Óðinn - 01.01.1933, Blaðsíða 18
18
ÓÐINN
meðal samborgara sinna fyrir góða framkomu
í hvívetna. Voru honum falin ýms trúnaðar-
störf. Fátækrafulltrúi var hann um 20 ár. Einnig
í niðurjöfnunarnefnd og bæjarstjórn um skeið.
Hann var áhugamaður um bæjarmál og lands-
mál, þó varla mætti telja hann til hinna fram-
sæknustu. Hann fór sjálfur jafnan varlega og
vildi láta fara varlega, ekki síður í fjármálum
en öðru, og hafði óbeit á öllu skuldabraski. Þessi
eru oft einkenni samviskusamra heiðursmanna,
og slíkur var Gunnlaugur Pjetursson.
Bjarni Loftsson.
Þórður Davíðsson
frá Vörðufelli
var fæddur að Litlasandi á H^alfjarðarströnd
8. maí 1871. Þar bjó þá faðir hans Davíð Snæ-
bjarnarson, bónda í Bakkakoti í
Skorradal, Torfasonar, bónda á
Reykjum í Lundarreykjadal, Por-
steinssonar. Kona Torfa var
Magðalena Snæbj.dóttir, prests á
Lundi, Þorvarðssonar í Brautar-
holti, Einarssonar. Móðir Davíðs
var Guðrún Jónsdóttir frá Drag-
hálsi, Klemenssonar. Kona Da-
viðs og móðir Þórðar var Ingi-
björg Davíðsdóttir, Björnssonar,
fyr bónda á Miðsandi, og konu
hans Sigríðar Sveinsdóttur (f. 17.
ágúst 1799 d. 13. ágúst 1885),
bónda Jónssonar í Kalastaðakoti.
Var henni (Sigríði) á sínum tíma
við brugðið fyrir mannkosti.gáfur
og aðra hæfileika. Gegndi hún
um langt skeið ljósmóðurstörfum i Hvalfjarðar-
strandarhreppi, auk þess sem hennar oft var
vitjað til sjúkra og þegar ýmsan vanda bar að
höndum, — með góðum árangri.
Foreldrar Davíðs, manns Sigríðar, voru:
Björn Ólafsson, síðast á Tungufelli í Lundar-
reykjadal, og fyrri kona hans Ingibjörg eldri
Jónsdóttir, bónda lsleifssonar í Stórabotni. Hálf-
bróðir Davíðs Björnssonar, samfeðra, var Björn
á Breiðabólsstöðum á Álptanesi, faðir Érlendar
bónda á Breiðabólsstöðum og sjera Björns í
Laufási (d. 1923).
Dætur Davíðs Björnssonar og Sigríðar Sveins-
dóttur voru, auk Ingibjargar móður Þórðar
Daviðssonar: Kristín, gift Sigurði Halldórssyni,
siðast á Heynesi. — Þau hjón önduðust i hárri
elli, nær samtímis (sumarið 1921) — og Sigriður
(d. 22. ágúst 1929) á Brjánslæk, móðir Bjarna
prófasts Símonarsonar (d. 16. mars 1930).
Þórður Davíðsson ólst að mestu leyti upp
heima hjá foreldrum sínum, lengst af i Vörðu-
felli — nýbýli, er faðir hans reisti norðanvert
við Eiriksvatn. Liggur það fram af Skorradal,
en tilheyrir Lundarreykjadalshreppi. Ungur fór
Éórður að stunda sjó á ver-
tíðum. Fyrstu árin hjá Gunn-
laugi Pjeturssyni á Háaleitií Rvík.
Snemmá var Þórður bók-
hneigður og lagði sig eftir ýms-
um fróðleik. Dönsku, ensku og
þýsku lærði hann að mestu til-
sagnarlaust og varð allvel fær í
þeim málum. Hneigðist hann
mikið að söng og hljóðfæraslætti
og náði furðanlegri leikni í orgel-
og fiðlu-spili. Sund nam hann
ungur og kendi þá íþrótt öðrum
síðar. Vorið 1895 mun hann hafa
fliilt vestur að Brjánslæk á Barða-
strönd og kvongaðist þar Bjarg-
hildi Jónsdóttur ljósmóður, ágætri
konu. Fluttu þau siðan til Arnar-
fjarðar og reistu bú að ári liðnu á Skeiði í
Selárdal. Þau eignuðust 4 börn, er öll náðu
fullorðins aldri, vel gefin og mannvænleg. Hið
elsta þeirra, Davíð að nafni, andaðist rúmlega
tvitugur. Á lífi eru: Ingibjörg, gift ólafi M.
Waage — búa þau á Húsum í Selárdal —,
Guðrún, gift Stefáni Jónssyni, skólastjóra í
Slykkishólmi, og Sigurður prestur í Vallanesi.
Skömmu eftir fermingu fór Éórður að leggja
fyrir sig barna- og ungmenna-fræðslu á vetrum
og hjelt þvi starfi síðan. Var hann vel til þess
fallinn. Einbeittur og ákveðinn trúmaður, og
fyrirmynd að háttprýði og reglusemi, en nokkuð
strangur og siðavandur. Sjálfur tók hann þátt í
leikjum nemendanna og leiðbeindi einnig í þeim
greinum, og var hann sjerlega vel látinn sem
kennari.
Þórður Davíðsson var hár vexti og karlmann-
legur, enda vel sterkur. Ljúft var honum að
Pórður Davíðsson.