Alþýðublaðið - 01.10.1963, Blaðsíða 6

Þegar konurnar
gera uppreisn
Þrjú huadruð sextiu og fjóra
daga £ ári er Aspro rétt eins og
hvert ínnað grískt sveitaþorp. En
einn dag á ári þá er þorpið ekki
neinu öSru þorpi líkt. Það sem
gerir þe.ta að verkum er æva-
forn s.ður, sem lengi hefur verið
í hávegum hafður í Aspros.
Þetta byrjaði allt fyrir hundr-
uðum ára síðan. Þá hélt kona ein í
þorpinu griðarmikla veizlu í til-
efni afinæiisins. Til veizlunnar
bauð hún öllum giftum konum í
þorpinu. Þegar eiginmennirnir
komu svo t l að heimta konur sín-
ar úr fagnaðinu, var heldur betur
kominn uppreisnarhugux í þær.
Allar sem ein, neituðu þær að
hverfa aftur með mönnum sínum,
nema þeir lofuðu að þær mættu
einu sinni á ári halda slíka hátíð
og gera þá það sem þær vildu, og
þannig vaxð þessi dagux til.
Dagurinn hefst með því að eig-
inmennirnir færa þeim kaffi í
rúmið. Þegar frúnum svo hentar
að koma sér á fætur, byrja þær
að segja mönnum sínum fyrlr
hvernig inna skuli húsverkin af
höndum þann daginn. Og auðvitað
vill svo til, að einmitt þennan
dag þarf að þvo stórþvott fægja
alla glugga, og lakka öll gólf. Kon-
urnar hugsa hinsvegar um það eitt
að undirbúa sig undir hátíðahöld-
in.
Aður en hátíðahöldin hefjast,
halda allar giftar konur í þorpijiu
með sér fund og samþykkja þar
eitt og annað, sem miðar að því
að minnka völd eiginmannanna
yfir þeim Síðan snæða þær sam-
e.ginlega morgunverð og drekka
öl og vín með, og halda síðan út
á götur þorpsins og segja sínar
skoðanir á hlutunum óhikað. Eng-
inn vogar sér út fyrir dyr í þorp-
inu þennan dag, hvorki karlmenn-
imir né ógiftar konur.
Síðar um daginn safnast giftu
konumar svo saman í skógi
skammt fyrir utan þorpið og eng-
inn maður fær að vita hvað þar á
sér stað. V.tað er þó, að á þessum
fundi þeirra, er m. a. kosin
„Skemmtilegasta fiúin“. Kjörið i
fer þannig fram, að frúrnar skipt- j
, ast á um að segja frá ánægustund- |
um sínum með eiginmönnunum.
Sú sem segir frá skemmtilegustu
tilvikunum hlýtur siðan titilinn.
Um miðnættið snúa svo allar kon-
urnar heim til bænda sinna og
daginn eftir eru það bara timb-
urmennirnir, sem minna þær a
hvað gerzt hefur. Þær geta þó
huggað slg við að hafa 3u4 dag;
til að hvíla sig fy.rir næstu törr
RIFRILDIAUKA HJÓNABANDSSÆLUNA
George R. Bach nefnist banda-
rísisur sálfræðingur, sem hefur
ksinið fram með nýstárlegar
keíihingar varðandi sambúð
hjéna.
:»acli hefur £ 25 ár rannsakað
rtr.-iLdi hjóna og komizt að
þeirri niðurstöðu, að þau séu
engan veginn sá bölvaldur, sem
hir-gað til hefur verið álitið,
he'dur þvert á móti bráðnauð-
syr.Ieg hvcrju hjónabandi.
<fíj.in, sem aldrei rífast, eru að
hans állti óeðlileg og venjulega
kemur í ljós fyrr eða síðar, að
h.r naband þeirra hefur verið
sjúkt og óhamingjusamt. Ef all-
ir kynnu þá „göfugu list að
geta rifizt svolítið hressilega
öðiu hverju“ — þá mundi
hjónaskilnuðum fækka um
90 %, segir hann.
Máli sinu til sönnunar nefn-
ir Bach meðal annars eitt
dæmi.
Hjón nokkur höfðu lifað sam-
an í tuttugu ár og aldrei orð-
ið hið minnsta sundurorða. En
að þeim tíma l.ðnum kemur
eiginkonan tii d,r. Bachs og
biður hann að hjálpa sér í
neyð sinni, því að skelfilegt at-
vik hafi komið fyrir.
Það gerðist daginn sem
einkasonur þeirra hóf nám i
háskóla. Þau hjónin fylgdu
honum bæði að dyrum skól-
ans. Þá snýr eiginmaðurinn sér
al'It í cinu að konu sinni og
segir:
— Jæja, það <Jr nefnilega ;
það! Vertu blessuð!
Hún stóð ein eftir. Maðurinn, |
sem hafði sagt „Já, elskan mín“ |
í tuttugu ár, hafði yfirgefið I
hana. |
Hann hafði haldið frið i hús- i
inu vegna sonarins ...
Bach dreymir um að koma |
á fót „rifriidisskrií’stofu", sem i
hjón geta hringt eða leitað til |
hvenær sem er sólarhringsins, j
og þeir sem þess óska geta |
fengið Iánað segulbandstæki og i
tekið rifrifdið upp á það. Á |
þann hátt geta hjón bezt gert i
sér grein fyrir fánýti rifrild- i
anna, þegar þeim er runnin |
reiðin...
£ 1. okt. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
BROSLEGAR
Sá gamli og góði siður að gera
o.mlega erfðaskrá er víst orðinn
nögg.um sjaldgæfari nú á dögum
n áður var. Sérstaklega mun það
fátítt. að menn geri frumlegar og
íieinlegar erfðaskrár í trausti
þess,, að hinn látni þarf ekki að
svara til saka. Fyrir skemmstu er
vomin út í Bandaríkjunum bók
efár Robert S. Menchin, sem fjall-
ar öll um einkennilegar og bros-
iegar erfaskrár. Við skulum blaða
stupdak.orn í bókinni og grípa
niður í hana hér og þar.
★ 73 ára gamall málflutnings-
maður, sem hafði veTÍð pipar-
sveinn alla sína ævi, áaafnaði
þe rri móður í Toronto, sem tíu
árum eftir dauða hans hefði fætt
af sér flest börn, 568,106 pund.
30. maí 1938 var upphæðinni jafnt
skipt milli fjögurra mæðra, sem
hver um sig hafði eignast níu
börn á tímabilinu.
★ Þýzka ljóðskáldið Heinrich
Heine arfleiddi eiginkonu sína að
öllum eignum sínum, með því skil-
yrði þó, að hún gifti sig strax
aftur. „Þá mun að. m'nnsia kosti
einn maður harma það, að ég
skyldi deyja“, bætti hann við.
★ Og aö síðustu: Bandaríkja-
maður Adolph J. He'mbeck að
nafni, sem lézt 1958, strikaði tvær
systur sínar út úr erfðaskrá sinni
„af því að þær kusu Franklin D.
Roosevelt, og skattarnir sem hann
lagði á mig voru hænri, en upp-
að þær erfðu“!
Þolinmæðin þrauf-
ir vinnur allar
Hér í Alþýðublaðinu höfum við
.óur sa j n á aldraðri brezkri
.ennslukonu, sem gert hefur
jöidamargar árangurslausar til-
aunir til að fá ökuréttindi. Hún
íefur margsinnis reynt við próf-
ð, en jafnan fallið. Sú gamla hef-
rr hvað eftir annað lýst því yfir
ið hún muni aldrei geíast upp.
í síðasta skipti, sem hún reyndi
/ið prófið þá fylgdu henni Ijós-
nyndarar frá dagblöðunum og
ivndatökumenn frá brezka sjón-
varpinu.
Kona þessi heitir Margaret
Hunter og er 65 ára gömul. Sá
sem reynt hafði að koma henni í
gegn um prófið næst á undan
; hljóp út úr bílnum á ferð, og
j hrópaði: Þetta er sjálfsmorð, ekk-
j ert annað en sjálfsmorð. Konan
I varð síðan að fá bíl til að draga
bíl sinn heim því að ekki mátti
hún aka honum sjálf.
Tveim dögum síðar var hún
komin á stúfana aftur og með nýj-
an ökukennara sér við hlið. Sú
ökuferð endaði þannig að frúin
ók á vörubíl, en lét það þó ekki
aftra sér frá því að skrá sig til
prófs að tveim dögum liðnum. Nú
skulum við sjá hvernig það próf
gekk fyrir sig:
★ Klukkan 9.25: Hún setti bílinn
í gang, fann ekki fyrsta gír,
og bíllinn drap á sér.
★ Klukkan 9,26: Setti í gang á
★ nýjan leik. en vélin drap á sér.
★ Klukkan 9,33: Henni tókst loks
að setja i gang eftir sex árang-
urlausar tilraunir.
★ Klukkan 9,34: Stór vörubíll
varð að snarhemla, þegar frúin
beygði fyrir horn.
★ Klukkan 9,38: Ók upp á gang-
stétt, er hún var að ljúka við að
taka beygju.
★ Klukkan 9,39: Vélin drap á sér,
er frúin var að bíða eftir grænu
ljósi.
★ Klukkan 9,40: Setti í gang
aftur og ók á fullri ferð yfir
gatnamót gegn rauðu ljósi.
★ Klukkan 9,48: Ætiaði að snúa
við, en endaði uppi á gang-
stétt.
★ Klukkan 9,62: Ók á fullri ferð
íramhjá varúðarskilti vegna
vegavinnu framkvæmda.
★ Klukkan 9,54: Reyndi að leggja
við gangstéttarbrún. Bilið milli
gangstéttarinnar og bílsins
reyndist þegar til kom einn
meter.
★ Klukkan 9,57: Þegar hér var
komið yfirgaf frúin kennsiu-
bifreiðina. Hún lýsti því síðan,
yfir að kennarinn hafi verið alv.
prýðilegur, en hefði þó brugðizt
sér í nokkrum atriðum. Hann.
mun þó hafa sagt henni að
koma aftur, og það ætlar hún
sér víst sannarlega að gera, því
hún er aldeilis ekki á því að
gefast upp.
I