Suðurland - 23.03.1912, Page 3

StJfitf RLAND.
171
1. að endurnýja flutningsfötur jafnótt og
tiningin þynnist á þeim, og helzt taka
upp flutningafötur úr aluminíum.
2. að hafa isgeymslu á rjómabúunum, til
þess að geta kælt rjómann í vatni, sem
ís væri látinn i.
3. Sérstök herbergi, vel um búin, þar sem
rjóminn væri sýrður.
4. að sérstök merki, t. d. NB. væru sett
á þau kvartil, sem rjómabústýrur vissu
til að mishepnað smjör væri i.
5. og öruggasta ráðið væri tíðari ferðir
milli landa, Því löng geymsla á smjör-
inu spilti þvi mest.
Hinn 9. febr. 1912 var aðalfundur smjör-
búasambandsins haldinn að l'jórsártúni.
Sökum illviðris sóttu ekki fundinn nema
13 rjómabúaformenn aí 19 alls i samband-
inu.
Fundarmálefni voru þessi:
1. Reikningur sambandsins s. i. ár les-
inn upp og samþyktur.
2. Bornir saman smjörsölureikningar
síðasta árs. Lágu fyrir reikningar frá 11
rjómabuum. Af samanburðinum kom það
í ijós, að svipuð sala var hjá þeim Zöllner,
Mauritsen, Faber & Go. og Clephan & Weinke,
en þeir Hudson og Davidsen höfðu selt
mikið lakar.
Ákveðið var að senda sömu smjörsölum
smjör næsta ár, en hvert rjómabú sjálfrátt
um hve mikið það sendir hverjum til sölu.
3. Var rætt um reikningshald rjómabúa,
tillögur nefndar þeirrar, er Búnaðarfélag
íslands hafði fengið til að íhuga það mál.
Taldi fundurinn reikningsíorm þau, er nefnd
in hafði samið, góð í sjálfu sór, en sá þó
eigi fært, að svo komnu, að taka þau upp
nema að nokkru leyti. Eins og enn er
komið samgöngum innanlands og landa á
milli, taldi fundurinn naumast unt að taka
upp þá aðferð, að reikna smjörverð|hvers
einstaklings fyrir hverja sendingu. EnjEund
uriíin ál'yktaði, að rjómabúin taki upp fitu-
einingarreikningin og sameiginlegt aðalreikn-
ingsform, og fól stjórn sambandsins að fara
þess á leit við Búnaðarfél. íslands að það
gæfi út töflu til léttis við smjörreikninginn
og eyðublöð fyrir aðalreikning.
4. Á siðasta aðaifundi hafði stjórn sam-
bandsins verið falið að leitast eftir hjá þeim,
sem selt hafa rjómabúavörur, hvort þær
vörur fengjust ekki með lægra verði, ef öll
rjómabú sambandsins sameinuðu sig um
kaup á sama stað. Hafði form.iður leitast
fyrir sér um þetta og fengið svör frá nokkr-
nm verzlunum, en þau þóttu ekki svo á-
kveðin, að hægt væri að sinna þeim að svo
komnu.
5. Stjórn sambandsins falið að leitast
fyrir sér um umboðssölu á skilvirdum handa
meðlimum rjómabúanna.
6. Svolátandi tillaga samþj;kt í einu
hljóði:
Fundurinn lýsir óánægju sinni yfir því
ákvæði síðasta alþingis, að láta ekkert
rjómabú fá landsjóðsstyrk lengur enn 10
ár, og telur það mjög ranglátt að útiloka
frá Styrk aðeins elztu rjómabúin, sem lögðu
á vaðið með rjómabúastarfsemina og lögðu
þar með á sig mikinn kostnað og áhættu,
Sem yngri rjómabúin eru laus við.
7. Stjórnarnefnd sambandsins endurkos-
in: Agúst Helgason (foim.), Eggert Benidikts-
son og Ólafur Finnsson.
Á. H.
t
Ingimundur Guðmundsson,
ráðunautur.
"" í’að hörmulega slys vildi til þ. 14. þ. m.,
að Ingimundur Guðmundsson ráðunautur
druknaði í Grímsá (eða Hvítá) i Borgarfirði.
Hann var að koma ofan úr Lundareykja-
dal; hafði verið að annast þar um fóður-
tilraunir og ætlaði til Hvanneyrar. Var
hann einn á ferð, og hafði farið frá Fing
nesi á áliðnum degi. Mun hann hafa farist
þar sem Grímsá rennur í Hvítá, sáu leit-
armenn þar för eftir hestinn, er hann hafði
brotist upp á ísskörina, og fanst hann fyrir
ofan Grímsá, en likið er enn ófundið, og
óglöggar eru fregnirnar um það, með hverj-
um hætti slysið muni hafa orðið.
Ingimundur heitinn var aðeins 28 ára
gamall. Hann var ættaður úr Húnavatns-
sýslu. Stundaði hanu fyrst búnaðarnám
á Hólum, fór síðan til Danmerkur og var
þar fyrst við verklegt nám, en gekk síðan
á Landbúnaðarskólann og iauk þar prófi
1908 með ágætis einkunn; var hann síðan
við framhaldsnám þar í kvikfjárrækt í 2
ár, til þess að búa sig undir að taka við
starfl því, hjá Búnaðarfélagi íslands, er
Guðjón heitinn Guðmundsson áður hafði,
en dó frá á besta skeiði. Tók Ingimund-
ur heitinn við pví starfi 1910.
ingim. heitinn var mesti efnismaður og
hafði mikinn áhuga á starfl sínu. Bann
tíma, sem liðinn var síðan hann tók við
staiíinu, hafði hann oinkum notað til þess,
að kynna sér ástandið sem best, og árang-
urinn af því, sem gert hefir verið til um-
bóta kvikfjárræktinni, og leggja niður fyrir
sér, hvernig vænlegast myndi að haga
þeim störfum. Er það hörmulegt tjón að
missa hann nú frá starfinu, einmitt þegar
hann er búinn að búasigsvo rækilega und-
ir það. Er og að honum mannskaði mik-
111, því maðurinn var atgervismaður, og
líklegur til að vinna inikið gagn landi sínu,
ef honum hefði enst aldur til.
Á víð og dreif.
Aflahl’ögð. Gæftir nokkuð stopular,
vegna brims og austanstorma, heflr þó flesta
dagana i þessari viku eitthvað orðið róið,
og afli oftast góður.
Framanaf vikunni voru botnvörpungar
orðnir allnærgöngulir hér, og vaidið hafa
þeir talsverðu netatapi. En flestir hafa
þeir nú hypjað sig bui tu, eftir að varðskip
ið hafir farið hér um. — Mikill munur þykir
sjómönnum hér að fást við netin í úfnum
sjó og stopulum gæftum, síðan þeir fengu
netasteina ísólfs Pálssonar. Lögn og taka
netanna gengur svo miklu fljótar.
Slys. Háseti á botnvörpung frá Reykja*
vik (Elíasar Stefánssonar), Steingrímur Stein-
grimsson að nafni, varð fyrir því slysi nú
nýlega, að festa fót sinn í vörpunni, og
marðist fóturinn svo, að taka varð af. Var
það gert í Vestmannaeyjum.
SakamiUarauiisókn er nú hafin gegn
Landsbankagjaldkeranum. Hann heflr ver-
ið veikur, en er nú það hress, að læknir
heflr leyft’ að hann mætti fyrir rétti. Vik-
ið er honum frá starfinu — með hálfum
launum þó.
Kolavcrkfalliö heldur enn áfram, og
verður enn ekki séð, hvenær því muni
linna.
Skemmdir af sandfoki hafa orðið all-
miklar í vetur á Rangárvöllum og Landi.
Túnin á Reyðarvatni og Dagverðarnesi á
Rangárvöllum sögð að mestu eyðilögð. All-
miklar skemdir sagðar víða á Landinu.
Sjaldgæíir fuglar. Svartþrestir mega
heita sjaldgæflr fuglar hér um slóðir, sjást
hér tæplega á hverju ári. Peir voru hér
með flesta móti í haust, og það fram yfir
jól.
Aðrir fuglar enn sjaldgæfari hafa Verið
hér á Stokkseyri síðan uxn eða fyrir miðj-
an vetur. Pað eru starrar (st. vulgaris?).
Peir eru þetta 4—8 í hóp, líklega sömu
fuglarnir. Getur verið að þetta sé ein fjöl-
skylda. Það ber víst mjög sjaldan við að
starrar verpi hér á landi; þeir koma hing-
að örsjaldan, og aidrei margir í einu. —
Ef til vill eru þetta landnemar, sem nú eru
hér á ferðinni.
Talið er vist, að fiskiskipið „Geir“ frá
Hafnarfirði hafi farist með 26 mönnum.
Af þeim voru 14—16 úr Hafnarfirði.
t Dáitt er í gærmorgun á Landakots-
spítala í Reykjavík, húsfrú Guðlaug Einars■
dóttir, kona Poríinns gestgjafa Jónssonar i
Tryggvaskála. Haíði hún verið mjög veik
í mestallan vetur og nýlega verið flutt á
spítalann, og voru komnar góðar batavon-
ir, þegar hún lést skyndilega af hjartabilun.
Guðlaug sál. var mesta sæmdarkona,
sem stóð prýðilega í stöðu sinni. Hænd-
ust gestir mjög þangað, enda var þar all-
ur viðgjörningur hinn besti. Mun því ó-
hætt að segja, að hennar mun mjög alment.
saknað og er mikiil harmur kveðinn að
manni hennar og börnum hennar ungum,
að verða að missa hana svo unga. —
L-e-s-i-ð e-k-k-i
annað með meiri eftirtekt en þetta: Eg
kaupi brúkuð ísleusk frímcrki fyrir
hærra verði en t ðrir. Sendið mér þau með
pósti eða á annan hátt, þá mun eg bráð-
Iega senda borgun, ásamt reikning og frí-
merkjum þeim er reynast kynnu gölluð.
Egill Eyjólfsson.
Hafnarfirði.
Eikarplankabútur, rúmar 2 álnir á
lengd, tapaðist inilli Eyrarbakka og Stokks-
eyrar. Finnandi ei beðinn að skila honum
á prentsmiðju Suðuilands gegn sanngjörn-
um fundarlaunuin.
Tapast lioflr frá Eyrarbakka að Stokks-
eyri: stígólaskór, flúnelspákki og fleira.
Skilist gegu fundarlaunum í prentsm.
Suðurl.