —
/</.
Bruni
Aðfaranótt 28. þ. m. brann prests-
setrið á Barði í Fljótum. Nánari fregn-
ir ókomnar enn.
Skip
Ingólfur kom 24.; fór um nóttina.
Farþegi hingað Asgeir Pétursson kaupm.
Hólar komu sama dagj; fóru þ. 28.
Farþegar séra Porleifur Jónsson Skinna-
stað, Marteinn Bjarnarson Húsavík.
Skálholt kom 26. þ. m., degi á undan
áætlun, og er það sjaldgæft.
Augnlækninga-
ferðalag.
Samkvæmt 12. gr. 3. b. í fjárlögun-
um og eftir samráði við stjórnarráðið,
fer eg að forfallalausu frá Reykjavík 15.
maí með Skálholti vestur um land til
Akureyrar. Á Akureyri verð eg frá 26.
maí til 9. júní, og á Sauðárkrók frá 13.
f'l 21. júní og sný þá heim aftur með
Vestu. Heima verður mig því ekki að
hitta frá 15. maí til 29. júní 1909.
Björn Ólafsson.
Unglingspiltur
getur fengið árs atvinnu hjá kaupmanni
á Akureyri við ýmiskonar störf, ef til
vill sturldum við búðarstörf.
Skrifleg umsókn sendist til Björns
Jðnsjfdnai- pf-éflfára á Ocldeýrf.
Góð og ódýr vara.
Hagsýnir kaupmenn kaupa alls konar sápu og kerti hjá O. Gíslasson & Hey í Leith, því að þeir hafa söluumboð
fyir hinar nafnkendu verksmiðjur
Ogototi & Tennants í Aberdeen og Glasgow,
sem stofnaðar voru árið 1720. og hafa þær því rekið iðn sína næstum 200 ár og jafnan staðið fremstarí flokki þessar atvinnu-
greinar. Oæði sápunnar standast alla samkeppni. Vörumerki verksmiðjanna
„BALM0RAL”
er full trygging er fyrir því að »góð vara. er fa.fna.ti ódyrust«
Verðlistar sendast þeim kaupmönnum, er óska þeirra, frá skrifstofu umboðshafandanna í Reykjavík, sem einnig hafa þar sýnis-
horn af vörunum.
Nýkomlð
í bókaverzlun Kr. Guðmundssonar;
Ág. Bjarnason: Austurlönd.
Jón Trausti: Smásögur.
Jónas Guðlaugsson: Dagsbrún.
Bjarni Jónsson frá Vogi: Blíðvindi.
Jón Ólafsson.- Stafrof viðskiftafræðinnar.
Sögusafn Rjóðviljans 15. og 16. ár.
Rímur af Gísla Súrssyni.
Rímur af Svoldarbardaga,
Rímur af Álaflekk.
Ennfremur úrval af útlendum skemti-
og fræðibókum eftir ýmsa fræga höf-
unda. Sérstaklega skal bent á bækur
mjög hentugar til fermingargjafa.
Steinolíuföt
hreln, kaupir hæsta verði eins og að
undanförnu, verzlun
J. V. Havsteens Oddeyrl,
og borgar i petiingum.
Gróðavegur.
Undirritaður hefir til sölu sáðgarð um
600 fer. faðma að stærð, ágætlega fall-
inn til rófna- og kartöfluræktunar til
helminga; liggur hann upp með svo
nefndu Bótargili á Oddeyri, áfast við
landareign Júlíusar bankastjóra. Stend-
ur til að vegur verði gerður bæði of-
an og neðan við garðinn og verður
hann þá hagstæðar lóðir undir 5 — 6
hús með fegursta útsýni. Tvö hús hafa
þegar verið bygð rétt sunnan við gilið
suðnr af garðinum.
Verð mjög lágt. Samningur um kaup
óskast gerður það fyrsta.
Oddeyri 14. apríl 1909.
Lúðvíg Sigurjónsson.
Lögreglustjörnar - auglýsing.
í 24 gr. lögreglusamþyktar, 18. sept. 1900, er á-
kveðið: „Sauðfénaður bæjarmanna má ekki ganga
laus á svæðinu fyrir austan beina línu vestan við tún-
in á Eyrarlandi og Hamarkoti frekar en nauðsyn-
legt er til að reka hann úr eða í haga eða til
vatns.
Brot á þessu ákvæði varða sektum eftir sam-
þyktinni, alt að 100 kr.
Bæjarfógetinn á Akureyri, 29. apríl 1909.
Guðl. Guðmundsson.
OTTO MÖNSTEDS
danska smjörlfki er bezt.
Biðjið kaupmann yðar um þessi merki:
»Sóley» »lngólfur«
»Hekla« eða »Isafold«
44
es Ijóst, að hann alveg óhultur gati dregið dálítið
af skúffunni á hverjum degi, en í hófi —og umfram
alt: bara hann einn.
«Og aftur fór hann að virða þennan tortryggilega
og fína herra Jessen fyrir sér, sem klæddi sig í blá-
an sumar yfirfrakka og kveikti í vindli um leið og
hann fór úr búðinni. Hanzka hafði hann líka. Þeir
mundu kosta rúmar 2 krónur, svo fróður var Törr-
es strax orðinn. það var ómögulegt að hér væri alt
með feldu.
Þegar allir voru búnir í búðinni, drakk ungfrú
Thorsen í snatri tevatnið sitt inni hjá frúnni, og fór
svo út til að finna vinstúlkur sínar.
Törres borðaði með framúrskarandi matarlyst góða
smurða brauðið, sem Bertha hafði smurt handa hon-
um, og meðan hann raðaði í sig sat hún á eldhús-
borðinu rétt hjá í glöðu skapi.
Bertha sagði honum, að frúin hefði verið í hálf-
gerðum vandræðum með, hvar hún ætti að hola
Törres; fyrst hefði hún hugsað sér að búa niðri í
litla klefanum í vöruhúsinu, þar sem hann hefði
sofið fyrstu nóttina. En Bertha hafði haft það fram,
að hvílubekkur var færður inn í lítið herbergi á
loftinu, sem Kuudsen sálugi hafði haft fyrir nokk-
urskonar vinnustofu í frítímum sínum, því hann hafði
v'dtl'ð rfljðg hn'érg'ðnr fýYír frésntíði.
41
sem hafði slegið óskilið hér í þessum kalda bæ, opn-
aðist alveg upp á gátt, fyrir þessum indæla stóra
dreng, sem enn þá lagði sveitalyktina af; og áður
en hann var búinn með matinn, sem honum þótti
ákaflega góður, vissi Törres, að hér átti hann hlýtt
og óbrygðult athvarf, hvenær sem hann vildi.
Þannig hafði fyrsti dagurinn liðið fyrir honnm,
með vinnusemi og hamingju. Rað eina sem píndi hann
var peningaskúffan, hann var hræddur um, að þaðan
mundi ekki alt komast til frú Knudsen, að það gæti
eitthvað rýrnað á leiðinni,því ef aðeitthvað skyldi týn-
ast, þá ætti það helzt að lenda til hans.
Loksins í rökkrinu kom lítil stúlka, sem átti að
kaupa hálft pund af kaffi. Törres vóg það strax;
ungfrú Thorsen var að sinna nokkrum stúlkum, sem
komu í því bili, og hinn stimamjúki herra Jessen
þaut til að kveikja á gasinu.
Rá var það, að Törres tók fyrstu tíu aurana af
töldu smápeningunum, sem stúlkan hafði með sér.
Afganginn lét hann renna ofan í skálina, alveg eins
og herra Jessen gjörði, því næst ýtti hann skúffunni
fast aftur, og sneri sér frá henni.
En á sama augnabliki greip hann ákafleg hræðsla,
hann stóð með aurana á milli fingranna, og þegar
nú att f etmi rar crrðið iTfart, þorði hrrnn ekW með