Óðinn - 01.02.1911, Blaðsíða 5

ÓÐINN
85
hans: Om Algevegetationen ved Islands
Kyster (Um þaragróðurinn við strendur íslands)
í Botanisk Tidskrift. Auk þess eru margar smærri
ritgerðir eftir hann í íslenskum tímaritum, og loks
hefur hann samið allstóra bók: Um byggingu
og líf plantna, um almenna jurtafræði, er Bók-
mentafjelagið gaf út.
Vert er einnig að geta þess, að Helgi hefur
sett á stofn vísi til jurtagarðs, þar sem gróðursett-
ar eru margar íslenskar jurtir, í gróðrarstöðinni
við Beykjavik, í fjelagi við Einar Helgason garð-
yrkjumann.
Af þessu, sem nú hefur verið tínt til, má sjá,
að Helgi hefur afkastað miklu, ekki eldri maður
en hann er og eigi vel hraustur. Hann hefur líka
gefið sig allan við vísindum og aldrei fengist við
opinber mál, enda er hann yfirlætislaus maður og
lítið fyrir að trana sjer fram.
í haust er leið varð hann doktor í heimspeki
(doctor philosophiæ) fyrir ritgerð þá, er nefnd
er lijer að framan.
Hjer skal eigi gerð nein tilraun til þess að
lýsa vísindastarfsemi Helga, en aðeins tekið það
fram, að hann er mjög athugull, nákvæmur og
vandvirkur vísindamaður, og liefur þegar unnið
mikið og golt verk í þarfir íslenskrar náttúrufræði.
Sjerstaklega hefur hann ransakað þaragróður
landsins meira en nokkur annar, og fundið þar
fjölda tegunda, er áður voru óþektar hjer við land.
Er það eðlilegt, að hugur hans liafi sjerstaklega
hneigst að sjávargróðrinum, þar sem liann er al-
inn upp við sjó og vanur sjóferðum frá æsku.
Má nú telja Helga meðal hinna fremstu af ís-
lenskum náttúrufræðingum, en, eins og tekið var
fram í upphafi, — það er ekki arðvænlegt starf að
gefa sig við náttúruvísindum á Islandi, sem ekki
er von, þar sem efnin eru lítil og margt annað
kallar að, sem talið er nauðsynlegra. ()g því
miður liefur landið eigi enn getað boðið Helga
neitt meira en dálítinn styrk til ransókna og hefur
hann því, síðan hann fluttist hingað, meðfram orð-
ið að hafa ofan af fyrir sjer með tímakenslu við
ýmsa skóla, en það starf örfar nienn sannarlega
eigi til vísindaiðkana.
Sœþörungur.
%
Síra Júlíus Þórðarson.
Það er fátítt, að kandídatar frá prestaskólan-
um lijer í Reykjavík hafi orðið prestar ann-
arstaðar en hjer á landi, eða þá hjá íslendingum
vestan hafs. Síra Júlíus Þórðarson er þar undan-
tekning, en hann liefur nú í 9 ár verið þjónandi
prestur í sænsku ríkiskirkjunni, og frá 1. maí 1909
sóknarprestur Wisseltofta og Verum prestakalls í
Svíþjóð.
Síra Júlíus Kristinn Þórðarson er fæddur á
Fiskilæk í Borgarfirði 12. des. 1866, sonur Þórðar
hreppstjóra Sigurðssonar og Sigríðar Runólfsdóttur,
er þar bjuggu. Stú-
dent frá lærða skól-
anum hjer íReykja-
vík varð hann 1891,
og útskxáfaðist af
. prestaskólanum .
lijer 1893. Vorið
eftir var liann vígð-
ur aðstoðarprestur
að Görðum á Alfta-
nesi, til sira Þórar-
ins Böðvarssonar,
og var það 2 ár
rúm, eða þar til
síra Þórarinn dó
og prestakallið var
öðrum veitt. Sum-
arið 1897 var sira Júlíus lijer i Reykjavík og þjón-
aði þá enn Garðaprestakalli að nokkru leyti, með-
an síra Jens Pálsson sat á þingi. En þá um
haustið fór síra Júlíus til Noregs og iðkaði
guðfræðisnám næsta vetur við »prakt.-tlieol. Semi-
nariet« við liáskólann i Kristjaniu. Var svo kenn-
ari við Ullmans lýðháskóla í Noregi sumrin 1898,
1899 og 1900, en síðan í þjónustu ungmennafjelag-
anna þar 1900—1901, og flutti fyrir þau fyrirlestra.
1902—1904 var hann sjómannaprestur í Karlshöfn
í Sviþjóð, og 1903 var hann jafnframt aukakenn-
ari við lærða skólann þar. í desember 1903 tók
hann próf í Lundi í sænskum kirkjurjetti, og gekk
frá næstu áramótum í þjónustu ríkiskirkjunnar
sænsku, var fyrst vicipastor í Lunds stifti, en síð-
an sóknarprestur í Wisseltofta og Verum presta-
kalli, eins og áður segir. 25. júlí 1906 kvæntist
liann sænskri konu, Signe Tretow, dóttur Aug.
Theodórs Tretows, prests í Karlshöfn.
Sira Júlíus Pórðarson.