Skeggi - 09.01.1920, Page 1

III. árg.
Vestmannaeyjum, Föstudaginn 9. jan. 1920.
2. tbl.
Póstgjöld
og
símgjöid.
Um áramótin urðu mikilvægar
breytingar á símagjöldum og
póstgjöldum. En sitt er það á
hvorn veg, pósígjöldin innan-
lands lækka, en símgjöldin
hækka. Á þinginu 1917 var
gripið til þess ráðs að tvöfalda
mörg póstgjöldin, þó ekki tyrir
blöð og tímarit. Afleiðingin varð
það dásamlega samræmi að
burðareyrir un,dir einfalt brjef
varð 20 aurar milli Re'ykjavíkur
og Hafnarfjarðar, en 10 aurar
milli Reykjavíkur og Kaupm.-
hafnar. Gjaldskráin hefur þó
verið látin haldast til þessa, enda
mikil aukin útgjöld við póst-
störfin.
Póstgjöldunum hefur nú verið
mikið breytt, flest í þá átt að
lækka gjöldin innanlands og
greiða fyrir' um afnotin t. d.
hækkuð leyfileg upphæð síma-
póstávísana úr 720 kr. upp í
1000 kr. Alt mun þetta vera
gert að undirlagi póststjórnar-
innar. Burðargja'd til Danmerkur
hefur aftur á móti hækkað mikið
t. d. undir 1 kg. böggla úr 30
aur., upp h 1 kr. það er póst-
sambandið sem því veldur,
Lækkunin á póstgjöldunum inn-
anlands, nemur 25°/9 og meiru
á sumu.
Símgjöldin *ru farin að verða
tilfinnanlega há. Fyrir tveimur
árum var einfalt samtal hjeðan
til R víkur 75 aur., síðar kr. 1,25
og nú er það orðið kr. 1,75
Látum svo vera þó að eitthvað
yrði að hækka gjöldin, hitt er
lakara hve nauða stirt gengur
að fá sambönd. Varla vinnandi
vegur að fá samband við R.vík
nema hraðsamband, nema með
því að bíða von úr viti, oft dög-
um sáman. Einfalt hraðsamband
kostar nú orðið á sjöttu krónu
og munar um minna fyrir þá er
oft þurfa að „fara í fóninn“.
Símaleiga hefur hækkað úr 40
Símfrjettir.
R.vík 8. jan, 1920.
Bolsjevikkar hafa unnið mikla sigra í Suður-
Rússlandi. Þeir hafa náð mörgum helstu borgum
— Her Denikins í voða. — Koltchak hefur iíka
farið ófarir fyrir þeim.
Sinn-Feins hafa gerf ítrekaðar tilraunir til áð
myrða French landsijóra; almenningur neitar að
leita morðingjanna.
Ríkisforseti Serbiu hefur beðið bana af dyna-
mitsprengingu
«
Rússar og Eistur hafa samið vopnahlje.
Ráðherrasamkunda stórveldan a á að koma
saman í París þessa dagana, til að útkljá friðar-
samningana.
Lloyd George vill setja tvö þing í Irlandi, annað
fyrir Ulsterbúa, hitt fyrir katólska ira.
Róstur miklar út af Irfandsmáium.
Miklar óeirðir í Indlandi.
kr. upp í 52 kr. um árið og
annað þar eftir. Algengt er það
hjer að talsímanotendur hafa
litil eða engin not af talsíma
sínum dögum saman og enda
vikum saman; eitthvað þá í
ólagi. Oftast mun það vera
skiftiborðið, sem talið er mjög
úr sjer gengið og of lítið. Lög
munu vera til fyrir því að tal-
símanotendur verði að þola slíkt
bótalaust, því símalögin eru ná-
kvæm og ströng, en nærri má
geta hvort slíkt fyrírkomulag er
heppilegt fyrir viðgang símans.
það er fyrir löngu vitanlegt að
línurnar til R vikur eru of fáar,
skaðlega fáaV, vantar algjörlega
sjerstaka línu fyrir Vestm.eyjar.
þar við bætist að bilanir eru
tíðar, svo að æði oft verður að
senda símskeyti gegn um tal-
símann og tefur það ekki lítið
fyrir tilætluðum afnotum. það
kom fyrir á dögunum, og stóð
svo víst mánaðartíma áður en
bætt var. Vitanlega er það
j ófyrirgefanlegt tómlæti af lands-
símastjórninni að draga. viögerð
á símanum svo lengi ef þess er
nokkur kostur að gera við hann
á skemri tíma. Símaþörfin er
æfinlega mikil hjer í Vestm.-
eyjum, afgreidd þetta um 100 1
samtöl út og Nannað eins inn !
daglega. það munar um minna
og veitir sannarlega ekki af að J
halda símskeytunum utan við
talsímann ef mögulegt er. það
er æði-oft að erindið þolir enga
bið t. d. þau erindi er standa í
sambandi við ‘skipaferðir. Kaup-
maður einn kvartaði undan þvi
nýlega, að hann hefði orðið af
all-mikkim vörum, beinlínis fyrir
það að síminn var í ólagi. Líkar
I sögur mundu margir geta sagt
ef eftir væri leitað.
það var eðlilegt að símasam-
bandið væri upphaflega miðað
við þær kröfur er þá voru
gerðar til símasambands. Menn
rendu þá ekki grun í þann geysi-
lega vöxt sem hljóp í viðskiftin
á ófriðarárunum. þar við bætist
að ^llur almenningur hefur verið
svo flugnæmur á að nota símann,
sem best sjést á hinni miklu að-
sókn og tekjum símans. Stöðv-
unum er altaf að fjölga og kröf-
um um nýjar símalínur rignir
niður. Alt þetta vinnur að því
að knýja fram fullkomnara sam-
band, en í fyrstu var ætlað að
nægja mundi fyrstu 10—15 árin.
Enginn vafi er á því að not-
kun símans hjer í Vestm.eyjum
mundi aukast stórum ef sam-
bandið væri í lagi. Menn léika
sjer ekki að því að standa margar
kl.st. á símstöðinni um mesta
anna-tímann; gera það ekki
nema af nauðsyn. Hraðsamtölin
eru talandi vottur um þörfina
fyrir símasambandið. Hver
maður sjer og viðurkennir að
ástandið á símanum er algerlega
óviðunandi eins og það er nú.
það þykir dýrt að greiða yfir 5
kr. fyrir þriggja mínútna samtíil,
en þó er oft miklu dýrara að fá
ekki erindi sitt afgreitt; þarf
engin dæmi um það að nefna.
það hefur komið fyrir að sæ-
síminn „milli lands og Eyja“
hefur bilað og vita menn af
reynslu hver þægindi fylgja því. •
Fyrir það verður ekki girt full-
komlega nema með varasíma,
eða loftskeytastöð. Munur er þó
á því tvennu. Talsímasambandið
má tryggja með varasímanum,
og samband við fieiri stöðvar en
R.vík. Loftskeytastöðin tryggir
aðeins skeytasambandið við R.vík
og skip; talsímasambandið er
jafnt slitið fyrir henni ef síminn
bilar.
Sá galli er á stöðinni hjer að
hún er orðin of lítil, all-margir
er gjarnan vilja fá síma heim til
sín geta ekki fengið hann því
að stöðin rúmar það ekki. Vit-
anlega dregur úr þeirri eftirspurn
ef sá „siður“ tekur mjög að
tíðkast, að notendur talsímans
sjeu sambaqdslausir vikum saman.
Síminn er orðinn almennings-
gagn, rekinn á ábyrgð rikis-
stjórnarinnar, og kostaður af þeim
sem nota hann. Hann er sem
hvert annað verkfæri, að betfa
er að slitni af eðlilegri notkun
en eyðist af ryði, þó er meira
í hitt varið, að hann fullnægi
Vefnaðarvöruúrvalið mest, verðið lægst.
£. 3. 3olvn$en.
/