Óðinn - 01.03.1913, Blaðsíða 3

ÓÐINN
91
Magister Holg'er Wiehe
Margir íslendingar kannast við nafn mag. H.
Wiehe’s. Hanri er danskur norrænufræðingur, sem
numið hefur íslensku svo, að hann talar hana og
Mngister Holger Wielie,
ritar eins og innfæddur væri. í blöðunum lijer
hefur oft á síðari árum verið getið um greinar,
sem hann hefur skrifað um íslensk mál í dönsk
blöð, ýmist til leiðrjettinga á ranghermum, sem
fram hafa komið úr öðrum áttum, eða til upplýs-
inga um hitt og þetta.
H. Wiehe er fæddur 5. jan. 1874, hjá Nýmylnu
í Sölvahrjóðurhreppi, segir hann sjálfur (þ. e. Ny-
mölle i Sölleröd Sogn). Faðir hans, Johannes
Wiehe, sem enn er á lífi, og nú hjá syni sínum í
Khöfn, var þá forstjóri pappírsmylnanna Orholm
(i Lyngby Sogn) og Nymölle, er þá voru eign lang-
afa H. W., Chr. Drewsens, sem átti líka pappirs-
mylnuna Strandmöllen. Johannes Wielie er son-
ur Fr. Wiehe yfirkennara í Árósum, sem dó þar
1864, þá er hann var nýlega útnefndur rektor í Hill-
eröd. Ekkja Fr. Wiehe’s, föðurmóðir H. W„ sem Marie
heitir, lifir enn, 89 ára gömul, og er hún dóttir
Chr. Drewsens, sem fyr var nefndur og lika varð
háaldraður, 97 ára. Bræður Fr. Wiehe’s voru þeir
leikararnir Michael Wiehe og Wilhelm Wiehe, sem
báðir eru nafnkunnir fyrir lisl sína, og fleiri menn
af þeirri ætt hafa verið leikarar og söngmenn. Eru
bæði Wiehes-ættin og Drewsens-ættin merkar ætt-
ir og nafnkunnar hjá Dönum. Móðir H. W. and-
aðist 1911. Hún hjet Hanne og var dóttir Chr.
Wismers verksmiðjueiganda. Á stúdentaárum sín-
um í Khöfn bjó H. W. hjá móður hennar, ömmu
sinni, frú L. Wismer. Hann kom á háskólann
haustið 1892 (stúdent frá Norrebros latínuskóla í
Khöfn), las þar norræna málfræði og tók meist-
arapróf í henni 1899. Nú er hann kennari við
»Efterslægten« og »De forenede Kursus« í Khöfn.
Hann kvæntist 1899. Ivona lians heitir Olga Inge-
borg Hjort, dóttir E. Hjorls stórkaupmanns. Þau
eiga 3 börn, senr lieita Erland (Erlendur), Tove
(Tófa) og Stíg (Stígur).
H. W. er söngmaður góður, og liefur líka
dálítið fengist við sönglagagerð. Hann söng 2.
tenor í »HoIalkvartetten«, sem nú er slitið, en á
sínum tíma þótti mikið til koma. Líka leikur
hann á fiðlu. — Hann er ákafur fylgismaður nj'ja
málsins »Idó«. Var áður Esperantó-maður, en
telur nú »Idó« miklu belra.
Á stúdentsárum sínum var H. W. fjelagsnrað-
ur í íslendingafjelagi í Khöfn og sótti þar flesta
fundi. Hann var mjög fljótur að nema íslensku
og tókst það svo, að brátt var varla hægt að
merkja á framburði hans að hann væri ekki is-
lenskur, og málið skrifar bann laukrjett. Ritstj.
»Oðins« var honurn nákunnugur á stúdentaárun-
um, enda eru þeir stúdentar frá sama ári og stund-
uðu sömu námsgrein.
Blaðagreinar þær, sem H. W. hefur skrifað
um íslensk mál, eru allar skrifaðar af vinarþeli
til íslands og af góðum skilningi á íslenskum hög-
um, enda hefur hann lengi fylgt með öllu, sem
skrifað hefur verið í íslensk blöð. í brjefi til-rit-
stj. »Óðins« segist hann vilja liafa »skynsamlegt
málefnasamband milli landanna«. — »Núverandi
fyrirkomulag álít jeg óhafandi til lengdar«, segir
hann, »enda þó íslendingar væru með því. Kon-
ungssamband eitt er óaðgengilegl Dönum og ykkur
með öllu ókleift. Skilnað álít jeg vitleysu. Jarls-
fyrirkomulag er að ýrnsu leyti allgott, en annað-
hvort mun það líkjast innlimun eða skilnaði«.
Gfunnar Gnnnarsson. Saga hans
»Ormar Orlygsson«, sem kom út hjá Gyldendal
síðastl. haust, fær mjög hrósandi dóma í ýmsurn
blöðum dönskum og norskum, svo sem »Akademisk
Ugeblad« í Khöfn. Aðra sögu hefur G. G. skrifað
í framhaldi af þessari og heitir hún »FrúináHofi«
(Fruen paa Hof). Sú saga er nú einnig tekin til
útg. af Gyldendals bókaverslun.