Suðurland - 15.11.1913, Blaðsíða 3

SUÐURLAND
91
Bún&ð&rs&ihiid Suðirl&nds
veitir dálítinn ferðastyrk alt að 12 bændum
til búnaðarlegrar kynnisfarar norður næsta
sumar. Umsóknir sendist undirskrifuðum
fyrir 1. febr. 1914.
Birtingaholti 31. okt. 1913
Ágást Helgason.
Nýkomið í „Hekln":
Unglinga ©Fataofni,
.... cffiápiiéúfiar,
Kulda V/fírfiafnir,
cJCúfur.
éfiápur fjölskrúðugt úrval.
dCvensRófaínaður vænn Og álitlegur.
cS aflsRór
og- ýmsar þarfiegar
Jól&gj&fir.
Framkviða.
Hreykinn setur fund í „Fram“
— Villir hann, stillir hann —
Heimastjórnar Zariam
— far rauður loginn brann.
Kýmnir lögðu kollhúfurnar kallarnir :;: í Fram.
Fór þá inn hinn fyrsti, —
skolt og skalla hristi.
Rauk þá inn hinn annar,
alla mælgi bannar.
Þaut þá inn hinn þriðji,
í’orláks helga niðji.
Fauk þá inn hinn fjórði
Forsetans að borði.
Gustmikill hinn fimti’ inn fór,
hafði á lofti handjárn stór.
Zariam hendur keyrði’ í kross:
Fógetinn nú fylgi oss.
Bliknuð er mín bláa rós. —
„Sannsöglin" er sett í fjós. —
Hannes sinar hendur þvær,
— Villir hann, stiliir hann —
en „Árvakur" hinn ungi hlær.
— Þar rauður loginn brann —
:;: Kýmnir lögðu kollhúfurnar kallarnir :;: i Fram.
Krummi.
fóðurrófum, en því miður er ekki
stærð rófnagarða og kartöflugarða
sundurliðuð og verður því ekki sagt
hve mikið fæst af hverju fyrir sig,
rófum og kartöflum úr ákveðnu flat-
armáli.
Kartöflur eru alstaðar sett.ar í b^ð
og djúpar götur mokaðar milli þeirra,
nema á Buifelli hjá Jóni bónda Sig
urðssyni, og að sumu leyti á Spóa-
stöðum hjá Þorfinni Þórarinssyni
bónda. Feir moka ekki götur, en
setja niður í beinar raðir í sléttan
gaiðinn. Að setja í beð og moka
þessar djúpu götur er aðallega gert
til þess að moldin þorni betur í garð-
inum og til þess að þægilegra verði
að taka arfann, því að enn þá er
arfinti því nær alstaðar reyttur með
höndunurn, og því er þægilegra fyrir
þann er reytir að vera sjálfur niðri
í þessum djúpu götum á meðan og
fleygja svo arfanum ofan í þær. Eg
tel þó lítinn vafa á að þessi beð og
djúpar götur rauni leggjast niður með
tímanum, eftir því sem verkfærum
fjölgar við garðiæktina, því það er
blátt áfram skilyrði fyrir aukinni
verkfæranotkun.
Garðar eru viðast hreinsaðir tvis-
var. Kartöflur eru þó sumstaðar
aðeins hreinsaðar einu sinni, en gul-
rófur eru hreinsaðar þrisvar
á stöku bæ. Um leið og kartöflurn-
ar eru hreinsaðar í síðara skiftið, er
víðast sá siður að sópa moldinni að
grösunum með höndunum. Arfajárn
eru þó til á 6 bæjum, en litið munu
þau vera notuð við hreinsun og hreyk-
ingu nema á Kiðjabergi og Búríelli.
Ættu þessi arfajárn (eða. aifagref) að
vera til og að vera notuð á hverjum
bæ. Þau kosta ekki fulla hálfa aðra
krónu, en gera garðavinnuna bæði
hreinlegri, léttari og fljótlegri.
Arfaplógur er hvergi til, en er þó
sjálfsagt áhald sem mundi borga sig
að kaupa og nota á hinum stærri
görðum.
Annars geta menn alveg komist
hjá allri arfahreinsun með því að fara
að dæmi Þorfins Þórarinssonar á Spóa
stöðum. Hann isektar kartöflur í
beði í túninu og flytur þær til ár frá
ári, með því að rista ofan : f næsta
beði og þekja gnrðinn með þökunum,
en pæla síðan flagið upp, er þökurn-
ar voru fluttar af og setja kartöflur
þar niður og svo koll af kolli. Þetta
getur verið ágæt sameining garðrækt
ar og þúfnasléttunar.
Frh.
Frambjóðendur til þings
heyrist enn fátt um, síst svo ábyggi-
legt sé. Fyrsta nýja þingmannsefnið
sem nefnt er með fullri vissu er Jón
Stefáusson ritsjóri á Akureyri, ætlar
hann að velta Stefáni í Fagraskógi,
en ofraun mun honum það verða.
Stefán er þéttur á velli og þéttur í
lund, fylginn sér ve), vandaður maður
og samviskusamur og drengur hinn
besti. Mun Eyfirðingum engin nauð-
syn á að skifta þar um. Hefir Stefán
jafnan fylgt fram áhugamálum þeirra
á þingi með miklu kappi og dugnaði
og skipað sæti sitt með sóma. En
eyfirskum bændum væri það lítil
sæmd að velta honum úr sessi og
taka ritstjóra af Akureyri í staðinn.
Úr öðrum kjördæmum eru það að-
eins óákveðnar lausafregnir sem enn
hafa heyrst um frambjóðendur. í
Dalasýslu er mælt að þeir hafi báðir
hug á þingmensku, séra Ólafur í
Hjaiðaiholti og séra Ásgeir í Hvammi,
og jafnvel að sýslumaður Dalamanna
muni fara á stúfana á ný.
í Borgavfirði mun alt enn óráðið
um frambjóðendur. Heyrst hefir að
margir þar vilji fá Halldór skólastj.
til að gefa ko3t á sér. Væri vel ef
þeim tækist það, því slíka menn sem
hann þurfum vér að fá á þing nú
sem flesta. Sjálfsagt á Halldór vísa
kosningu ef hann gefur kost á sér,
stendur liklega helst á því að hann
sjái sér fært að vera að heiman um
sláttínn.
Nokkra von má gera sér um það,
að Mýramenrr þurfi ekki að leita á
náðir Reykvíkinga um þingmannsefni
þó Magnús prófastur á Gilsbakka láti
i af þingmensku, svo sem mælt er að
hann muni gera.
Þeir voiu eigi minstir fyrir sér á
þingi til forna Mýramenn. Væri þeim
þá illa í ætt skotið ef enginn væri sá
Mýrabænda er þeim þætti liðtækur til
þingfarar.
„Slagta" — slátra. Vestri finnur
að því að þar vestra kunni monn
varla að nefna íslenska orðið slátra,
heldur sé dönskusléttan „slagla" í
hvers manns munni. Blaðið kvartar
uudan skeytingarleysi manna um að
halda málinu hreinu og segir, sem
satt er, að leiðin er greið niður á við
ef haldið er áfram með aðfestaímál-
inu útlendar slettur og orðskrípi.
Ekki eru þeir einir um það ísfirð-
ingar að nota dönskusléttuna „slagta",
það er því miður einnig mjög algengt
hér syðra, kveður svo ramt að, að
bændurnir sumir hérna eystra, sem
stofnað hafa „Sláturfélag Suðurlands",
nefna aldrei þetta félag sitt annað en
„Slögtunarfélagið" og þeir tala um
að reka fé sitt í „Slögtunarhúsið".
Vaila getur mönrmm fundist neinn
frami í þessum dönskuslettu npaskap,
ekki er því heldur um að kenna, að
því er þetta snertir, að ekki sé það
til í málinu. Nei, það sem þessu
veldur er skeytingarleysi og viiðing
arleysi manna fyrir móðurmáli sínu,
og það er ' þjóðlöstur sem þarf að
uppræta.
--------<^>s>-------
Stjórnarráðfð og ábúðarlögin.
í grein „Bónda" hér í blaðinu í
dag er getið ummæla ráðherra, er
hann á að hafa haft við framsögu-
mann nefndar þeirrar i efii deild, er
h ifði ábúðarlögin til meðferðar. Það
er létt að ráðherra fórust orð eitthvað
á þessa leið er eg sýndi honum upp-
kast að tillögu er fór í þá átt að fela
sljörninni uudirbúning málsins fyrir
næsta þing. Og mér kom svarið alls
ekki á óvart.
7. 7