Reykjavík

Útgáva

Reykjavík - 20.05.1911, Síða 2

Reykjavík - 20.05.1911, Síða 2
82 REYKJAVÍK að standa, en nú heflr það loks verið afráðið, að hún verði látin standa framan við liinn almenna menntaskóla, á götunni, miðja vegu frá iæknum að skólanum, en gatan breikkuð þar, svo að gengið verði beggja megin við myndina. * * * En hvað líður samskotunum ? íslendingar í Ameríku ákváðu þegar í vetur, að safna 10,000 kr. meðal landa þar, og samskotin þar hafa gengið svo greiðlega, að nú um síð- ustu mánaðamót var komið noJckuð á tíunda þúsundið. Blöðin þar, „Hkr.“ og „Lögb.“, auglýsa jafnóðum, á sinn kostnað, nöfn gefendanna, og hvað mikið hver maður gefur, og samskotin þar eru svo almenn, gefendurnir svo margir, að nöfn þeirra hafa venjulega íyllt tvo til þrjá dálka í blöðunum í hverri viku síðan um nýár í vetur. En hjer heima ? Það getur vel skeð, að samskotin hjer gangi ágætlega. Samskotanefndin er ekkert að skýra almenningi frá því. Hún lætur ekkert á sjer bæra opin- berlega, ekki svo mikið sem vart verði við að hún ýti við aðstoðarmönnum sínum, er safna eiga samskotunum. En mjög sennilegt, að hún starfi þess meira í kyrþey, og að allt gangi að óskum. Skemmtilegra væri fyrir al- menning, að fá að vita, hvað sam- skotunum líður. * * * Minnismerki, stein mikinn, ætla ísfirðingar að reisa Jóni Sigurössyni í vor, og verður hann afhjúpaður 17. júní á Rafnseyri í Arnarfirði, fæðingar- stað forsetans. í framhlið steinsins verður greypt andlitsmynd Jóns Sig- urðssonar, er Einar Jónsson mynda- smiður hefir gert. Mannfagnað mikinn og hátíðahöld hafa ísfirðingar þann dag að Rafnseyri. Minningarsjóð, er bera á nafn Jóns Sigurðssonar, eru ísfirðingar að mynda. _ Hungursneyðin í Kina er í engri rjenun. Nýlega hafa vatna- vextir orsakað flóð á hörmungasvæð- inu og gert stórskemmdir og aukið á hörmungar vesalings fólksins, — gert meðal annars illmögulegt að ná í hjáiparstöðvar fyrirvegleysum. Hungrið sverfur nú svo að fólkinu að það er reiðubúið, að gefa börn sín hverjum sem er fyrir matarbita. í bæ einum skammt frá Shanghai voru sextíu full- vaxnar stúlkur boðnar til sölu á markaðstorginu, en enginn vildi kaupa, vegna þess, að fæðan sem ambáttirnar neyta, var álitin meira virði en þær sjálfar. Liggur því ekkert nema op- inn hungursdauðinn fyrir þessum vesalings stúlkum. — Frá annari borg berast þær frjettir, að yfir 100 stúlkur hafi verið seldar auðugum verksmiðju- eiganda, fyrir 1 dal hver, og þótti verksmiðjueigandinn sýna mannúð mikla í þeim kaupum, því þó stúlkur þessar verði ambáttir hans til æfiloka, og þræli á verksmiðjunum eða verði öðrum seldar — þá er lífi þeirra borgið frá hungursdauða, og eins þeirra, sem seldu, því 1 dalur er drjúgur búbætir fyrir Kínverja á þessum hörmunga- tímum - flestar menningarþjóðir heims- ins hafa sent hjálp, og reynt að bæta úr hinni brýnustu neyð, en þrátt fyrir það fellur fólkið undvörpum niður úr hungri. [Heimskr.]. Danskur leikeniajlokkur í Reykjavík. Annað kvöld byrjar danskur leikenda- flokkur að sýna sjónleika i Iðnaðar- mannahúsinu hjer í Reykjavík. Leik- endur eru 8 alls, og er Fritz Boesen foringi þeirra. Hann er þaulvanur leikari og mjög mikilhæfur, og hefir hann um nokkur ár verið formaður leikflokks þessa, er getið hefir sjer á- gætis orðstír í Danmörku. Flokkur þessi ætlar að leika hjer 9 leikrit alls, hvert þeirra í tvö kvöld. Leikritin eru þessi: Et Dukkehjem eftir H. Ibsen, Rosmerholm eftir sama, En fallit eftir Björnstj. Björnson, En Skandale eftir Otto Benzon, Lynggaard & Co. eftir Hj. Bergstrom, Jeppe paa Bjœrget eftir L. Holberg, Hr. Alphonze eftir Alex. Dumas, En Forbryder eftir Sv. Lange og Den gode Borger eftir H. Nathansen. Það sjezt á þessu, að það eru engir smá-gamanleikar, sem flokkur þessi býður Reykvíkingum að horfa á, heldur eru það úrvalsleikrit ýmsra helztu leikritahöfunda; enda mun hr. Boesen og flokkur hans fylgja sömu reglu og Leikfjelag Reykjavíkur, að leika því nær eingöngu íeikrit, er hafa bók- menntalegt gildi. Það er Brúðuheimilið (Et Dukkehjem) eftir Ibsen, sem leikið verður annað kvöld, og leikur kona leikstjórans, frú Anna Boesen, þar aðal-hiutverkið, frú Noru. Óhætt er að fullyrða, að það muni verða bæði fróðlegt og skemmtilegt að sjá leika þessa, enda þarf víst ekki að efa, að þeir verði vel sóttir. Áriii Gríslason leturgrafari. Hann andaðist 4. þ. m., eins og áður hefir verið frá skýrt. Árni sál. var fæddur 18. okt. 1833 í Kaldárholti í Rangárvallasýslu, sonur hjónanna þar, Gísla Árnasonar frá Rauðaiæk, og Ingibjargar Erasmus- dóttur prests á Skúmsstöðum. Árni 'iíh heitinn flutti sig til Reykjavíkur 1859, og dvaldi hjer eftir það til dauðadags. Lögregluþjónn varð hann þegar eftir að hann kom til bæjarins, og því starfi gegndi hann þar til árið 1875. Segja gamlir menn, að engum hafi tekizt betur en honum að halda uppi friði og spekt í bænum — honum hafi alt af tekist svo aðdáanlega vel, að „fá menn góða“. Eftir að Árni sál. ljet af lögreglu- þjónsstörfuhum, gaf hann sig nær ein- göngu við leturgrefti. Hafði hann tam- ið sjer þá list þegar frá barnæsku, og var meiri snillingur í leturgerð, heldur en nokkur maður annar hjer á landi, og þótt viðar væri leitað. Hann var ljúfmenni mesta og eink- ar vinsæll, virtur og elskaður af öll- um, er kynni höfðu af honum. Hann var ákaflega grandvar í orðum, og mátti aldrei heyra öðrum hallmælt. Og svo brjóstgóður var hann, að hann mátti ekkert aumt sjá. Hann var ai- vörumaður að eðlisfari, en þó fjörugur og skemtinn í samræðum. Stillingar- maður mikill var hann og háttprúður vel. Hann var prýðilega hagmæltur, og eru ýms ijóðmæii eftir hann, frum- kveðin og þýdd, prentuð í „Iðunni“, „Snót" og víðar; en fremur lítið mun hann hafa notað þá gáfu sína. Á fyrstu áruin Goodtemplararegl- unnar hjer í Reykjavík, gekk Árni sál. í stúkuna „Framtíðin“ og var í henni unz hún var lögð niður. Þá gekk hann í stúkuna Verðandi, og var hann úr því meðlimur hennar til dauðadags. \/ö 1 fí'f'l 1 M á ýmsum málum. Y Clí lLLin Rannveig Þorvarísd., Þingholtsstræti 28. Starfaði hann mjög mikið í Reglunnar þarfir, bæði innan stúku sinnar og ut- an, og var um nokkur ár regluboði stórstúkunnar. Bindindismálið var hans mesta hjartansmál, og varð hon- um meira ágengt í því máli, en mörgum öðrum, vegna ijúfmennsku hans, brennandi áhuga á málefninu, og öruggu trausti á sigur þess. Hann var vel máli farinn, og voru ræður hans ætíð skemmtilegar og hjartnæm- ar í senn, ljósar og sannfærandi. Kona Árna sái. hjet Guðlaug og var Grírnsdóttir, ættuð úr Reykjavík. Missti hann hana fyrir nokkrum árum, og höfðu þau þá búið saman yfir 40 ár. Þau eignuðust tvö börn, og dó annað þeirra á unga aldri, en hitt, Gísii ’gull- smiður, eri Ameríku. Sonarsonur Árna sál., Árni Gíslason læknisfræðingur, var hjer hjá afa sínum. Jarðarför Árna sái. fór fram þriðju- daginn 16. þ. m. að miklu fjölmenni viðstöddu. Fylgdu Templarar honum i skrúðgöngu til grafar, og sömuleiðis Iðnaðarmannafjelagið, því að meðlim- ur þess mun hann hafa verið frá því er það varð til. Síra Haraldur Níels- son flutti húskveðjuna, síra Friðrik Friðriksson hjelt ræðu í Goodtempl- arahúsinu, og síra Jóhann Þorkelsson í dómkirkjunni. Við húskveðjuna var sungið kvæði það eftir Forstein Er- lingsson, sem hjer fer á eftir: Við munum það lengur og vel hver hann var, þótt vinur sá lokaði bránum, því gott var við ylinn um ævina þar, og enn er það hjá honum dánum. Hans ljúfmenskan vann honum vináttu þá, hans vantraust á almanna rómi, og mannúð og einurð, sem minti’ okkur á þá málsbót, sem gleymt var í dómi. Á fágæta snild vann hann lofstír síns lands — en lokið er því sem hann greíur, því braut er frá glugganum höfuðið hans; hann háttaði þreyttur og sefur. A aldanna flóði vjer fljótum svo skamt, sjálf írægðin þar sökkur og gleymist, en dýrindis perla’ er nú dulin þar samt í djúpinu, hvar sem hann geymist. Svo heill komstu, vinur, um hretin, af því þú hvíldist við listina’ og óðinn; og trygglunduð sat hún við hlið þjer og hlý, þótt háreystið þaggaði ijóðin. Þeir þakka þjer, Ámi, sem þú hefir leitt, og þú hefir örmunum vafið, og þá máist eitthvað, ef þar sjest ei neitt, sem þú átt á hjörtunum grafið. Og vertu nú sæll. Það fer vel um þig nú, og vorgyðjan o’n á þig breiði, og sætt er það þreyttum að sofa’ eins og þú með sólskin á minning og leiði. t Agripsskýrsla frá meiri hluta rannsóknarnefndar efri deildar alþingis um gerðir landsstjórnarinnar í Lands- bankamálinu m. m. [Niðurl.j. Þá má það og teljast mjög ó- heppilega ráðið, að láta hr. Tulin- íus eftir helming af birgðum þeim, er hann hafði unnið úr námunni en ekki selt, áður en leigutimi hans var á enda. Hr. Tulinius átti að minsta kosti ekki heimting á meiru en helming söluverðs af þeim birgð- um. Landsstjórnin hjelt því jafn- vel fram, að hann ætti ekkert í I Til bökunar. Florians ekta búðingsduft 10 aura. Florians eggjaduft, jafngildir 6 eggjum, 10 aura. Vanille bökunarduft 4 og 8 aura. VenjuJegt bökunarduft 4 og 8 aura. a/4 pd. Sukkade fyrir 18 aura. Bezta Vanilla í stöngum 10 og 15 aura. Kirseberja, Sítrónu, Vanillu, Hindberja Karde- mommu og Möndludropar frá 15 aurum. Byrgðir af allskonar kryddi. Lyftiduft, Vanillusykur o. s. frv., o. s. írv. fæst bezt og ódýrast í Sápuhúsinu Sápubúðiuni Austiirstræti l'í', Laugaveg 40.

x

Reykjavík

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.