Norðurland - 04.02.1905, Blaðsíða 4

Nl.
76
£eitið uppiýsinga um ,,2)an“ áður en þið farið annað.
Með íslenzku á bæklingar snotrir til eru, motora aðra ekki en, »Dan« yfir
sér fá að ætla sem þá fyrir upplýsingum nauðsynlegum öllum og myndum
og motorum af íslandi á birgðir hefir »Dan« nema verksmiðja engin; motor
allar; kaupendur fyrir vel sér komið oft getur slíkt en, varapörtum ýmsum
sendið og verðlista fyrst sem ykkur útvegið; vel og fljótt afgreiddar pantanir
útsölumanns næsta til pöntun síðan.
Umboðsmenn við Eyjafjörð:
Otto Tulinius Ragnar Ólafsson.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Pétur Á. Ólafsson,
Patreksfirði.
Hótel Oddeyrí,
sem í ráði er að verði stækkað, þarf strax á næsta vori að taka tvo menn:
Ráðsmann, sem sé vel fær um að hafa á hendi alla yfirumsjón fyrir
Hótelið, og framreizlumann, sem einnig sé flinkur og vel að sér.
Gott kaup er í boði ef um semur.
Ekki þýðir að sækja um störf þessi fyrir aðra en einhleypa menn,
áreiðanlega, lipra, heilsugóða og duglega. Þeir, sem hugsa sér að sækja
um ráðsmannsstarfann, verða að sýna meðmæli áreiðanlegra, þektra manna.
Skrifleg eiginhandar-umsókn með öllum nánari upplýsingum verður að
vera komin fyrir 15. febr. næstk. tii
Ragnars Olafssonar,
verzlunarstjóra, Oddeyri.
Otto Monsteds
dansKa smjorlíki
ER BEZT.
koma, ungfrú eg sagði þeim að þér væruð
alls ekki hræddar.«
»Því ætti eg að vera hrædd, Tolma
fursti?« sagði hún og hló lítið eitt við
og fór það henni mjög vel. »Er eg ekki
meðal vina minna?«
Þarna var aftur komin hin fyrri Marian,
Marian frá kjötkveðjuhátíðinni, stúlkan
sem hafðt verið bjarta 'ljósið í híbýlum
landstjórans í Krónstað.
»Jú, sannarlega eruð þér komin meðal
vina«, sagði furstinn, tók í höndina á henni
og kysti á hana með hæversku Austur-
landabúa.
»Tolma stendur við loforð sín.«
»Og svo veit eg að eg er í Englandi«,
sagði hún með dálitlum þótta svip.
Bonzo hló kuldahlátur.
»Ungfrúin hefir meiri mætur á ensku
lögreglunni!« sagði hann með kuldalegri
glaðværð. »Víst er um það, hér er hún
meðal vina«.
Marian sneri sér að honum og horfði
beint framan í hann.
»Herra minn«, sagði hún með meiri
glaðværð, en lengi hafði á henni séð. »Eg
á það yður að þakka að mér nú líður
betur.«
»Þó það«, sagði Tolma, »nú skulum við
byrja og gleyma því sem áður skeði«.
»Engin kona getur gleymt Bonzo hersi«,
sagði Marian glaðlega og hlægjandi, allra
sfzt ef hann hefir í eitt skifti tekið í
hendina á henni.«
Bonzo varð kafrjóður í framan og furðu
hvasseygur, hann var að leita að svari er
ætti vel við, en þá gekk Feodor greifi
fram á gólfið og sagði:
»Herra hersir, við erum að gleyma því
að ungfrú Bezt hefir gert oss þann greiða
að koma hér í kvöld og erindi því, er
hún hefir hingað. Væri ekki réttast að byrja
á því?«
»Jú, eðlilega*, sagði Tolma, »við skulum
taka þegar til starfa. Eftir hverju er að
bíða? Eg er viss um að ungfrúin er reiðu-
búin«.
Marian horfði á þá, hvern af öðrum,
einarðlega. Þá tók hún eftir borðinu, sem
hvíti pappírinn lá á.
»Já, eg er reiðubúin«, sagði hún, þó hún
fengi ákafan hjartslátt. »Viljið þér gera
svo vel að segja mér hvað það er, sem
þér óskið að eg geri«.
Bonzo gekk að borðinu og lagfærði það.
»Ungfrú«, sagði hann, »við höfum verð-
ið svo lengi fjarri Rússlandi að við höfum
gleymt voru eigin landi. Við höfum heyrt
að þér munið betur en við. Ef þér vilduð
gera oss þann greiða að búa til fyrir okk-
ur dálítinn uppdrátt, þá gxti svo farið að
yður iðraði þess,ekki. Það á að vera upp-
dráttur af Konstantínsviginu, ungfrú góð«.
Hann horfði á hana meðan hann sagði
þetta. Hún dró glófana af höndum sér,
fingur hennar skulfu; þetta var ákafasta
geðshræringin á allri æfi hennar. Ef hún
nú hefði gleymt því eða gæti ekki munað
rétt! Það var Páls vegna, sagði hún hvað
eftir annað við sjálfa sig, svo hún gæti
orðið konan hans! Ljósið Ieiftraði fyrir
augum hennar, hún gat varla greint menn-
ina þarna í stofunni, fremur en þeir væru
tómir svipir, Hvíti pappírinn á borðinu
varð að stórum stranga, og á hann átti
að rita dóminn yfir henni, til dauðans eða
hamingjunnar. »Guð minn góður«, andvarp-
aði hún í hjarta sínu, »hjálpaðu mér, bæn-
heyrðu mig«.
»Að gera uppdrátt af Konstantínsvig-
inu, það er auðgert, herra hersir.«
Hún gekk titrandi að borðinu og settist
niður við það. Mínútur liðu, og hún gat
ekki fundið pennastöngina. Loksins stakk
Tolma henni í hendina á henni.
»Verið hugrökk,« hvíslaði hann, »frelsi
hans og Iíf liggur við; hann er bandingi
hér í húsinu.«
Hún tók við stönginni. Hendur hennar
hættu að titra, hún markaði skyndilega
fyrir uppdrættinum. Ekkert hljóð heyrðist
í hinni stóru stofu nema klórið með penn-
anum og tifið í klukkunni. Þeim, sem á hana
horfðu, var þungt um andardráttinn. Bonzo
stóð í skugganum og Ieit út eins og bronze-
Iíkneski.
«
Verzlur)
Sn.Jonssonar
hefir nægar vörubirgðir.
Ágœta sleða
selur
Jóljanr) Vigfússoij.
Kaupendum
JVorðurlands
og útsölumönnum pess verða, á
þessum vetri, sendir reikningar
yfir viðskifti peirra við blaðið,
fyrir prjá fyrstu árganga þess, og
hefir allmikið af þeim reikning-
um verið sent ut nú þegar.
Þeir, sem eitthvað hafa að at-
huga við pá, eru góðfúslega
beðnir að tilkynna pað ritstjóra
blaðsins sem fyrst; að öðrum
kosti verður litið svo á, að reikn-
ingarnir séu sampyktir.
Jafnframt eru þeir, sem skulda
blaðinu frá fyrri árum, beðnir að
borga skuldirnar sem allrafyrst.
Við
G. Höepfners
verzlun
fást
ágæt epli,
ágætar danskar kartöflur,
enfreinur mót borgun út í hönd
gott spáðköt
og
ágæt tólg.
SjúKraljúsið á yikureyri.
Forstöðumannsstarfið við sjúkra-
húsið er Iaust frá 14. maí þ. á. Starf
þetta er að eins hent þeim, sem ekki
hafa stóra fjölskyldu. Kjörin verða
nokkuru betri en undanfarin ár. Um-
sækendur snúi sér til spítalanefndar-
innar, sem gefur nánari upplýsingar,
fyrir miðjan marz.
Allir þeir, sem eiga óbundnar bæk-
ur, ættu að koma þeim í band
til Sigurðar Sigurðssonar bókb.
á Akureyri, þvf hvergi á Norðurlandi
fá menn betur innbundnar bækur en
hjá honum. Menn úr fjarlægum hér-
uðum geta sent bækur sfnar í kassa
með milliferðarskipunum, verða þær
þá fljótlega afgreiddar og sendar aft-
ur. Bandið sett svo ódýrt sem unt er.
Rjúpur
kaupir
Otto Tulinius.
-= Nautgripi =-
til slátrunar kaupir alt árið
Otto Tulinius.
Eg útvega einstaklega vand-
aðar prjónavélar með verk-
smiðjuverði. Einnig hefi eg
nú til sölu tvær fyrirtaks-
góðar vélar næstum nýjar
en sem seldar verða fyrir mjög gott
verð.
Aðalsteinrj Halldórsson,
verksmiðjustjóri.
»fNorðurIand“ kernur út á hverjuni laugardegi.
52 blöð um árið. Verð árg. 3 kr. á íslandi, 4 kr. í
öðrum Norðurálfulöndum, U/2 dollar í Vesturheimi.
Ojalddagi fyrir miðjan julí að minsta kosti (erlendis
fyrir frarn).
Uppsögn sé skrifleg og bundin við árgangamót;
ógild nema komin sé til ntstjóra fyrir 1. julí.
Auglýsingar teknar í blaðið eftir samnmgi við rit-
stjóra. Afsláttur mikill fyrir þá, er auglýsa mikið.
Prentsmiðja Odds Björnssonar.