Skeggi - 09.01.1920, Page 4

SKEGGI
Kol.
Loksins komu þá kol með
„Willemoes" um 100 smál. Má
heita kolalaust marga mánuði,
engu þetra e'n á stríðsárunum.
Kol hafa ekki komið hingað svo
heitið geti nema einn seglskútu-
farmur, sem kaupfjel. „Bjarmi“
fjekk í sumar. þrjú önnur skip
hafa lagt á stað frá Englandi í
haust með kol hingað, en öllum
hefur þeim hlekst á. Nú er það
fjórða um það bil að feggja á
stað frá Englandi með um 300
smál. af kolum og batnar þá í
búinu er það kemur, ef það fer
ekki eins og hin fvrri. það mun
eiga að taka hjer fisk þann er
hin fyrri skipin áttu að taka.
'Kolunum úr „Willemoes“
verður skift niður svo að sem
flestir geti fengið nokkuð. Skól-
inn varð kolalaus fyrir miðs-
vetrarpróf og síðan hefur ekki
verið mögulegt að kenna, sem
ekki er heldur von', þegar kuldi
er kominn í veggi. Allmikil kol
þarf til lifrarbræðslu, víst einar
50—60 smál eða meira.
Öllum kolaþörfum verður
fullnægt í vetur ef þetta væntan-
legt skip frá Englandi kemur.J
.Nærföt
kvenna
úr uII, floneli og Ijerefti.
Versi.
bestar 'og ódýrastar
hjá
Gr. J. Jolmsen.
Símfrjettir.
Rvík 8. jan. 1920.
v4»
Prentaraverkfalli, er hófst um
áramótin, lauk í gær. Blöðin
farin að koma ,út aftur.
Aðal-krafa prentara er um
A 0 % launahækkun og styttr*
vinnutíma. Flestum kröfunum
fallnægt.
Póstmenn neita að þiggja laun
sín; þykir dregið af sjer.
Vjelbátur hjeðan (R.vík) með
fjórum mönnum, fórst á þriðjud -
nótt.
Maður fjell út af sejlskútu og
druknaði.
Togarar fiska vel.
Sandgerðisflotinn er að búa sig
út.
Búist við verkfalli hjá þeim
er stunda landvinnu, þegar eftir-
spurn fer að verða eftir fólki.
Fyrstu Vínarbörnin, 50 að tölu,
iioma með „Gullfossi" næst,
önnur 50 síðar, Pg nokkur enn
síðar.
Frjettir.
Kjðrskrá til kosninga í
bæjarstjórn liggur frammi til
athugunar í versl. A. Bjarnasen,
til 15. þ. m.
Grfmudnnsar. Tveir
grímudansleikar í sömu vikunni,
t'ekki minna. Einn í fyrrakvöld
og annar verður á laugard.kvöld,
fimti til sjötti dandsieikurinn nú
á stuttum tíma fyrir utan aðrar
skemtanir.
Vertíðin byrjar,stirt. Nokkrir
bátar hafa róið og fiskað tregt
nema tvo fyrstu dagána. Veður
óhagstætt. Fáeinir bátar eru enn
í srn'ðum og aðrir sem verið
er að gera að. Bátar verða
heldur fleiri en í fyrra, því fleiri
hafa verið smíðaðir en þeir sem
seldir Voru, og fáeinir hafaverið
keyptir að.
Mesðufall varð í bæjarstjórn
í gærkv.; ljósin sloknuðu þegar
byrja átti; ákveðið í myrkrinu
að auglýsa eftir ljósmóðir!
10
trjeð var hengt brekán til þerris,
stal hann því í skyndi, batt það
sem fána á grein og hljóp á stað
með það til dýranna.
„Færið mjer nú börnin ykkar,
jeg el þau upp í snatri“, sagði
hann v*ið dýrin. þau flýttu sjer
með kálfana, folöldin, lömbin,
kiðin, hvolpana og ketlingana og
svo kom hvert dýrið með unga
sína.
Kálfarnir bauluðu, folöldin
hneggjuðu, lömbin jörmuðu, kiðin
kumruðu, hvolparnir gjálfruðu,
ketlingamir emjuðu, en allra.
verst ljetu þó grísirnir.
„þegi þið hljóðabelgir", sagði
apinn, tók síðan sex grísina sem
verst ljetu, lagði þá á brekanið
góða og reyrði fast að; lagði
síðan böggulinn á laufríka svíf-
andi grein. Sjálfur s'tökk hann
upp í trjeð og vaggaði greininni
11
til og frá með löppinni. En
er minst varði brast greinin og
böggullinn skall á jörðina, og
grísirnir steinþögnuðu í honum
í sama svip.
„Sjáið nú! þetta gat jeg þó.
Nú ætla jeg að sýna list mína við
eldri börnin“.
Ungvíðinu var nú safnað saman
kring um apann. Fyrst setti
hann upp mesta spekingssvip og
skoðaði dýrin, því næst kysti
hann þau öll með skorpnum
vörunum mjög bhðlega, en síðast
sagði hann: „Bíðið, það besta
er eftir!“. Og svo löðrungaði
hann hvert á fætur öðru, svo að
þau hlupu burt skrækjandi og
öskrandi, en folöldin brugðu á
leik af óhemjuskap.
Meðan þessu fór fram fór
gamla gyltan að gá í böggulinn,
til að sjá hvernig litlu grísunum
12
liði þar, og fann hún þá alla
stein-dauða.
þá var dýrunum nóg boðið.
þeim skildist þ«á loksins að
apinn væri ekki annað en fávíst
dýr, sem þóttist vita alt betur en
önnur dýr, en vantaði vilja og
elju til að læra nokkuð til hlítar.
þau ráku hann burtu, en snjeru
sjálf aftur til mannsjns, sem áður
var útvalinn herra þeirra, og
gerðust búfje hans.
Apinn er enn að hugsa um að
ná valdi yfir dýrunum, og hermir
hann alt eftir manninum; en af
því að hann gerir ekkert nema
til hálfs og aðeins til að skemta
sjálfum sjer, þá er hann og
verður aldrei annað en — api-
Auglýsingum, í blaðið, skal
S;oma til ritstjóra eða í prent-
smiðjuna.
Kaupgjald sjóróðramanna
er talsvert lægra en áhorfðist
i haust, sakir þess hve margir
komu óráðnir austan af fjörðum.
Sagt er að eitthvað af mönnum
muni verða að leita úr bænum
eftir atvinnu. Mesti skortur er
á vinnukonum, gætu sjálfsagt
fengið jafnvægi sitt í gulli fyrir
vertíðina, sagði hústpóðir ein á
dögunum. þær fá núannaðeins
í dagkaup eins og árskaup tíðk-
aðist fyrir einum mannsaldri.
K'ghósta hefur orðið vart á
fáeinum* heimilum hjer í bænum.
Börnum frá þeim heimilum verður
varnað skólagöngu fyrst um sinn.
Skólinn tekur til starfa á
laugardag.
Prentun „Skeggja“ hefur
seinkað aö þessu sinni vegna
prentaraverkfallsins í R.vík.
Svefnsýkin stingur sjer
niður í R.vík.
Þjóðverjar
eru nú teknir að flytja til Suður-
Ameríku, einkum Argentina og
Uruguay. þeir áttu þar blóm-
legar bygðir og stór fyrirtæki
fyrir ófriðínn, þ. á. m. hið mikla
og arðsama raforkufjel. Um
100 ár eru síðan þeir tóku fyrst
að festa þar fætur og blómguðust
bygðir þeirra og fyrirtæki ótrú-
lega, alt fram að friðslitam.
Yfirburðir þeirra að gáfum og
starfsemi, umfram suðrænu þjóð-
irnar, Spánverja og Portúgals-
menn, báru góðan ávöxt. Við
ófriðinn var slagbrandi skotið
fyrir framkvæmdir þeirra í
bráðina, en nú ætla þeir að
taka til óspiltra málanna aftur.
Talið er að þeir sem nú fara
vestur hafi nóg fje í höndum,
sumir höfðu geymt fje sitt í
bönkum í Sviss meðan striðið
stóð yfir. Fara þeir nú í önnur
lönd til að ávaxta fje sitt, m. a.
til að sleppa við hörðustu á-
lögurnar út af friðarsamningun-
um.
þessir útflytjendur ætla sjer
flestir að kaupa Iönd þar vestra
og koma á fót iðnaði, og vinna
úr því efni sem fyrir hendi er
þar vestur frá; en það er margs-
kona. — Hagsýnir jafnan karlar
þeir-
Peysufataklæði
og
Rykfrakkaefni.
Versl.
Páll Oddgeirsson
Maður, vanur að fella net,
óskar eftir vinnu nú þegar.
Ritstj. vísar á.
Prentsm. Vestmannaeyja.