Skeggi - 13.02.1920, Page 1

KEGrGr
III. árg. Vestmannaeyjum, Töstudaginn 13. febr. 1920. *N( 6. tbl.
Hugleiðing um hafnarmálið. •• ... ' . Símfrjettir. R.vík 12. tebr. 1920. . fjekk fógeti, að sjálfs hans sögn, þá linkind af honum „að gefa eftir“, svo sem af náð, einar 35 þús kr., það er einasta tilslökunin, sem um er að ræða frá hans hendi. Telur verktakandi sig eiga fulla kröfu til fjársins alls,
—o—
AUir Vestmanneyingar eru
sammála um það að hafnarmálið
er stærsta og þýðingarmesta
hjeraðsmáiið; um það deila menn
ekki hvað sem annars á milli
ber. þó hat'a hiotist af því deilur
og sundurleitar skoðanir myndast
um það; svo er það æfinlega um
mestu framfaramálin sem öllum
er ant um. Menn deila hjer
ekkí um nauðsyn hafnarinnar,
heldur um það sem gerst hefur
í málinu meðan verið var að
framkvæma verkið. Slíkar deilur
tiðkast allstaðar þar sem mikið
er á seyði. Framkvæmd stór-
virkja er vandasöm, og ekki öll-
Um hent, þó að auðveldara sje
aðstöðu en hjer er til hafnar-
gerðar, og jafnframt vill það
brenna við að ráðríki þeirra er
ekki hafa vit á málunum kenni
um of og verði til tjóns. þar á
almenningsálitið að vaka yfir og
láta til sín taka ef þörf er á.
þaðan hefur mörgu fyrirtækinu
komið holl bending, en ráðs-
mönnum einnig makleg ráðning,
þegar illa er áhaldið. Nægir að
minna á Panama-málin forðum
og byggingamálin í Kanada því
til sönnunar. Hjerlendis er, sem
betur fer, engum slíkum hneyksl-
um til að dreifa, en ekki má
saka alþjóð um það þó hún á-
skilji sjer sama eftirlit í þessu
landi, sem í hverju öðru siðuðu
landi á jarðar-hnettinum. Rit-
deila sú sem hófst fyrir tveimur
árum, um hafnargerðina hjer,
hefur ómótmaelanlega átt mikinn
þátt í því að málinu var haldið
til kapps, og sigurs innan fárra
ára verður maður að vona.
Mælingar og áætlanir voru
gerðar litlu síðar og lagt fyrir
bæjarstjórn, og leitað samkomu-
lags um ágreiningsatriðin. þingið
heimilar einum rómi fje til fram-
halds verksins, en áskilur lands-
stjórninni um leið eftirlit með
Lloyd George hefur lýst yfir í enska þinglnu &ð
hann álfti að sleppa megi þeirri grein friðarsamning-
anna er rœðir um framsal þýskra þegna til rann-
sóknar.
Spanska veikin geng jr f Kaupm.höfn. Margir
Islendingar iiggja og tvær ísl. konur hafa dáið, sem
frjett er um. Veikin talin f rjenun
Konungshjónin munu hafa f hyggju að koma
hingað til lands seint í júlímán. næstk.
Pestin (svarii dauði) geysar í mörgum hafnar-
borgum f Asf j og Afríku. Kólera sömuleiðis í höfn-
um við Miðiarðarhafid og í Suður-Amerfku. Stór-
þjóðirnar hafa sett strangar sóttvarnir við þær borgir.
Enskir námaeige dur búast við almennu kola-
verkfalli síðari h uta þ. m. og halda því fast í kolin,
þ tr til sjeð eru úrslit verkfallsins.
framkvæmd verksins. Bestu
horfur voru á að góðar sættir
mundu nást um ágreiningsatriðin,
en sá maðurinn (K i r k verkfr.),
sem mest mátti sín í því máli,
ljest þá skyndilega er verst
gegndi, og hefur hafnarmálið
ekki hlotið annan skaða meiri
en fráfall hans. Eftir það varð
bæjarstjórnin að leita í heima-
högum eftir milligöngumanninum
og varð bæjarfógeti fyrir valinu.
Margt bar til þess að hann var
valinn. það fyrst að hann hefur
verið mikið við málið riðinn
sem oddviti sýslunefndar meðan
verkið stóð yfir og síðan sem
oddviti bæjarstjórnar, talsmaður
annars aðilans er semja skyldi
um framhald verksins, það var
annað að hann hefur farið með
málið á þingi, og hið þriðja að
hann hefur eigi farið dult með
það að bærinn eigi drjúgar kröfur
á hendur verktakanda. Hann
átti því að eiga góða aðstöðu
um að sannfæra verktakanda um
sanngirni í kröfum bæjarins.
það var hið fjórða að hann
virtist ekki ófús fararinnar, og
fjekk hann vilja sinn. En bæjar-
stjórn er hjer ekki ein í leik.
Rikisstjórnin leggur fyrirtækinu
mikið fje og ábyrgist því meira,
hennar var að hjálpa til við
sættir og samninga eftir megni.
Bar þar alt vel saman, því að
um þær mundir, sem sendimaður
var valinn, dvaldi forsætisráðh.
í K.höfn, og var bæjarstjórn
sagt að hann ætti að fara með
málið af hálfu ríkisstjórnar. Svo
reyndist þó eigi og var hann
farinn heim er sendimaður kom
til Hafnar. það var illa að svo
fór, þvt að þá var orðinn aðeins
einn maður til að semja, og það
sá maðurinn sem verktakandi
gat búist við að mæta fyrstum í
málaferlum ef upp úr slitnaði
með samkomulagið. Geta má
þess til um verktakanda, útlendan 1
fjesýslumann, að hann hafi ekki
byrjað á því að opna hjarta sitt
til fulls fyrir þeim manninum er
slíka átti aðstöðuna. Árangurinn
virðist benda á það og eins hitt,
að hann hafi ekki átt hægt með
að aðhyllast kröfur bæjarins um
bætur fyrir það er aflaga þótti
fara og ófullkomið við fram-
kvæmd verksins. Að lokum
samkv, reikningi þeim er hann
gaf í fyrra, og meira þó, því
að hann þykist og geta icrafist
uppbótar vegna dýrtíðarinnar.
„Eftirgjöfin* er smáræði hjá því
er kunnugustu menn hafa talið
að bærinn ætti fulla kröfu til að
fá samkv. samningum ogalmenn-
um venjum Gjaldliðir við hafnar-
gerðina eru margir sem menn
álíta að verktakandi eigi að taka
á sinn hrygg, þ á m. Bkraninn-‘
góði (10400 kr.), aðgerðin á
suðurgarðinum o. fl. það skal
ekki dregið í efa að fógetinn
hafi haidið fram kröfum bæjarins
með fullri einurð og rjettum
rökum. Honum var kunnugast
um málavöxtu og sjálfur hafði
hann þá skoðun að kröfur bæj-
arins væru rjeftmætar. Hjerer
því varla nema tvent til, sem
ráðið gat svo óheppilegum úr-
slitum, annaðhvort hefur verk-
takandi reynst afar ósanngjarn
og notað sjer kröggur bæjarins
með hafnargarðana eða þá að
rjettur bæjarins er miklu minni
en af hefur verið látið, og er þá
orsakanna að leita hjer heima.
Ilt er að gera ráð fyrir hvoru
sem er, en hitt er víst að úrslitin
eru bágborin.
Tilboðið um gerð hafnargarð-
anna er annar aðal-liður málsins
og undir þeim liðnum enn meira
komið. Hættan vofir yfir höfn-
innni meðan ekki tekst að treysta
garðana til fulls. Og öll fram-
kvæmd málsins hlýtur að byrja
á endurbót garðanna. En verkið
er hvergi nærri áhættulaust enn
þá og hlýtur að verða afar-dýrt.
Tímarnir fara sí-versnandi til
slíkra verka; vaxandi dýrtíð á
vinnu og efni, enda ekki ugglaust
um verkateppur öðru hvoru.
Áætlanir er góðar þóttu fyrir
nokkru mánuðum eru nú orðnar
vafasamar. Menn segja að engir
fáist nú til að taka að sjer meiri
háttar mannvirki upp á ákvæðis-
verð. Áhættan er orðin svo
gífurleg.
Vefnaðarvöruúrvalið mest, verðið lægst.
S- 3. 3oím$en.