Norðurland - 17.06.1905, Blaðsíða 4
Nl.
160
og óefað af honum vænta fulltingis,
að því er snertir verndun þingræðis-
ins. Það hafa fáir lagt meiri áherzlu
á eða tekið það skýrar fram en hann,
að »fult vald (þingsins) yfir fjármálun-
um er meginstálpi þingrœðisins í hverju
landi«, og því mundi hvert það vald-
boð, er kæmi í bága við ráðstafanir
og vilja þingsins, vera honum þyrnir
í augum. Tók hann það réttilega fram
nú á fundinum, að enda þótt dómstól-
ar kynnu að samrýma aðgerðir stjórn-
arinnar í ritsímamálinu við ákvæði
fjárlaganna, þá gæti þingið engu að
síður ónýtt þœr, ef því þætti þær binda
hendur sínar að einhverju leyti, þætti
þær ganga lengra eða í aðra átt en
það hefði ætlast til. Enda gefur að
skilja, að fyr getur stjórnin verið kom-
in í ósamræmi við þing og þjóð en
að svo sé, að leita þurfti dómstól-
anna til að skera úr málum.
Þá tók þingmaðurinn það einnig
skýrt fram, að vonbrygði hefðu það
verið fyrir sig, að stjórnin skyldi ekki,
jafnóðum og hún samdi lagafrumvörp,
er hún ætlaði að leggja fyrir þingið,
— birta þau opinberlega, þingmönn-
um og kjósendum til athugunar. Og
við umræðurnar var sýnt fram á, að
þetta hlyti að vera skerðing á þing-
ræðinu, því vitanlega stæðu þingmenn
ólíkt ver að vígi með að ráða til lykta
málum, er þeir ekki hefðu hugboð um
fyr en á þing er komið, hvað þá held-
ur að þeir hefðu átt kost á að leita
álits kjósenda sinna, að því er þau
snerti. Sömuleiðis var bent á, að það
væri ekki meining stjórnarskrárinnar —
heldur brot á þingræðisreglum — að
þingmálin væru á þessu stigi borin
upp »fyrir konungi í ríkisráðinu*, —
þar væri beinlínis átt við frumvörpin
eftir að þau eru afgreidd frá þinginu
sem lög. •— Til þess að ráða bót á
þessu, yrði þingið að geia öruggar
ráðstafanir.
X
Amfsráð Norðuramfsins
hélt fund sinn hér á Akureyri 13.—
15. þ. m. Allir amtráðsmennirnir mættu
á fundinum, en frá honum mun verða
skýrt í næsta blaði Nls.
Síra Þorvaldur Bjarnason
á Melstað lá þegar síðast fréttist
þungt haldinn í lungnabólgu.
Fiskafli
var undanfarið góður hér yzt í firð-
inum og fiskurinn sérlega vænn, en iít-
ið um beitu og mjög lítill fiskur geng-
inn inn á fjörðinn. í Ólafsfirði fengust
nokkura daga 6—12 kr. hlutir. Frá
Seyðisfirði er skrifað til Nls. 9. þ. m.
»Fiskafli er kominn nokkur og nokk-
ur síld hefir veiðst í fyrirdrætti. Eink-
um eru það þó mótorbátarnir, er fiska
vel. Tveir mótorbátar þeirra kaupm.
St. Th. Jónssonar og Sig. Jónssonar
munu vera búnir að fá 50—60 skpd.
báðir af stórum þorski, enda munu
þeir vera langhæstir. Skipin afla frem-
ur lítið og sömuleiðis fiskibátarnir.«
Skipkomur.
»Nanna« kom hér 11. þ. m. með efni-
við í hafnarbryggjuna. Með skipinu kom
frá útlöndum frk. Helga Helgadóttir for-
stöðukona rjómabúsins á Möðruvöllum, en
frá Austfjörðum Hallgr. Einarsson mynda-
smiður og Halldór Stefánsson á Seyðisfirði.
»Rex« saltskip, kom hér 12. þ. m.
»Pervie« kom 14. þ. m. Sagði ís 'A mílu
undan Horni.
»Kong Inge« kom í fyrrinótt. Farþegar
frá Kaupmannahöfn : Jón Stefánsson (Jóns-
sonar á Sauðárkrók) stud. mag. Bogi Mel-
sted cand. mag. og frk. Thit Jensen (fóru
í land á Húsavík og koma Iandveg hing-
að) Jósef Jósefsson (smiðs á Oddeyri)
með konu sinni. Ennfremur voru með skip-
inu Páll Bjarnason útflutningsstjóri og- frá
Húsavík frk. Hulda Laxdai.
Fokið í það skjólið.
Lárus H. Bjarnason hefir reynt til
að telja þjóðinni trú um það, að há-
yfirdómari Sveinbjörnsson hafi verið á
öðru máli en hinir yfirdómararnir í
málum þeim, er Lárus fekk svo ó-
virðulega útreið í síðast fyrir yfirrétti.
Nú er fokið í það skjólið, því lýst yf-
ir, að dómurinn hafi verið samþyktur
í einu hljóði.
Sauðanespresfakall.j
Prestkosning hefir farið þar fram
og hlaut síra Jón Halldórson á Skeggja-
stöðum mikinn meiri hluta atkvæða.
Lausn frá presfskap
hefir nú fengið síra Davíð Guðmunds-
son á Hofi, eftir 45 ára embættistíð.
Hefir hann verið einn af merkustu
prestum þessa lands.— Brauðinu þjón-
ar fyrst um sinn síra Geir Sæmunds-
son á Akureyri.
„Hekla“
varðskipið danska kom hér á hvíta-
sunnudag flutti hingað ráðherra vorn
og landritara. Skipið fór aftur héðan
á þriðjudagskvöld og þeir ráðherra og
landritari með því. Ennfremur síra Jón-
as próf. á Hrafnagili.
Veiðisæll
reynist hann í meira lagi yfirmað-
urinn á »Heklu«, sá sem nú er, Schak
kapteinn. A leiðinni hingað nú hafði
hann tekið tvo botnvörpunga, farið
með þá til ísafjarðar og þeir verið
sektaðir þar. Hefir hann þá alls tekið
22 botnvörpunga og látið sekta þá,
síðan hann kom hingað til lands á
þessu ári. A þessu hefir landið grætt
þenna tíma 40—50 þúsund kr. virði.
íhugunarvert sýnist þetta vera; vér
látum Dani ekki að eins verja strend-
ur vorar, en þessi vörn þeirra á land-
helgi vorri verður oss líka beinn gróða-
vegur og hann þeim mun meiri sem
vörnin er vasklegri og betur rekin af
þeirra hendi. Osæmilegt væri það oss
að hugsa til þess að þetta fyrirkomu-
lag haldist um aldur og æfi; það er
ótilhlýðilegt metnaðarleysi að hugsa
ekki til þess að verða sjálfbjarga
eins fljótt og vér getum, eða þá að
minsta kosti að leggja til strandgæzl-
unnar það sem vér getum oss að skað-
lausu. Til þess megum vér ekki hugsa
að verða ölmusumenn Dana alla tíð.
Væri þá ekki réttast að leggja í
sjóð fé það, er oss áskotnast fyrir
sektir og afla botnvörpunga, og á-
vaxta það sérstaklega, þangað til það
er orðið svo mikið, að vér séum færir
um að koma oss sjálfir upp fleytu
fyrir það, til þess að verja strendur
vorar?
Barnaveiki
hefir farið víða yfir héraðið, þó lít-
ið hafi á henni borið. Síðari hluta vetr-
arins hefir hálsbólga gert víða vart við
sig, þó fæstir hafi leitað við henni
læknisráða, enda lagst vægt á flesta.
Meira eða minna af hálsbólgu þessari
hlýtur að hafa verið barnaveiki. Þann-
ig er það víst að barnaveiki hafði ver-
ið á börnum og einum manni fullorðnum
á Reistará, kom það í ljós, þegar veikin
var afstaðin, við máttleysi í líkamanum
á einum sjúklinganna. Þess er fyr get-
í blaðinu að utan úr Ólafsfirði hafi
komið sjúklingar með samskonar mátt-
leysi og fyrir nokkurum dögum sá
G. H. læknir barn frá Hámundarstöð-
um með stórmikið máttleysi eftir þessa
sömu veiki. Allar líkur eru því til að
veikin hafi víðar farið en nokkur veit,
að minsta kosti í ytri hluta héraðsins.
Er það illa farið að lækna skuli
ekki vitjað í tíma við þessa hættulegu
veiki, en nokkur vorkunn þó almenn-
ing gruni ekki hvað um er að vera
þegar veikin er svo létt. -— Þar sem
hálsbólga gerir vart við sig, ætti dag-
lega að athuga kok barnanna, sérstak-
lega að hyggja að því hvort ekki sjást
gráleitar skófir eða blettir á úfkyrtl-
unum, úfnum eða slímhimnunni aftan
til í kokinu.
Þeir
sem hafa í
hyggju að
panta
• þvotta-
vélar,
eru beðnir að aðvara mig um það
nú í síðasta lagi fyrir 22. þ. m.
Oddeyri 16/6 1905.
Jóhannes Stefánsson.
Olgeir Júlíussori
bakari
bakar og selur allskonar brauð
fyrir eigin reikning í Oddeyrar-
bakaríi (brauðgerðarhúsi konsúls
Havsteens). Hann framleiðirvand-
aða vöru, og óskar eftir að halda
sínuni góðuviðskiftavinum áfram,
samt að fá fleiri nýja skiftavini. —
Kaupir egg og smjör.
Þ
sem a
til laga.
ar sem vér undirskrifaðir bændur á Staðarbygð í Öngulstaðahreppi
höfum lagt allmikið í kostnað til að friða tún og engi ábýlis-
jarða vorra með vírgirðingu, en svo hagar til að girðingin liggur
á nokkurum stöðum yfir alfaraleið, þá skulum vér hér með al-
varlega áminna vegfarendur um að loka þeitn liliðum á eftir sér,
veginum eru, og munum vér án frekari fyrirvara halda rétti vorum
fón Arason, Kristján fóhannesson, Jón Jónatansson, Sigurgeir Sigurðsson,
Þverá. Jódísarstöðum. Önguisstöðum. Öngulsstöðum.
Kr. H. Benjamínsson, Jón Benjamínsson, Steingrímur Arason,
Ytri-Tjörnum. Hóli. Jódísarstöðum.
Jóhann Helgason, Jóhannes Helgason,
Syðra-Laugalandi. Ytra-Laugalandi.
Hvergi
beíri vörur
en í
Höepfners verzlup.
E
p
e
'J2
OJ
3
)0
>»
Ekta Kína Lifs
Elixír
hefir fengið gullmedalíur, par
sem hann hefir verið á sýningum
í Amsterdam, Antwerpen, Brussel,
Chicago, Lundúnum og París.
EKTA KÍNA-LÍFS-ELIXÍR. Á eink-
unarmiðanum á að vera vörumerkið:
Kínverji með glas í hendi og með
nafn verksmiðjueigandans: Waldimar
Petersen, Friðrekshavn, Kjöbenhavn,
og sömuleiðis innsiglið í grænu
Iakki á flöskustútnum. Hafið ávalt eina
flösku við hendina, bæði innan og ut-
an heimilis. Fæst hvarvetna fyrir 2 kr.
flaskan.
þakkarorð.
Það muu flestum á Akureyri kuunugt,
hve bágan hag eg átti við að búa eftir að
mér brást að komast vestur með Allanlín-
unni í fyrra sumarupp á fargjald frá mann-
inum mínum. Eg stóð þá ferðbúin með
börn mín sex ferð eftir ferð frá því í júlí,
en aldrei fékst farbréfið, þó línan hefði
tekið við peningum fyrir það fyrstu dag-
ana í júní þá um sumarið. Efni mfn gengu
til þurðar við þessa bið, og loks Ieit ekki
út fyrir annað en eg yrði að fara á hrepp-
inn með börnin öll, og segi eg ekki frá
þeim áhyggjum og kvölum, sem eg leið,
er eg horfði fram á þá endalykt; cn þeg-
ar neyðin er stærst þá er hjálpin næst.
Otto Tulinius kaupmaður varð þá til þess
að hjálpa mér með því að lána mér—þó
ekki væri álitlegt — upp á fjórða hundr-
að krónur til lífsviðurværis síðastl. vetur
og vor, eins og hann hefir liðsint mér á
ýmsan annan hátt.
Fyrir alla hans hjálp og velgerðir votta
eg honum hér með mitt alúðarþakklæti,
og einnig og engu síður þakka eg herra
Sveini agent Brynjólfssyni fyrir hans góðu
leiðbeiningar síðasta dvalardaginn minn
á Akureyri, er leiddu til þess, að eg og
börnin vorum tekin til fiutnings af Allan-
línunni fyrir hina upprunalegu borgun (130
kr. fyrir fullorðna) í stað 172 kr. sem
heimtað var af mér, og fyrir hans góðu
milligöngu, sem ávann mér það, að um-
boðsmenn AHanlínunnar tóku að sér að
ábyrgjast skuld mína við Túliníus.
Góður Guð umbuni þeim liðsinni þeirra
við mig einstæða og fátæka.
Á s. s. Vesta 16 maí 1905.
Málfríðuv Sigurðardðttir.
„Norðurland" kemur út á hverjum laugardegi
52 blöð um árið. Verð árg. 3 kr. á íslandi, 4 kr.
öðrum Norðurálfulöndum, IV2 dollar í Vesturheimi
Gjalddagi fyrir miðjan júlf að minsta kosti (erlendis
fyrir fram).
Uppsögn sé skrifleg og bundin við árgangamót!
ógild nema komin sé til ritstjóra fyrir 1. júlí.
Auglýsingar teknar í blaðið eftir samningi við rit-
stjóra. Afsláttur mikill fyrir þá, er auglýsa mikið.
Prentsmiðja Odds Björnssonar.