Norðurland - 01.10.1904, Síða 1
Ritstjóri: Sigurður Hjörleifsson, læknir.
Akureyri, 1. október 1904.
1. blað.
Háttvirtir auglýsendur,
sem ekki hafa fast-
an reikning við blað-
ið, eru beðnir urn að
hafa það hugfast að blaðið óskar
þess að auglýsingar séu borgað-
ar fyrirfram.
Jafnframt eru þeir, sem skulda
blaðinu fyrir auglýsingar, beðnir
að borga pær sem allra fyrst.
JMýir kaupendur
að 4. árg. Norðurlands
fá, þegar þeir borga blaðið,
WT ókeypis '7MB
alla söguna
Spœjarínn,
4—500 þéttprentaðar blaðsíður.
Sagan er
fyrirtaks skemtileg.
i Afgreiðsla
: á JCorðurlandi
: er ekki hjá ritstjóra blaðsins. Hana hefir
• á hendi
; herra kennari 3áll Jónsson j
: í Aðalstræti nr. 45.
• Nærsveitamenn eru beðnir að vitja
: blaðsins á sama hátt og verið hefir til
j þessa.
♦ Það sem ekki er útgeng'ið af blöð-
* um nærsveitamanna, verður sent með
j póstum, þegar ferðir þeirra falla.
• Nærsveitamenn eru vinsamlegast beðn-
: ir að hafa það hugfast, er ferðir falla til
• Akureyrar, að spyrja, eða láta spyrja,
• eftir blaðinu.
ftitsíminn.
Skrifað er frá Seyðisfirði 21. f. m.
„Með gufuskipinu „Vesta", sem
kom hingað í gær, sendi norræna
ritsímafélagið mikla hingað verk-
fræðing C. E. Koefod, til þess að
framkvæma ýmsar rannsóknir við-
víkjandi lagningu hins væntanlega
ritsíma á landi hér á Austurlandi,
síðan yfir land um Akureyri og ísa-
fjörð til Reykjavíkur. En landtöku-
staðinn hér mun verkfræðingurinn
eiga að ákveða. Þrír staðir eru
taldir líklegir: Seyðisfjörður, Beru-
fjörður og Reyðarfjörður, en menn
vænta þess, að Seyðisfjörður verði,
að öllu athuguðu, hlutskarpastur. —
Verkfræðingurinn fer héðan upp í
Hérað og suður utn fjörðu til rann-
sókna"
Sama daginn sem fregn þessi
barst hingað til Akureyrar lét Nl.
prenta hana á lausu blaði er sent
var hér um bæinn og út urn landið,
eftir því sem kostur var á. En prentuð
er hún hér aftur, af því ekki var kost-
ur á að láta hana fylgja öllu blaðinu.
Við fregn þessa er því að bæta
að haft er eftir Koefod verkfræð-
ingi, að von sé á ritsímanum sum-
arið 1906.
Kveðja
til
Páls Briems amtmanns
í samsæti á Akureyri 24. sept. 1904.
Þegar kveður bygð og bæ
bezti landsins mögur,
er sem hnigi' í svalan sæ
sólin björt og fögur.
Lengi skal þess mæta manns
minning hjá oss geymast,
fyrir viti’ og verkutn hans
virðing aldrei gleymast.
Enginn heitar unrti þér,
ísland, þinna sona,
enginn hærra blysið ber
bjartra frelsis vona,
enginn betur sár þín sá,
sem til skaða blæða,
enginn mundi meira þrá
meinin þítt að græða.
Söntr og glögg hans reynsla’ og ráð
reyndust fósturjörðu;
enginn sýndi dug og 'dáð
drýgri’ í stríði hörðu.
Vitið gott og viljans þrek
vinnur loksins sigur,
þó að heimska' og barnabrek
brýndan reiði vigur.
Kærri þökk við kveðjum Pál
í kvöld í vina ranni;
drukkin heilla’ og skilnaðs skál
skal af hverjum manni.
Otal fögur æfispor
eigi hann á foldu,
þá mun ljós og lukku vor
lýsa fósturmoldu.
Páll Jónsson.
X
JUþingiskosningar.
Reykjavík.
Kosningu hlaut héraðslœknir Guð-
mundur Björnsson; fekk 367 gild
atkvæði.
Yfirdómari Jón Jensson fekk 327
gild atkvæði.
Alls voru greidd 715 atkvæði af
1200 kjósendum.
Kært hefir verið yfir kosningu
þessari, af því undirkjörstjórnin í
1. kjördeild hafði að dómi yfir-
kjörstjórnar ólöglega neitað ínönn-
um urn að kjósa og auk þess ónýtt
atkvæði 7 kjósenda að ástæðulausu,
með því að láta þau ekki í atkvæða-
kassann.
Isafj'örður.
Kosningu hlaut síra Sigurður
Stefánsson; fekk 77 gild atkvæði.
Porvaldur Jónsson, prófastur fekk
73 gild atkvæði.
Tuttugu kjörseðlar höfðu orðið
ógildir. Af þeim átti síra Sigurður
12 en síra Þorvaldur 6, en á tveim
var merkt við þá báða eða hvorug-
an. Síra Sigurður hefir því fengið
89 atkvæði alls og síra Þorvaldur
79, að ógildu seðlunum meðtöldum,
Á kjörskrá voru 206. Af þeim
greiddu 170 atkvæði. Af þeim 36,
sem ekki greiddu atkvæði, voru 30
fjarverandi. Að eins sex sátu því
heima, en af þeim höfðu 3 verið
farlama.
X
*
Utrýming fjárkláðans.
Síðarl hluta þessa sumars hefi eg
dvalið hér á Akureyri og nú um rétt-
irnar hefi eg notað tækifærið til þess
að rannsaka fé bæði í Þingeyjarsýslu
og í Eyjafirði. Mér er ánægja að því
að geta skýrt frá því, að þar sem eg
hefi rannsakað féð, hefi eg hvergi orð-
ið var við fjárkláða og engar skýrsl-
ur hafa ennþá til mín komið um það,
að féð væri grunað um kláða á svæði
því, er baðað var á síðastliðinn vetur.
Engu að síður vil eg alvarlega brýna
það fyrir mönnum á þessu svæði að
þeir rannsaki fé sitt oft á næstkom-
andi vetri, og ef þeir verða varir við
kláða á íé sínu, eða íá nokkurn grun
um kláða á því, að þeir þá tafarlaust
tilkynni það hlutaðeigandi hreppstjóra,
er þá gerir ráðstafanir eftir reglum
þeim er honum eru settar.
Ráðgert er að eg fari héðan af
Akureyri um 24. n. m. og verða þá
með mér 2 vanir aðstoðarmenn, en
hinn þriðja sendi eg í miðjum októ-
bermánuði, sjóveg, til ísafjarðar.
Baðanir á fé eiga að byrja í Skaga-
firði, vestan Héraðsvatna, nálægt 27.
október. Snemma f nóvemberm. vona
eg að eg geti verið kominn í Húna-
vatnssýsluna og þaðan er förinni heit-
ið í Strandasýsluna.
Verði undirbúningur góður, vona eg
að hægt verði að koma böðunum á,
á öllu Suður- og Vesturlandi á næst-
komandi vetri, enda er þess hin mesta
þörf, því með því sparast mikið fé,
því þá verður hægt að komast hjá
því að skipa verði á komandi sumri,
sem mundi kosta ærið fé, án þess
þó að veita fulla tryggingu fyrir því
að baðað og óbaðað fé -gangi saman
á afréttum.
En þá verð eg líka að brýna fyrir
mönnum hve áríðandi það er að hver
einasta kind verði böðuð. Ef út af
því er brugðið getur það valdið því
að aliar lækningatilraunirnar verði til
ónýtis.
Hreppsnefndirnar vil eg biðja þess,
að leggja kapp á að flutningur á tóbaki
og kötlum gangi sem allra greiðast
að mögulegt er, eftir reglum þeim
sem um það eru settar.
Eg fulltreysti því að sýslumennirnir
í Suður- og Vesturamtinu veiti mér
hina sömu aðstoð og sýni mér hina
sömu velvild, sem þeir hafa gert,
sýslumennirnir í Norður- og Austur-
amtinu.
Akureyri 28. september 1904.
O. Myklestad.
Önnur blöð landsins eru vinsamlega
beðin þess að taka grein þessa upp eftir
»Norðurlandi«.
j IV. ár.
Ekki er það smáræðis verk fyrir
landbúnaðinn, sem verið er að vinna
að hjá oss, samstæðileg tilraun gerð
til þess að útrýma fjárkláðanum al-
gerlega úr landinu. Nú reynir á þjóð-
ina, skilning hennar á nytsemd þessa
verks og hlýðni hennar við fyrir-
skipanir þær er gerðar verða af
fjárkláðalæknunum. Það verða menn
að hafa hugfast, að verði breytt frá
þeim, getur alt þetta mikla verk orð-
ið því nær þýðingarlaust og stórfé
eytt til lítils gagns.
Verði þjóðin nú samtaka að vinna
að þessu, er enginn efi á því að
kláðinn verður yfirunninn í landinu.
Myklestad hefir tekist það í Noregi
og það getur eins vel tekist hér, ef
ekki stendur á þjóðinni og fagnað-
arefni eru þau tíðindi, sem Myklestad
hefir að segja oss, að nú verði hvergi
vart við kláða á því svæði, er bað-
að var á í fyrra.
Því fremur ættum vér að sýna
samhug í þessu máli, sem forustan
hefir verið hin bezta. Mikið tnundi
það hafa þótt í ráðist af íslendingi
á sjötugsaldri að vera á sífeldu
ferðalagi alian veturinn. En miklu
meira er hér í ráðist af útlendum
manni, sem óvanur er íslenzkum
vetrarferðum og íslenzkum siðum.
X
frá útlöndum.
Kaupmannahöfn 12. sept. 1904.
Austrœna stríðið. Það er háð á tveim
stöðum um þessar mundir: Við Port
Arthur og í Mansjúrílandi. Þar var
barizt io daga samfleytt að kalla við
Liaoyang, frá 24. ágúst til 4. sept.
Mannskæðustu orusturnar voru þó háð-
ar um mánaðamótin, og er mælt, að
bardaginn við Liaoyang 30. ág. til 4.
sept. sé einhver hinn stórkostiegasti
í hernaðarsögu vorra tíma. Rigndi
sprengikúlum 12 tíma samfleytta frá
mörgum hundruðum fallbyssna og hafði
hergnýrinn verið afskaplegur. 30. ágúst
hóf stórskotalið Japana harða árás á
her Rússa, en fekk ekki áunnið. 31.
ágúst, kl. 2 um nóttina, ruddist ein
af herfylkingum Japana gegnum gadda-
vírsgirðingar, er Rússar áttu, og not-
uðu Japanar þá eksir. Varð voðamann-
fall í liði Japana í þessari viðureign,
og urðu þeir þar á ofan að hörfa af
stöðum þeim, er þeir höfðu unnið, um
morguninn. Enn gerðu Japanar þriðju
atrennu þann 1. sept., en urðu frá að
hverfa. 3. sept. var enn tekið til ó-
spiltra málanna — 2. sept. var hlé að
mestu — og að kvöldi hörfuðu Rússar
undan og um nóttina. 4. sept. að
morgni tóku Japanar Liaoyang.
Öllum ber saman um, að þetta sé
sá glæsilegasti og mesti sigur, er Jap-
anar hafa unnið í stríði þessu, og hafa
þeir þó margan frægan sigur unnið og
féndur þeirra haft margar og miklar
ófarir, enda hafa þeir fagnað þessum
síðasta sigri með miklum hátíðahöld-
um. Rússneskir fregnritarar segja, að
í kvöld verður leikið: „Villidýrið", „Trína í stofufangelsi", „Fyrir sáttanefnd".