Óðinn - 01.12.1912, Qupperneq 1

OÐINN
Jens prófastur Pálsson.
Síra Jens Pálsson prófastur í Görðum á Alfta-
nesi andaðist 28. f. m.
Hann hjet fullu nafni Jens Ólafur Páll og
fæddist á Skarði á Skarðsströnd 1. apríl 1851.
Foreldrar hans voru síra Páll Jónsson Matthíesen,
er síðar var prestur að
Arnarbæli, dáinn 1880, og
Guðlaug Þorsteinsdóttir
bónda í Núpakoti Magnús-
sonar. Síra Jens varð stúd-
ent 1870, fór svo á presta-
skólann og útskrifaðist það-
an 1872. Eftir það var
hann um tíma erlendis, en
vígðist 2. nóv. 1873 að-
stoðarprestur til föður síns
í Arnarbæli. Vorið eftir
kvæntist hann og gekk að
eiga Guðrúnu Sigríði dóttur
Pjeturs Guðjohnsens organ-
leikara. Fáum árum síðar,
1879, fjekk síra Jens Þíng-
vallaprestakall, en Útskála
fjekk hann 1886, og loks
Garða á Álftanesi 1895.
Hefur hann verið þar prest-
ur síðan og prófastur í
Kjalarnesþingi frá 1900.
Jafnan hefur síra Jens
Pálsson verið vinsæll af
sóknarbörnum sínum og
öllum, sem náin kynni hafa
haftafhonum, því hann var lipurmenni og dreng-
ur góður, glaðvær maður og fjörugur og vildi öll-
um vel gera. Búhöldur var hann allgóður, áhuga-
samur um almenn mál, bæði hjeraðsmál og lands-
mál yfir höfuð. Hann var þingmaður Dalamanna
á árunum 1891—1899, en í Gullbringu og Kjósar-
sýslu var hann kosinn á þing 1908 og endurkosinn
1911. Á fyrri þingverutímabili síra Jens voru sam-
göngumálin aðaláhugamál hans. Á þeim árum
kom hugmyndin fyrst fram um lagning járnbraut-
ar frá Reykjavík til Suðurlandsundirlendisins og var
síra Jens einn þeirra þingmanna, sem mesta trú
höfðu á gagnsemi þess fyrirtækis og löngun til að
fá því framgengt. Hann taldi vöntun greiðra sam-
gangna landsins mesta mein. Ekki var hann tal-
inn laus við öfgar, er þann hjelt fram þessu á-
hugamáli sínu, en allmikil
áhrif mun hann hafa haft
í þá átt að hrinda á stað
breytingum þeim, sem um
það leyti urðu á samgöng-
unum. 1908—9 var hann
i flokki andstæðinga sam-
bandslagafrumvarpsins, og
1911 var hann forseti efri
deildar. En á síðasta þingi
gekk hann í Sambands-
flokkinn og var það þá
hans heitasta áhugamál að
koma á sáttum og samlyndi
milli þeirra, sem áður höfðu
staðið hvorir öðrum önd-
verðir í sambandsmálsdeil-
unni. Enginn maður gat
verið einlægari en hann var
í því máli, enda var hann
alstaðar heill og óskiftur.
Heimili síra Jens Páls-
sonar var rausnarheimili.
Börn eignuðust þau Garða-
hjónin ekki. En þau ólu
upp mörg börn og gengu
þeim í foreldra stað.
Síra Jens hafði verið hraustur maður og heilsu-
góður, en dó af slysi. Hann var staddur í Hafn-
arfirði kvöldið 20. f. m., og var að leggja á stað
þaðan heim til sin. En um leið og hann stje á
bak hesti sínum, fældist hesturinn og hljóp með
liann út í hraunið. Prófastur fjell af hestinum og
meiddist mikið, viðbeinsbrotnaði og síðubrotnaði.
Lá hann eftir það í húsi Augústs kaupmanns Flyg-