Reykjavík - 20.05.1911, Blaðsíða 2
82
REYKJAVÍK
að standa, en nú heflr það loks verið
afráðið, að hún verði látin standa
framan við liinn almenna menntaskóla,
á götunni, miðja vegu frá iæknum að
skólanum, en gatan breikkuð þar, svo
að gengið verði beggja megin við
myndina.
*
* *
En hvað líður samskotunum ?
íslendingar í Ameríku ákváðu þegar
í vetur, að safna 10,000 kr. meðal
landa þar, og samskotin þar hafa
gengið svo greiðlega, að nú um síð-
ustu mánaðamót var komið noJckuð á
tíunda þúsundið. Blöðin þar, „Hkr.“
og „Lögb.“, auglýsa jafnóðum, á sinn
kostnað, nöfn gefendanna, og hvað
mikið hver maður gefur, og samskotin
þar eru svo almenn, gefendurnir svo
margir, að nöfn þeirra hafa venjulega
íyllt tvo til þrjá dálka í blöðunum í
hverri viku síðan um nýár í vetur.
En hjer heima ?
Það getur vel skeð, að samskotin
hjer gangi ágætlega. Samskotanefndin
er ekkert að skýra almenningi frá því.
Hún lætur ekkert á sjer bæra opin-
berlega, ekki svo mikið sem vart verði
við að hún ýti við aðstoðarmönnum
sínum, er safna eiga samskotunum.
En mjög sennilegt, að hún starfi þess
meira í kyrþey, og að allt gangi að
óskum. Skemmtilegra væri fyrir al-
menning, að fá að vita, hvað sam-
skotunum líður.
*
* *
Minnismerki, stein mikinn, ætla
ísfirðingar að reisa Jóni Sigurössyni
í vor, og verður hann afhjúpaður 17.
júní á Rafnseyri í Arnarfirði, fæðingar-
stað forsetans. í framhlið steinsins
verður greypt andlitsmynd Jóns Sig-
urðssonar, er Einar Jónsson mynda-
smiður hefir gert.
Mannfagnað mikinn og hátíðahöld
hafa ísfirðingar þann dag að Rafnseyri.
Minningarsjóð, er bera á nafn
Jóns Sigurðssonar, eru ísfirðingar að
mynda. _
Hungursneyðin í Kina
er í engri rjenun. Nýlega hafa vatna-
vextir orsakað flóð á hörmungasvæð-
inu og gert stórskemmdir og aukið á
hörmungar vesalings fólksins, — gert
meðal annars illmögulegt að ná í
hjáiparstöðvar fyrirvegleysum. Hungrið
sverfur nú svo að fólkinu að það er
reiðubúið, að gefa börn sín hverjum
sem er fyrir matarbita. í bæ einum
skammt frá Shanghai voru sextíu full-
vaxnar stúlkur boðnar til sölu á
markaðstorginu, en enginn vildi kaupa,
vegna þess, að fæðan sem ambáttirnar
neyta, var álitin meira virði en þær
sjálfar. Liggur því ekkert nema op-
inn hungursdauðinn fyrir þessum
vesalings stúlkum. — Frá annari borg
berast þær frjettir, að yfir 100 stúlkur
hafi verið seldar auðugum verksmiðju-
eiganda, fyrir 1 dal hver, og þótti
verksmiðjueigandinn sýna mannúð
mikla í þeim kaupum, því þó stúlkur
þessar verði ambáttir hans til æfiloka,
og þræli á verksmiðjunum eða verði
öðrum seldar — þá er lífi þeirra borgið
frá hungursdauða, og eins þeirra, sem
seldu, því 1 dalur er drjúgur búbætir
fyrir Kínverja á þessum hörmunga-
tímum - flestar menningarþjóðir heims-
ins hafa sent hjálp, og reynt að bæta
úr hinni brýnustu neyð, en þrátt fyrir
það fellur fólkið undvörpum niður úr
hungri. [Heimskr.].
Danskur leikeniajlokkur
í Reykjavík.
Annað kvöld byrjar danskur leikenda-
flokkur að sýna sjónleika i Iðnaðar-
mannahúsinu hjer í Reykjavík. Leik-
endur eru 8 alls, og er
Fritz Boesen
foringi þeirra. Hann er þaulvanur
leikari og mjög mikilhæfur, og hefir
hann um nokkur ár verið formaður
leikflokks þessa, er getið hefir sjer á-
gætis orðstír í Danmörku.
Flokkur þessi ætlar að leika hjer
9 leikrit alls, hvert þeirra í tvö kvöld.
Leikritin eru þessi:
Et Dukkehjem eftir H. Ibsen,
Rosmerholm eftir sama,
En fallit eftir Björnstj. Björnson,
En Skandale eftir Otto Benzon,
Lynggaard & Co. eftir Hj. Bergstrom,
Jeppe paa Bjœrget eftir L. Holberg,
Hr. Alphonze eftir Alex. Dumas,
En Forbryder eftir Sv. Lange og
Den gode Borger eftir H. Nathansen.
Það sjezt á þessu, að það eru engir
smá-gamanleikar, sem flokkur þessi
býður Reykvíkingum að horfa á, heldur
eru það úrvalsleikrit ýmsra helztu
leikritahöfunda; enda mun hr. Boesen
og flokkur hans fylgja sömu reglu og
Leikfjelag Reykjavíkur, að leika því
nær eingöngu íeikrit, er hafa bók-
menntalegt gildi.
Það er Brúðuheimilið (Et Dukkehjem)
eftir Ibsen, sem leikið verður annað
kvöld, og leikur kona leikstjórans, frú
Anna Boesen, þar aðal-hiutverkið, frú
Noru.
Óhætt er að fullyrða, að það muni
verða bæði fróðlegt og skemmtilegt að
sjá leika þessa, enda þarf víst ekki að
efa, að þeir verði vel sóttir.
Áriii Gríslason
leturgrafari.
Hann andaðist 4. þ. m., eins og
áður hefir verið frá skýrt.
Árni sál. var fæddur 18. okt. 1833
í Kaldárholti í Rangárvallasýslu, sonur
hjónanna þar, Gísla Árnasonar frá
Rauðaiæk, og Ingibjargar Erasmus-
dóttur prests á Skúmsstöðum. Árni
'iíh
heitinn flutti sig til Reykjavíkur 1859,
og dvaldi hjer eftir það til dauðadags.
Lögregluþjónn varð hann þegar eftir
að hann kom til bæjarins, og því starfi
gegndi hann þar til árið 1875. Segja
gamlir menn, að engum hafi tekizt
betur en honum að halda uppi friði
og spekt í bænum — honum hafi alt
af tekist svo aðdáanlega vel, að „fá
menn góða“.
Eftir að Árni sál. ljet af lögreglu-
þjónsstörfuhum, gaf hann sig nær ein-
göngu við leturgrefti. Hafði hann tam-
ið sjer þá list þegar frá barnæsku, og
var meiri snillingur í leturgerð, heldur
en nokkur maður annar hjer á landi,
og þótt viðar væri leitað.
Hann var ljúfmenni mesta og eink-
ar vinsæll, virtur og elskaður af öll-
um, er kynni höfðu af honum. Hann
var ákaflega grandvar í orðum, og
mátti aldrei heyra öðrum hallmælt.
Og svo brjóstgóður var hann, að hann
mátti ekkert aumt sjá. Hann var ai-
vörumaður að eðlisfari, en þó fjörugur
og skemtinn í samræðum. Stillingar-
maður mikill var hann og háttprúður
vel.
Hann var prýðilega hagmæltur, og
eru ýms ijóðmæii eftir hann, frum-
kveðin og þýdd, prentuð í „Iðunni“,
„Snót" og víðar; en fremur lítið mun
hann hafa notað þá gáfu sína.
Á fyrstu áruin Goodtemplararegl-
unnar hjer í Reykjavík, gekk Árni sál.
í stúkuna „Framtíðin“ og var í henni
unz hún var lögð niður. Þá gekk
hann í stúkuna Verðandi, og var hann
úr því meðlimur hennar til dauðadags.
\/ö 1 fí'f'l 1 M á ýmsum málum.
Y Clí lLLin Rannveig Þorvarísd.,
Þingholtsstræti 28.
Starfaði hann mjög mikið í Reglunnar
þarfir, bæði innan stúku sinnar og ut-
an, og var um nokkur ár regluboði
stórstúkunnar. Bindindismálið var
hans mesta hjartansmál, og varð hon-
um meira ágengt í því máli, en
mörgum öðrum, vegna ijúfmennsku
hans, brennandi áhuga á málefninu,
og öruggu trausti á sigur þess. Hann
var vel máli farinn, og voru ræður
hans ætíð skemmtilegar og hjartnæm-
ar í senn, ljósar og sannfærandi.
Kona Árna sái. hjet Guðlaug og var
Grírnsdóttir, ættuð úr Reykjavík. Missti
hann hana fyrir nokkrum árum, og
höfðu þau þá búið saman yfir 40 ár.
Þau eignuðust tvö börn, og dó annað
þeirra á unga aldri, en hitt, Gísii ’gull-
smiður, eri Ameríku. Sonarsonur Árna
sál., Árni Gíslason læknisfræðingur,
var hjer hjá afa sínum.
Jarðarför Árna sái. fór fram þriðju-
daginn 16. þ. m. að miklu fjölmenni
viðstöddu. Fylgdu Templarar honum i
skrúðgöngu til grafar, og sömuleiðis
Iðnaðarmannafjelagið, því að meðlim-
ur þess mun hann hafa verið frá því
er það varð til. Síra Haraldur Níels-
son flutti húskveðjuna, síra Friðrik
Friðriksson hjelt ræðu í Goodtempl-
arahúsinu, og síra Jóhann Þorkelsson í
dómkirkjunni. Við húskveðjuna var
sungið kvæði það eftir Forstein Er-
lingsson, sem hjer fer á eftir:
Við munum það lengur og vel hver hann var,
þótt vinur sá lokaði bránum,
því gott var við ylinn um ævina þar,
og enn er það hjá honum dánum.
Hans ljúfmenskan vann honum vináttu þá,
hans vantraust á almanna rómi,
og mannúð og einurð, sem minti’ okkur á
þá málsbót, sem gleymt var í dómi.
Á fágæta snild vann hann lofstír síns lands —
en lokið er því sem hann greíur,
því braut er frá glugganum höfuðið hans;
hann háttaði þreyttur og sefur.
A aldanna flóði vjer fljótum svo skamt,
sjálf írægðin þar sökkur og gleymist,
en dýrindis perla’ er nú dulin þar samt
í djúpinu, hvar sem hann geymist.
Svo heill komstu, vinur, um hretin, af því
þú hvíldist við listina’ og óðinn;
og trygglunduð sat hún við hlið þjer og hlý,
þótt háreystið þaggaði ijóðin.
Þeir þakka þjer, Ámi, sem þú hefir leitt,
og þú hefir örmunum vafið,
og þá máist eitthvað, ef þar sjest ei neitt,
sem þú átt á hjörtunum grafið.
Og vertu nú sæll. Það fer vel um þig nú,
og vorgyðjan o’n á þig breiði,
og sætt er það þreyttum að sofa’ eins og þú
með sólskin á minning og leiði.
t
Agripsskýrsla
frá meiri hluta rannsóknarnefndar
efri deildar alþingis um gerðir
landsstjórnarinnar í Lands-
bankamálinu m. m.
[Niðurl.j.
Þá má það og teljast mjög ó-
heppilega ráðið, að láta hr. Tulin-
íus eftir helming af birgðum þeim,
er hann hafði unnið úr námunni
en ekki selt, áður en leigutimi hans
var á enda. Hr. Tulinius átti að
minsta kosti ekki heimting á meiru
en helming söluverðs af þeim birgð-
um. Landsstjórnin hjelt því jafn-
vel fram, að hann ætti ekkert í
I
Til bökunar.
Florians ekta búðingsduft 10 aura.
Florians eggjaduft, jafngildir 6 eggjum, 10 aura.
Vanille bökunarduft 4 og 8 aura.
VenjuJegt bökunarduft 4 og 8 aura.
a/4 pd. Sukkade fyrir 18 aura.
Bezta Vanilla í stöngum 10 og 15 aura.
Kirseberja, Sítrónu, Vanillu, Hindberja Karde-
mommu og Möndludropar frá 15 aurum.
Byrgðir af allskonar kryddi.
Lyftiduft, Vanillusykur o. s. frv., o. s. írv.
fæst bezt og ódýrast í
Sápuhúsinu Sápubúðiuni
Austiirstræti l'í',
Laugaveg 40.