Skeggi - 20.04.1918, Blaðsíða 3
I
koma til framkvæmda. Er búist
við tíðindum frá þessu þingi.
Bandaþjóðirnar hafa
sent sendiherra sína til Petro-
grad.
Norðmenn eru t þann
veginn að koma á hjá sjer al-
mennri þegnskylduvinnu fyrir alla
fullorðna karlmenn, til að vinna
að jarðrækt í sumar. Er því
fremur vel tekið. Syndicalistar
hafa látið til sín taka þar í landi,
bæði í Kristjaníu, en einkum í
Bodö; þar handtóku þeir lög-
regluna. í þrándheimi urðu ó-
spektir svo að senda varð herlið
til að skakka leikinn. Norðm.
hafa nú orðið 30 flugvjelar til að
flytja póst.
Bolo-Pasha hefur verið skot-
inn-
Barist ákaft í Norður-Frakk-
landi og veitir ýmsum betur.
—
Alþingi.
Framhald af þingsetningarfundi
var á mánud.
Var þá kosinn f o r s e t i
sameinaðs þings jóh. !
Jóhannesson bæjarfógeti og vara- j
forseti Magnús Torfason bæjafóg.
Deildarforsetar þeir sömu og
áður: Ól. Briem í neðri deild,
en Guðm. Björnsson í efri deild.
Lögð voru fram, auk áður
kominna bráðabyrgðalaga, frumv.
um hækkun á launum yfirdómara
og skrifstofustjóranna í stjórnar-
ráðinu.
Einhver þræta hafði orðið um
það, hvort leyfa skyldi Sigurjóni
Friðjónssyni þingsetu í stað H.
Hafsteins, sem eigi getur setið
SKE
þing sakir sjúkleika. Endaði
deiian með því, að Sigurj. Friðj.
var leyfð þingseta með 20 atkv.
gegn 16.
þingmenn eru allir komnir, M.
Ólafss. kom síðastur, með „Gull-
fossi“ á mánudagskv.
Skipuð fullveldisnefnd í báðum
deildum. Hún á að íhuga fána-
málið og önnur sjálfstæðismál.
í aðsigi er að lögbjóða fráfærur
um alt land í sumar, til að af-
stýra feitmetisskorti.
Stjórnin hefur verið að gefa
skýrslur þessa dagana. Talið
líklegt að hún haldi völdum.
Sumarmálin.
Vetrinum er nú tekið að halla
fáar nætur eftir af honum. Erfiður
hefur hánn mörgum orðið bæði
á sjó og landi; sá erfiðasti, sem
núlifandi menn muna eftir á vissa
lund. Hrakfarir á sjó hafa aldrei
orðið aðrar eins svo menn viti með
vissu. Sú er þó bótin í máli að
hann batnar því meir sem lengra
líður. Má nú heita að komin
sje öndvegistíð til lands og sjávar,
nema hvað aflabrögð ganga stirt
í sumum veiðistöðvum. það er
gömul reynsla að marsmánuður
„nái því harðasta® á hverjum
vetri og apríl þar næstur. þetta \
snýr öfugt núna. Mars varð j
mildasti mánuðurinn og apríl þar ;
næstur. Raunar eru taldar yfir
20 frostnætur í marsmán. en það
er ekki frost, sem talist geti á 1
þeim tíma árs. Mest frost í
mars varð hjer rösk 9 st. Litlu
hærra einn dag snemma í apríl.
Nú hefur um tíma verið blíð-
viðri hið mesta, grös farin að
gröa og sumarfuglar komnir;
þrösturinn kominn um páska.
Grös voru reyndar farin að gróa
GGI
í febrúarm., en þau fölnuðu brátt
aftur; eins getur farið með þessi.
það var trú manna áður að ís
kæmi aftur á bæjartjarnir, ef hann
færi af fyrir sumarmál. Efttr því
ætti að vera vön á kólgukasti
enn.
Frjetíir.
1
Stokkseyri 18. apr. ’18. f
Róið í gær, fiskiiaust. Hæstu
hlutir nema ekki 2 hndr.
Mjög lágir hlutir í þorlákshöfn
og fiskilaust þar þessa dagana.
Vandræðatið var sögð við
Húnaflóa í vikunni fyrir helgina.
Mikill fjárskaði varð þá á Klömbr-
um í Húnavatnssýslu. Annars
voru horfur sagðar góðar á
Norðurlandi, nema á Siglufirði
og Ólafsfirði.
Isfregnir hafa verið að berast
undanfarna daga. Sem betur fer
er þær lítið að marka. Lauslegt
hrafl hefur sjest hjer bg hvar en
engin stór ísbreiða. Auðvitað [
getur ísinn komið enn.
j
AFIabrögð eru sögð ágæt með
öllu Reykjanesi þegar gefur á
sjó. Hlutir eru þó lágir vegna
megnra ógæfta.- Skútur afla
ágætlega þegar nokkurt næði er.
BreiðaFjarðarb, „Svanur“, er
nýkominn til Reykjavíkur, tölu-
vert brotinn að vísu, en þó ekki
meira en svo að vel má gera
hann góðan aftur. það hefði
verið hræðilegt óhapp fyrir Breið-
firðinða að missa bátinn þarna,
ofan á aðra örðugleika með
samgöngur.
Fulitrúi bæjarfógeta í R.vík
Dóttir
fiskimannsins.
Verðlaunasaga
eftir Johann von Rotterdam.
—0—
(Framhald).
E.skr.: Berðu Bout kveðju
mína og kystu Dóróteu, en segðu
henni ekkert um fyrirætlun mína.
Segðu henni að jeg muni bráð-
um koma heim“.
Brjefið hafði ólík áhrif á til-
heyrenduna. Engan hafði grunað
þessar frjettir. Borgarmeistarinn
trúði fæstu af þessu. Hvernig
gat það verið að hann, sem fjekk
Símon hlyti að skrökva þessu að
móður sinni, til að gera hana
rólega. þótti honum það illa
gert. Ekki hafði hann þó orð á
þessu. Dórótea varð hrygg.
Henni fanst það svo grunsamt að
Símon skyldi ekki vilja láta segja
henni hið sanna. því hefði hún
aldrei trúað, hlaut að vera hættur
að elska hana! Roðinn hvarf úr
ktnnum hennar, höfug tár hrundu
niður um vangana, höfuðið hnje
niður á bringuna, en handlegg-
irnir hengu máttvana niður með
síðunum. Hún var eins og ímynd
sorgarinnar, þar sem hún stóð.
Bout var sá eini, sem gladdist
af brjefinu; hann trúði hverju
orði af því. Hann grjet gleði-
Hann þóttist sjá hamingju dóttur
sinnar í vændum.
Borgarmeistarinn hristi höfuðið
af tortryggni. Honum leiddist
þessi þögn og bað Dóróteu að
lesa hitt brjefið. Hún braut það
upp með hangandi hendi og
rendi augum yfir það. En það
bird heldur yfir henni, Augu
hennar leiftruðu af gleði og fagur
roði færðist í kinnarnar á henni.
Hún las brjefið í hljóði. Hún
ságði ekki annað úr því, en að
Símon beiddi að heilsa og að
hann væri komínn til gull landsins.
Samtalið ruglaðist nú ait, því að
gamla konan hafði heyrt ávæning
af því, þar sem hún stóð við
gluggann og fór að rekast í því
er Kr. Linnet, settur sýslum.
Borgarnesi.
Fulltrúi lögreglustjórans í
Rvík er Jón Ásbjörnsson yfir-
dómslögm
Fuiltrúi á 2. skrifst. stjórnar-
ráðsins verður Vigfús Einarsson
settur bæjarfóg, í Reykjavík.
:»ooi~
Góðgæíi
til
sumardagsms íyrsta
svo sem:
Hindberja- suliutau,
SSikkeiberja- —
Sósberja- —
] Ribsberja- —
Ananas,
Apricots,
Epli,
Ferskjur,
Súkkulaði
ódýrast í verslun
6. ff.ffohnsen.
■im.ii
:íooi:
"ISJív
að gjalddagi
,,S K E G G J A“
er
30. Apríl.
hana með sjer. þau kvöddu nú
hjóniri og hjeldu af stað. Kona
borgmeistarans gaf gömlu kon-
unni fagran silfurpening að
skilnaði.
Einn fagran sólskinsdag, um
miðsumarið 1850, hjelí Dórótea
með fylgdarliði sínu inn í Ost-
ende. Fátt manna var á götunni,
því að þelta var um hádegis-
bilið, og sólskinið brennandi
hettt
Hún ljek hin fegurstu og
fjörugustu sönglög á lýrukassann
og söng sjálf glaðlega undir. En
hún söng þar mest fyrir sjálfa
sig. fbúar borgarinnar hjeidu
sig í húsum inni; örfáar hræður
fleygðu nokkrum skildingum í