Skeggi - 21.02.1920, Síða 1
I
Bernótus Sigurðsson
formaður?
Hann var fæddur 20. apríl 1884 í Landeyjum. Foreldrar hans
voru SigurÖur þorbjarnarson og Guðrún Jónasdótcir mesta myndar-
kona. Var Sigurður kunnur formaður og sjósóknari á sinni tíð,
og druknaði hann við Sandinn" fyrir 26 árum. Eftir það ólst
Bernótus upp með móður sinni, og vandist snemma allri algengri
vinnu og iðjusemi. Snemma þótti hann líklegur til sjómensku, sem
faðir hans, og fór til sjávar þegar er hann hafði þroska til. Rjeri
hann nokkrar vertíðir hjer í Vestm eyjum, en fluttist hingað að
fullu og öllu fyrir 13 árum. Gerðist hann síðar formaður og fyrir
4 árum gerði hann sjer vandaðan mótorbát í fjelagi við Gísla Lárus-
son kaupfjelagsstjóra og var með ha'nn jafnan síðan. Formaður
þótti hann með þeim allra bestu er hjer eru, kappsamur og
djarfur, en þó gætinn vel, fylginn sjer og snarráður til hvers er
til þurfti að taka. Fáskiftinn var hann um hag annara manna
og óáleitinn við alla, en ákveðinn og fastur fyrir ef á hann var
wmmmmmmmmmmamammmmtím
Frú Tkeódóra Pedersen
Sú sorganfregn barst hingað simleiðis 18. þ. m. frá Kaup-
mannahöfn, að hún hefði látist þar þann sama dag. — Teódóra sál.
sem var dóttir þeirra hjóna, Gísla Lárussonar og Jóhönnu Árna-
dóttur, Stakagerði hjer, var fæddmars 1887. Fór hún hjeðan
fyrir tæpum 11 árum (1909) ásamt manni sínum, Ravn Pedersen,
til Ameríku, en nú voru þau á leið hingað, ásamt tveim dætrum,
til að heimsækja vandamenn og vini.
Theódóra sál. var fríð kona sýnum, gædd ágætum hæfileikum
og hvers manns hugljúfi er henni kynntist. það þarf því ekki að
lýsa hvílíkum sársauka hið skyndilega fráfall hennar er samfara
öllum hinum mörgu hjer sem vonuðu að fá að sjá hana innan
skamms og gleðjast með henni hjer á þessum .leikvelli lifs hennar
eptir hina löngu fjærveru. — Blessuð sje minning þessarar góðu
dóttur Eyjanna okkar.
/. A. G.
leitað. Ekki ljet hann almenn mál mjög til sín taka, en ákveðnar
skoðanir hafði hann og ljet ekki glepjast af fagurgala nje skrumi.
Hann var kvæntur Jóhðnnu þórðardóttur, frá Ámundakoti í
Fljótshlíð, og áttu þau einn son, enn á ungum aldri.
Með Bernótusi sál. er fallinn enn einn úr fylkingu hinna vösku
sjómanna, sem af alhuga leggja fram fje og krafta sína, til að auka
veg og gengi þessa bæjar. — þjóðin átti dyggan og dugandi
borgara þar sem hann var.
Sóttvarnarhús
í Vestm.eyjum.
—o—
Hungur, dýrtíð og drepsóttir,
það eru afleiðingar styrjaldanna.
Mannkynssagan er full með frá-
sagnir um þær stallsystur; at-
burðirnir endurtakast öld eftir
öld. Heimsstyrjöidin mikla
enginn föðurbetrungur i þessu
efni, sem ekki var heldur við að
búast, hún risti plógfarið of
djúpt í akri lífsins til þess að
þar yrði alt skrúðgrænt aftur á
skammri stund. Daglega berast
fregnir um geigvænlegar far-
sóttir í öðrum löndum. Gætnum
mönnum þykir nærri óhugsandi
að takast megi að verja landið
fyrir sóttfárinu. Samgöngum er
nú einu sinni svo varið nú á
tímum, að sóttgæsla getur varla
verið óyggjandi, hversu nánar
gætur sem hatðar eru á. og s st
eru engin á landi
tíl að einangra þá sjúklinga er
að garði ber og grunsamlegir
þykja.
Enginn staður á landinu er
jafn berskjaldaður fyrir sóttar-
faraldinu sem Vestm.eyjar. Hvergi
við strendur landsins er þvílíkur
sægur af fiskiskipum sem hjer,
frá öllum þeim þjóðum er sigla
hingað tii lands. Kaupskip öll,
er til suðurlandsins koma frá
Evrópulöndunum, eiga hjer leið
um og þeim er hendi rtæst að
leita hjálpar hjer ef í nauðir
rekur. Bann gegn samgöngum
við erlend skip er örðugt að
halda, löggildur sóttgæslumaður
getur að sönnu fylgt settum
reglum, en hvorki hann nje
nokkur annar getur varnað því
að einhverjir laumist í skip svo
lítið ber á, einhverra erinda;
það er gott til vígis kringum
eyjarnar í þeirri grein, Og enn
er það, þó allir landsmenn hcföu
hina ströngustu aðgæslu þá er
vörnin sa nt eKki full-trygg það
■■i
er ekki ótítt að fiskimenn sumra
þjóða t d. Frakkar og Færeyingar
komi á skipsbátnum í land fyr
en nokkurn varir. -Bótin er
raunar sú, að þeir fiskimenn eru
oftast á seglskipum, sem lengi
eru á leiðinni frá öðrum löndum;
þó getur seglskip komist hingað
frá Færeyjum, ef leiði er hag-
stætt, áður en ugglaust er að
þeir flytji veiki með sjer, og svo
geta seglskip haft samgöngur við
önnur skip úti á hafi, sem kunna
að vera nýkomin frá öðrum
löndum. En þrátt fyrir alla að-
gæslu frá öllum hliðum, getur
nauðsyn brotið lög í þessu sem
öðru. Hingað koma oft skip
með. sjúka menn til að leita
læknis. Honum getur borið all-
mikill vandi að höndum þegar
svo stendur á. Sjúklingur getur
verið svo veikur að iæktys-
hjálpin megi ekki dragast, og
skipshöfnin öil i hættu ef um
megna sóit er að ræða Venjan
varð þegaa tækin
l«r Vefnaða. vöruúivaiið mest, veiðið lægst.
&. 3, 3<Atv$eti.