Óðinn - 01.01.1907, Blaðsíða 2

74
ÓÐINN.
Þótti ýmsum allmikið í ráðist af kaupstaðnum
að kaupa jörð þessa; verðið var 13500 kr., en íbúa-
talan í bænum innan við 1000. Alitu þeir að bær-
inn mundi reisa sjerhurðarás um öxl með þessu
og sökkva í skuldir. En reynslan hefur sýnt,
að bærinn hefur, og hefur haft, stórgróða af
kaupinu, bæði lieinlínis og óbeinlínis, og munu
allir ibúar kaupstaðarins viðurkenna það nú, og
kunna honum hinar bestn þakkir fyrir fyrir-
hyggju hans og framkvæmd í því máli. Vegir
um bæinn voru bæði illir og ónógir; ijet hann
auka þá og endurbæta. Barnaskólahús var gam-
alt, ljelegt og óhentugt. Fjekk hann því fram-
gengt, að nýtt hús var bygt, og útbúið eftir kröt-
um nútímans. Hafnarbryggju ljet hann fullgera
allmikla og breiða; geta stór gufuskip fermt og
affermt við hana.
Hann beitti sjer einnig fyrir það siðustu
árin, sem hann var á Akureyri, að bygðar voru
vatnsveitur 2, önnur fyrir Akureyri og hin fyi’ir
Oddeyri; leiða pípur í jörðu niðri vatn til íbúð-
arhúsanna.
Af þvi sem hjer hefur sagt verið má sjá,
að Klemenz ljet mikið til sín taka og starfaði
bæði mikið og vel sem bæjarfógeti og sýslumað-
ur. Hann ljet sjer í hvívetna mjög ant um hag
bæjarfjelags síns og allra sýslubúa og var boðinn
og búinn að styrkja málefni þeirra. Þeir fengu
þvi brátt traust á honum og lærðu að meta
hann. Þeir kusu hann til alþingis þegar sama
árið, sem hann kom, og sat hann á 7 þingum
sem fulltrúi sýslu sinnar, eða alt þangað til að
hann tók við landritaraembættinu, og varð af
Jieim orsökum að leggja þingmensku niður, 1904.
Á alþingi hafði hann einnig mikil áhrif og beitti
sjer einkum í vegagjörðarmálunum í fjárlögun-
um. Hann stóð framarlega í flokki þeirra, er
auka vildu heimastjórnina í sjermálum vorum,
en fór þó stillilega og gætilega. Vann hann sjer
svo mikið traust þingsins, að hann var kosinn
forseti neðri deildarinnar öll 3 síðustu þingin,
sem hann sat á, 1901, 1902 og 1903. Þótli
hann röggsamlegur og óhlutdrægur forseti, og
var það þó ekki vandalaus staða, því að hátt
gengu hinar pólitisku öldur þá í þinginu eins og
mörgum mun minnistætt, einkum 1901.
Klemenz landritari hefur ekki geíið sig sjer-
lega mikið við ritstörfum; þó hefur hann sarnið
sjerstakt rit um fógetagerðir, nokkrar ritgerðir í
Lögfræðingi, og allmargar blaðagreinir mun hann
hafa skrifað, hæði í Stefni og víðar.
Klemenz landritari er hár maður vexti,
jarpur á hár og' skegg, glaðvær og gamansamur,
ógn blátt áfram og viðfeldinn í viðmóti. Þar sem
hann hefur unnið lengst og' starfað mest, þar
vann hann sjer virðing og hylli, og' Matthías
skáld mun hafa hitt mæta vel, þá er hann orti
kveðjuljóðin til hans, er sungin voru í samsæti
þvi, er samsýslungar og samborgarar hjeldu
honum á Akureyri, þá er hann hætti sýslu-
manns- og' bæjarfógeta-störfum þar í janúar
1904, en í þeim kveðjuljóðum voru þessi erindi:
Fyrir þcnnan fjarðar-bæ
frægðar barstu merki;
lifa skal um láð og sæ
lofstír pinn í verki.
Vakinn, soíinn vanstu hjer
veginn fremdar kenna,
svo að ílestum fanst með þjer
fegri sól oss renna.
Lofa skyldi lund vor klökk
lagni þína’ og svinnu;
burt þú snýr með snjallri þökk
snitdar saman-vinnul
Gleðji’ oss hitt, að stjörnarstörf
stærri skaltu vinna,
landsins heild því hefur þörf
liæfileika þinna.
Pökkum fylgi, fremd og dáð,
frægð og snild á þingi,
varúð, kjark, og vitur ráð,
verðug lýðmæringi!
Fyrir horska hjeraðsstjórn,
hvert þitt sporið slinga,
þigðu, vinur, þakkarfórn
þinna Eyflrðinga.
II. J.
Skautamaðurinn.
Svo Ijettur og frjáls eins og fjallanna hind,
svo frár, að hann sigrar hinn snarpasta vind
á skeiðinu blikandi hjarta.
Með öllum þeim snarleik, sem guð honum gaf,
liann grefur á svellið sitt bgrjunarslaf
þess hinsta, sem fraus í hans hjarta.