Óðinn - 01.11.1912, Blaðsíða 6

62
ÓÐINN
fræðislega fyrirlestra, og stundað guðfræði. Nú
gat hann ekki sökum fátæktar uppihaldið sjer
við háskólann, þáði því framboðið húskennara-
pláss hjá herra jústitsráði, amtsforvaltara Fryd-
ensberg og öðrum fleiri í Kallundborg, hvar hann
dvaldi þangað til vorið 1821. í þessari tíð æfði
hann sig oft að prjedika í kirkjunni. Frá Kallund-
borg fluttist hann siðan til háskólans og tók til
theologiskra stúderinga, heyrði fyrirlestra viðkom-
andi prófessora í guðfræði t. d. Fr. Hornemann,
P. E. Muller, Jens Möller, H. N. Clausen, einnig
Sibbern: »Philosophiske Undersögelser over Krist-
endommens lieldste Dogmer«. Á þeim tíma þjón-
aði hann líka sem eftiriniðdags prjedikari í Wartau-
kirkju íKhöfn hvern þriðja helgan dag, ensterk brjóst-
veiki ásamt peningaskorti knúði liann, samkvæmt
lækna og prófessora ráði, að fara til íslands, hverja
ferð hann og fyrirtók í apríl 1822,varð liúskennari í
Eskifjarðarkaupstað hjá gróssera K. ísfjörð, ogdvald-
ist þar inn til 1. nóvbr. 1824, þá hann á ný sigldi
til Kaupmannahafnar, þar eð honum fanst sem sjer
væri albata brjóstveikin. Á meðan hann dvaldi á
Eskifirði, prjedikaði hann oft í Hólmakirkju og
katechiseraði, einkum á meðan Dr. Brynjólfsen 1
vetur var erlendis. Þegar hann í Höfn aftur tók
að lesa fyrir alvöru til attestats greip, hann snar-
lega hans fyrri brjóstveiki og augnveiki, hvers
vegna hann þáði tilboðið húskennarapláss í Lá-
landi hjá prófasti Daniel Smilh í Horslunde, hvar
augna- og brjóst-veiki leyfði honum ekki að vera
i svo óheilnæmu loftslagi lengur en til haustsins
1825, þá hann á ný heimsótti háskólann, hvaðan
hann, — eftir að hafa stúderað theologiu, numið
innbyrðis barna-undirvísan, og tekið þátt í theo-
logiskum disputer-æfingum, — neyddist vorið 1826,
sökum brjóstveiki og peningaskorts, fyrir fult og
fast að yíirgefa Danmörku og flytjast til íslands,
hvar hann til um haustið 1827 var húskennari og
kontórskrifari hjá amtmanni G. Johnsson á Akur-
eyri. Að þeim tíma liðnum ferðaðist hann til
Reykjavíkur, og varð þar barnakennari hjá kaup-
staðarins borgurum. Þann 7. janúar 1828 var
hann með veitingabrjefi sliftamtmanns P. Fjeld-
sted v. Hoppe kallaður til að vera sóknarprestur
fyrir Helgastaða- og Einarstaða-söfnuði í Þing-
eyarsýslu, og í þeim tilgangi var hann prestvigður af
íslands biskupi, herra Steingrími Jónssyni, þann 10.
febr. s. á. í aprílmánuði næsta eftir fluttist hann
til þessa brauðs, hverju hann þjónaði þangað til
14. september 1829, þá hann fengið hafði áreiðan-
lega vissu um það, að hans hátign konungurinn
Friðrik hinn VI. þann 6. júní s. á. hafði allra-
náðugast veitt honum Hítardals prestakall innan
Mýrasýsln og Vesturamts. Lagði hann á stað að
vitja þessa brauðs, en þjónustu Helgastaðapresta-
kalls, sem stóð í hans ansvari til næstu fardaga,
fól hann í millitíð á hendur fyrverandi aðstoðar-
presti síra Halldóri Björnssyni, siðan orðnum
prófasti yfir Þingeyjarsýslu, en þjónaði sjálfur
Hítardalsbrauði, sem nær því hafði þjónustulaust
verið í heilt ár. Um fardagaleilið 1830 gerði prest-
ur Hjálmarsen sjer ferð norður að Helgastöðum og
afhenti þarverandi kirkju og stað eftirmanni sín-
um síra Sigurði Grímssyni frá Þaunglabakka. Sama
ár 1830 gekk prestur Hjálmarsen, þann 29. júlí, að
eiga snikkaraekkju frá Reykjavík, Birgittu Halldórs-
dóttur, hreppstjóra úr Selvogi, hverri hennar fyrri
maður Sigmundur Johnsen eftirskilið hafði 4 börn
þeirra: Laurilz Mikkael, er fyrst var prestur til
Holts í Önundaríirði og prófastur í Isafjarðarsýslu
(seinast var hann prestur i Skarðsþingum), Margrjet
Krislín, nú gift prestinum síra Tómasi Þorsteins-
syni á Brúarlandi, Jóhanna Charlotta og Guðrún,
sem uppólst lijá snikkara Pálma Johnsen á Blómst-
urvöllum í Skaftafellssýslu, nú báðar giftar. Þau
prestur Hjálmarsen og Birgilta eignuðust 2 dætur,
Kristrúnu Birgittu, fædda 27. ágúst 1831, nú gifta
sjálfseignarbónda Eggerti Stefánssyni frá Ballará,
Guðrúnu Ragnhildi, fædda 5. júní 1833, nú gifta
faktor Guðmundi Lamberlsen í Reykjavík, og 1
son, Erlend Jens Guðlaug, sem andaðist 7 mánaða
gamall. — Prestur Hjálmarsen naut sainvista þess-
arar sinnar konu inn til þess 16. nóvember 1846,
þá guði þóknaðist að burtkalla hana, 52*/2 árs
gamla, til sín með skammvinnum en þúngbærum
og striðum sjúkdómi.
Hann giftist aftur þann 7. október 1847, og
gekk að eiga dóltur fyrverandi hreppstjóra, síðan
sáttasemjara Sigurðar Jónssonar, Margrjetu frá
Tjaldbrekku. Hún var fædd á Gautastöðum í
Hörðudal 21. októher 1827. Þessi voru börn hans
með henni: 1. Margrjet Erlendína, fædd 22. sept-
ember 1838. 2. Anna Elen, fædd 16. sept. 1850.
3. Hólmfríður Sigríður, fædd 1. nóvember 1852.
4. Þorsteinn Sigurður, fæddur 20. nóv. 1855. 5.
Rannveig Margrjet, fædd 15. febr. 1857. 6. Hjálm-
ar Gunnlaugur, fæddur 2. sept 1858, dáinn 21. júlí
1865. 7. Filippía Lárína, fædd 22. des. 1859, dáin
26. ágúst 1860. 8. Erlendur Láritz, fæddur 4. jan.
1861. 9. andvana fætt sveinbarn 26. febr. 1862.