Óðinn - 01.01.1922, Blaðsíða 8

8
OÐINN
Einar Benediktsson. Þar næst flutti rektor Háskól-
ans, Guðm. Finnbogason, ræðu til konungs fyrir hönd
íslenskra stúdenta, en Einar Benediktsson flutti drápu
til konungs. Konungur flutti ræðu og þakkaði. Land-
búnaðarsýning var opnuð hjer þennan dag í Gróðrar-
stöðinni og kom konungur þangað.
Þriðja daginn var haldið til Þingvalla í bílum og
komið þangað kl. 12. Var veður sjerlega fagurt þann
dag og fjölmenni mik-
ið á ÞingvöIIum. Var
þar skemt með söng
og fimleikasýningum.
Flokkur ungra manna
glímdi þar, og hlaut
Guðm. Kr. Guð-
mundsson verðlaun,
en konungur afhenti,
og sömuleiðis glímu-
kongurinn Hermann
Jónasson stúdent. —
Við samkomuna á
Lögbergi flutti for-
sætisráðherra stutta
ræðu, en kvæði var
sungið eftir Sig. Sig-
urðsson. Undir borð-
um um daginn flutti
Matthías Þórðarson
þjóðmenjavörður fyr-
irlestur um Þingvöll
og sögu hans. Fjórða
daginn var farið til
Geysis. Þar voru
steinar reistir með
áletrunum til minn-
ingar um hinar fyrri
konungskomur, og nú
var þar afhjúpaður
þriðji konungssteinninn og við það tækifæri flutt stutt
kvæði eftir Þ. G. Veður var enn hið besta og gekk ferðin
vel. Var einn dag haldið kyrru fyrir við Geysi. Loftskeyta-
stöð hafði verið reist við Geysi til notkunar þennan dag,
og var þá hægt að talast við milli Rvíkur og Geysis.
Sjötta daginn var farið frá Geysi að Olfusárbrú, og tók
sú ferð 10 kl.tíma, fyrst á hestum, síðan á bílum. Við
Olfusá var margt manna saman komið. Þaðan var farið
morguninn eftir upp að Sogsfossum, en síðan til Reykja-
víkur um kvöldið. Stóð landferðin yfir fimm daga, en
hafði tekist vel og þótt hin skemtilegasta.
Eftir landferðina dvöldu konungshjónin aðeins einn
dag í Reykjavík. Það var sunnudagur. Þá heimsóttu
þau um morguninn spítalana í nágrenninu, voru síðan
við messu í dómkirkjunni og prjedikaði þar sjera
Bjarni Jónsson. Kl. 1 buðu þau ýmsum bæjarmönn-
um til veitslu í Mentaskólanum, en síðan voru þau
við fimleikasýningar á íþróttavellinum. Formaður
íþróttasambands Islands, Axel V. Tulinius, lýsti yfir,
að konungur yrði verndari í. S. í. og afhenti honum
að gjöf skrautlegan,
íslenskan fána frá
því. Konungur útbýtti
verðlaunum þeim,sem
veitt voru um dag-
inn. Um kvöldið var
kveðjuveitsla í Iðnað-
armannahúsinu, sem
bærinn hjelt. Voru í
henni 5—6 hundruð
manna. ]ón Þorláks-
son verkfræðingur tók
á móti konungsfjöl-
skyldunni fyrir bæj-
arins hönd í forföll-
um borgarstjóra, sem
lá veikur, og flutti
ræðu. Mintist hann
þar þeirra framfara,
sem Rvíkurbær hefði
tekið frá því er Frið-
rik konungur VIII.
kom hjer fyrir 14 ár-
um. Þá hefði engin
vatnsveita verið í bæn -
um, engin holræsi,
engin fullgerð gata,
engin gasstöð, engin
höfn og engin raf-
magnsstöð. — Allar
þessar umbætur hefði bærinn fengið á tímabilinu, sem
liðið væri síðan, þótt fullgerðar götur sjeu enn eigi nema
í nokkrum hluta bæjarins. Sagði hann að Friðrik VIII.
hefði átt persónulega úrslitaatkvæðið að því, að mesta
mannvirki bæjarins, Reykjavíkurhöfn, hefði komist í fram-
kvæmd. í þessari veitslu var standandi borðhald og dans.
Kl. 10 næsta morgun fóru konungshjónin út á
skip sitt, >Valkyrjuna«, og þar höfðu þau boð, er
hófst kl. 2 um daginn og stóð til kl. 5. Þá hjelt
skipið á stað og inn í Hafnarfjörð, og þar stigu kon-
ungshjónin ásamt fylgdarliði sínu yfir á skipið »ís-
land«, er flutti þau til Grænlands.
1