Norðurland - 25.02.1905, Blaðsíða 4

NI.
88
Móforbáfur á Lagarfljófi
Héraðsbúar hafa myndað hlutafélag
til þess að fá sér mótorbát á Lagar-
fljót. Stofnféð er 5000 kr. Hafa þeir
þegar samið við Stefán Th. Jónsson
á Seyðisfirði um bátinn og á hann að
hafa skilað honum upp á Egilsstöðum
um miðjan júnímánuð. Er ráðgert að
hann verði smíðaður upp við Lagar-
fljót. Hann á að kosta 3,300 kr., vera
gerður úr eik, hafa sex hesta afl, bera
60 tunna þunga og vera 31 fet á lengd.
— Tvær bryggjur og vörugeymsluhús
á að byggja handa bátnum, á Egils-
stöðum og á Brekku. Húsið á Brekku
á að nota sem vetrarskýli fyrir bátinn.
X
Siglufjarðarbréf.
m '05.
Það sem af er vetrarins, hefir verið
ákaflega umhleypingasamt, en snjólítið er
hér fremur venju.
í hákarlalegur hefir að eins verið farið
einu sinni, og fekk »Latibrúnn« 31 tn.
lifrar, og talsvert tóku þeir á honum af
hákarli, »Stormur« fekk 21 tn. lifrar og
auk þess tóku þeir hákarl.
Á nýársdagskveld var haldinn hér álfa-
dans með blysför, og þótti góð skemtun,
enda veður hið blíðasta og gott að fara;
undanfarið hafa tveir sjónleikar verið leikn-
ir hér í barnaskóla- og Goodtemplarahúsinu
(sem eru bygð saman og má opna á milli),
»Hermannaglettur« og »101«; þykir furðu
vel leikið, hefir líka húsfyllir verið í þau
þrjú skifti, sem Ieikið hefir verið.
Goodtemplarar í stúkunni »Framsókn«
53, héldu samsæti þann 15. janúar og var
þar sérstaklega minst stúkunnar »ísafo!d-
FjalIkonan« (er afmæli átti 10. jan.); fyrir
minni hennar mælti hr. st. u. Á. Thor-
steinsson, fyrir minni G.-T.-reglunnar mælti
Guðm. S. Th. Guðmundsson og fyrir minni
stúkunnar »Framsókn« verzlunarm. Gunnl.
Þorsteinsson, sem nú innan skamms fer
héðan, og missir stúkan þar áhugasaman
og ágætan dreng, en vonandi missir G.-
T.-reglan hann ekki; samkoma stúkunnar
var hin ánægjulegasta, voru þar ýmsar
ræður haldnar fieiri, en nefndar eru, og
sátu félagar við kaffi- og súkkulaðidrykkju
fyrst, en svo var dansað fram til kl. fimm
næsta morgun.
í stúkunni eru nú sem stendur 68 fé-
lagar (flestir í vetur 70), er hún því vel
vakandi og lætur ekkert á sér festa, sem
andstætt kann að vera.
Voðaveður gerði hér af norðaustri þann
7.—8. jan., samt varð enginn skaði hér í
firðinum; aftur á móti urðu nokkurir skað-
ar á húsum og bátum á Víkurmöl í Héð-
insfirði, þar brotnaði tréhjallur, og sjór
gekk í smábýli eitt (hið eina er þar var
á mölinni) og flúði fjölskyldan úr því, í
svonefnt Víkurhús, sem stendur töluvert
frá sjó; gekk þó brimið svo hátt, að úti-
dyrahurð hússins brotnaði að neðan (neðsta
spjaldið í hurðinni gekk inn).—Þetta var
í sama sinn og skaðinn varð í Ólafsfjarð-
arhorni.
Kuldi var hér talsverður undanfarinn
hálfan mánuð, mest frost að degi til 10 0
R. í dag er sunnan-suðvestan hláka með
7 stiga hita á R. Hákarlaskipin fóru í
gærkveldi í aðra legu sína, en fá nú hvast.
Enginn getur enn um hafís.
Vörubirgðir eru hér nægar, sérstaklega
er mikið til af kornmat.
Á nýári tók hinn nýi verzlunarstjóri
Gránufélagsins, herra Guðmundur Einars-
son frá Hofsós, við verzlun þess hér, fellur
fólki mjög vel við hann, enda á hann til
þeirra að telja, þar sem er faðir hans Dbrm.
E. B. Guðmundsson í Haganesvík.
Trésmiðir hafa hér nú nóg að gera, Páll
Kr. Jóhannsson er að byggja hákarlasklp-
ið »NjáI« upp að nýju, svo er verið að
gera meira og minna við flest skipin; tvö
hákarlaskip Gránufélags eiga í vor að stunda
þorskveiðar, þau »Christiane« og »Lati-
brúnn«; ganga þá fjögur skip héðan á
þorskveiðar, þau »01ivette«, »Hektor« og
hin fyrtöldu, enda er illa látið af lýsisverði
erlendis. ~ _
O. S. Th. G.
X
Kínversk þjóðhagspakmæli.
1. Þegar einn maður lifir í iðjuleysi
deyr annar úr sulti.
2. Þegar ríki maðurinn etur lambasteik,
getur fátæklingurinn ekki haft sauðakjöt
til matar.
3. Jörðin er eign þjóðarinnar og henni
á því að skifta sem jafnast milli landsins
barna.
4. Glæpir koma af fátækt, fátækt er ó-
nóg fæða, ónóg fæða er afleiðíj^g af van-
rækslu landbúnaðarins. \
5. Þegar sverðin eru ryðguð ogítekurn-
ar fagrar, fangelsin tóm, og kornhlöðurnar
fullar, musterisriðin óhrein og forgarður
dómsalsins grasi vaxinn; þegar læknirinn
fer fótgangandi leiðarsinnarenbakarinnríð-
andi, og þegar gamalmenni og börn sjást
hvervetna, þá er landinu vel stjórnað.
X
Spæjarinn.
Skáldsaga eftir Max Pemberton.
■jqqY (Framhald.)
Um miönœtti.
Ljósastika, er stóð við altarið í kapell-
unni í húsi Talvis greifa, varpaði daufri
birtu á gamla prestinn og litla hópinn, er
stóð i kringum hann. Bonzo stóð aftastur,
hár og klunnalegur, eins og brotinn stein-
stólpi. En nú bjó hann þó ekki lengur
yfir neinu ráðabruggi. Hinu vandasama er-
indi hans til Englands var lokið. Annað
kærði hann sig ekki um. Krónstaður hafði
mist góðan hermann en leyndarmálinu var
borgið. Litla, gáfaða stúlkan, er kraup fyrir
altarinu, með ástarbjarmann í augunum,
var ekki líkleg til þess að Ijósta upp
leyndarmálum kastalans. Úr þvi fyrir því
var séð, stóð Bonzo á sama um alt annað.
Ástin var skemtun handa börnum; hann
hafði aldrei elskað.
Nálægt Bonzo sat gamli Tolma, sigur-
gleðin skein út úr svip hans. Hann hafði
gengið á hólm við Bonzo frá Krónstað og
haft sigur úr býtum. Fallega enska stúlk-
an átti að flytja sól og sumar inn í hús
hans í Parísarborg. Páll átti að verða son-
ur hans bæði í orði og verki. Þessi kyn-
lega gifting að næturþeli í húsi i Lundún-
um var ótrúlega inndæl. Honum duttu í hug
allar þær konur, er hann hafði viljað gefa
sjálfan sig með líkum atvikum. Skárri var
það líka grúinn af þeim stúlkunum ! heilt
herfylki.
Þriðja vitnið við þetta undarlega brúð-
kaup var húsbóndinn í húsinu. Talví greifi
sýndi það glögglega, að hamingja vinar
hans fekk honum mikillar ánægju. Hann
gekk til Páls hvað eftir annað. Hann hvísl-
aði að honum hamingjuóskum. Hann var
sífelt á stjái, ýmist að hjálpa prestinum
eða þá að gefa þjóninum fyrirskipanir.
Ennþá var hann þjónn Rússlands, en hann
hafði tekið sér eldhúsdag.
Presturinn lyfti upp höndunum til þess
að lýsa blessun sinni yfir ungu hjónunum,
er guð hafði samtengt. Páll lagði hið brenn-
andi andlit konu sinnar upp að andlitinu
á sér og hélt því þar r.okkura stund. Svo
stóðu allir upp og gengu niður í borðsal-
inn, er var á næsta Iofti fyrir neðan.
Borðsalurinn var fagurlega upplýstur með
rafmagnslömpum; menn settust til borðs
og þjónarnir höfðu nóg að vinna. Komið
var að því augnabliki er menn bera fram
hamingjuóskir sínar.
»Viljið þér fyrirgefa mér?«, sagði Bonzo
gamli og rétti fram báðar hendurnar til
móts við Marian, er tók f þær skjálfandi.
»Viljið þér fyrirgefa gömlum hermanni að
hann gerir yður að rússneskri konu?«
Marian horfði hlæjandi á hann.
»Eg veit ekki hver eg er eða hvar eg
er,« sagði hún hálfringluð. »Eg get varla
trúað því að þið séuð verulegir menn og
ekki tómir svipir«.
Bonzo rak upp skellihlátur, svo undir
tók í húsinu.
»Svo eg á að vera tómur svipur. Það
var skemtilegt. Viljið þér kyssa mig, barn-
ið mitt og vita hvort eg er ekki annað
en svipur?«
Tolma gekk að stúlkunni, lagði hand-
Ieggina um háls hennar og kysti hana á
báðar kinnarnar.
»Þú verður að eta og drekka, barnið
mitt«, sagði hann. »Þú verður að muna að
þú ert dóttir Tolma og hraðlestin fer um
miðnætti*.
»Hraðlestin?« spurði hún undrandi.
»Já. hraðlestin til Devonshire. Þangað
áttu að fara og dvelja þar meðan verið
er að útbúa húsið í Parísarborg handa
þér.«
»Til Dicks litla«, sagði hún; í þeim
orðum voru þakkir hennar fófgnar.
* „ *
*
Lestin brunaði í vestur átt, fram hjá
bæjunum á landsbygðinni, þar sem allir
voru í fasta svefni, gegnum hljóðláta kaup-
staði, yfir dimm og ólgandi fljót; áfram,
áfram, til aldingarðs Englands flutti hún
manninn og konuna, sem liðið höfðu svo
þungt mótlæti og kvalir. Nú voru þau búin
að gleyma því öllu.
Páll sat í einu horninu á vagninum og
hélt á Marian í fangi sínu. Ferðateppinu
höfðu þau vafið utan um sig, en Iampa-
týran varpaði fölu Ijósi yfir ánægjulegu
andlitin.
»Það er gott að hvíla sig,« sagði hún,
er hann vafði handleggjunum utan um hana;
hún lagði höfuðið á öxlina á honum.
»Nú máttu hvíla þig úr þessu,< svaraði
hann.
Endir.
Til leigu
♦ • •»»«• •
er frá 14. ma( n. k. hálft húsið í
Ráðhússtíg nr. 2 (hin svonefnda
»Smiðja«) með tveimur góðum her-
bergjum, eldhúsi með nýrri, stórri
eldavél, búri, geymsluskúr o. fl.
Vatnsleiðsla er í húsinu.
Lysthafendur snúi sér sem fyrst til
íyfsaia O. C. Thorarensens.
Við
G. Höepfners
verzlut]
fást
ágæt epli,
ágætar, dánskar kartöflur,
ennfremur mót borgun út í hönd
gott spaðkjöt
og
ágæt tólg.
Ofan við veginn fyrir sunnan
Brunná hefir fundist kapsel
með myndum, og er það
geymt í Lækjargötu nr. 4.
Hnakktaska úr selskinni, með
ýmsu smádóti í, tapaðist frá
Glerárbrúnni út og upp mýr-
arnar að Einarsstöðum. Finnandi er beð-
inn að skila henni til Kristjáns á Einarsst.
-= Nautgripi =-
til slátrunar kaupit alt árið
Otto Tulinius.
Sunnudaginn 26. þ. m. verður
,Grái frakkinri*
°g
,SaKiaus og slægur*
leiknir í leikhúsi bæjarins.
Laugardaginn 4. marz og sunnudaginn
5. marz verða þessir tveir leikir leiknir í
allra síðasta sinni.
Sá, eða þeir, sem á næsta
sumri vilja taka að sér
að slétta 2 — 3 dagslátt-
ur í túni „upp á akkorð",
geri svo vel að semja við
undiritaðan fyrir 20. apríl n. k.
Hraunum í Fljótum 15n '05.
Guðm. Davíðsson.
Félagsbakaríið
kaupir hænuegg háu verði fyrir pen-
inga út í hönd.
Olgeir JúIíUsson.
Sá, sem bað mig að geyma koffort
með bókum og fötum í sumar
er leið, er hér með beðinn að
gefa sig fram sem allra fyrst.
Akureyri, 2I/2 1905.
Jónatan Jóhannesson.
JCenry Jjevysohn,
Kjöbenhavn, Linnésgade 6, 2. sal.
Verzlunarerindrekar og umboðssalar.
Hafa beztu viðskiftameðmæli.
Seldar óskilakindur
í Eyjafjarðarsýslu haustið 1904.
í ÖNGULSSTAÐAHREPPI.
I. Hvít lambgimbur, mark: Ómark-
að h., sneitt eða hálftaf a. v.
2. Hvít lambgimbur, mark: Blaðstýft
fr. h., ómarkað v.
í HRAFNAGILSHREPPI.
1. Hvít lambgimbur ómörkuð, skrúða-
dregin v.
2. Hvít lambgimbur, mark: sýlt h.,
ómarkað v.
í GLÆSIBÆJARHREPPI.
1. Mórauður lambgeldingur, Mark:
Sneitt og biti fr. h., geirstýft v.
2. Hvítur lambhrútur, mark: Heil-
rifað, biti a. h., ómarkað v.
3. Hv. lambhrútur, mark: Sneitt fr.,
biti a. h., biti a. v.
í SKRIÐUHREPPI.
1. Hvít ær fullorðin, mark: Stýft h.,
hálftaf a. v.
2. Hv. kyrningur veturg., mark: Sneitt
a., biti fr. h., ómarkað v.
3. Grá lambgimbur, mark: fjöður fr.,
biti a. h., sneitt og biti a., fjöður fr. v.
4. Hv. lambgimbur með kalin eyru,
en með auðkenni.
5. Hv. lambgimbur, mark: Heilrifað
h., stýfður helmingur a. v.
í SVARFAÐARDALSHREPPI.
1. Grá, hornótt ær, mark: Sneitt a.,
biti fr. h., blaðstýft fr., lögg a. v.;
brennimark ólæsilegt.
2. Hv. lambgimbur, mark: Ómark-
að h., tvírifað í heilt v.
3. Hv. Iambgeldingur, mark: Heil-
rifað h., sýlt, gagnfjaðrað v. »
í AKUREYRARKAUPSTAÐ.
1. Hv. dilkhrútur, mark: Biti a. h.,
vaglskorið fr. v.
Skrifst. Eyjafjarðarsýslu 17/2 1905.
Guðl. Guðmundsson.
„Noröurland" kemur út á hverjum laugardegi.
52 blöð um árið. Verð árg. 3 kr. á Islandi, 4 kr. í
öðrum Norðurálfulöndum, IV2 dollar í Vesturheimi.
Ojalddagi fyrir miðjan julí að minsta kosti (erlendis
fyrir fram).
Uppsögn sé skrifleg og bundin við árgangamót.
ógild nema komin sé til ritstjóra fyrir 1. júlí.
Auglýsingar teknar f blaðið eftir samningi við rit-
stjóra. Afslattur mikill fyrir þá, er auglýsa mikið;
Preqtsmiðja Odds Björnssonar.