Suðurland - 06.05.1914, Blaðsíða 2

196
SUÐURLAND
Þingmál&fundir
fyiir Árnossýalu veiða- haldnii:
í Tryggvaskála sunnudaginn 28. júní næatk. kl. 3 síðd.
Á Húsatóftum mlnudaginn 29. s. m. kl. 12 á hád.
Reykjavík 28. maí 1914.
Þingmenn kjördœmisins.
Stef&n Gunn&rsson
Skóversluu Austurstræti 3
Reykjavík.
Selur haldgóðan og smckklcgan
♦ ♦ sRóJatnat ♦ ♦
með sanmrjörnu verfti.
í>að verða allir að muna þegar þeir koma til borgarinnar, og þuifa að fá
sér á fæturna, að koma
í
AUSTURSTRÆTI 3
og kaupa skófatnaðinn þar.
nxiaxuxBixaxaxBixnxnxH
Vörurnar í Heklu
þær eru afbragðs þing,
allir sem þær kaupa, þeim hrósa — af sannfæring. —
Þar er þeim gott. að versla, som eiga af aurum fát.t,
því alt cr sclt mcð góðu vcrði, bæði stórt og smátt.
geta átt hér i vændum, þrátt fyrir
öll harðindin, ef hér er rétt að farið.
En hvað ætli nú liggi fiamundan
helst hjá mörgum þeim er orðið hafa
fyrir miklu eigna og atvinnutjóni, og
mist hafa bústofn sinn að miklu
leyti?
Mun það ekki verða eins og áður?
Ameríka.
Eitt harðindaár ! — Ameríka.
Eru þetta allar framfarirnar?
Eigum vér á þennan hátt að halda
hátíðlegt 40 ára afmæli sjálfstjórnar
vorrar? Gera það með því að láta
fólkið verða að flýja land útaf eins
árs misæri.
Hvað verður um allar framtíðar-
vonirnar ef sú verður reyndin? —
Því verður kannske svarað, að
þetta sé ástæðulaus ótti, gott ef svo
væri. En reynslan mun sanna hið
gagnstæða, eí ekki eru tekin í tíma
ráð sem duga.
Þingið i fyrra hefir fengið að heyra
sitl. af hverju fyrir það að vera að
reyna að gera tryggingarráðstafanir,
til þess að gera þjóðina færari um
að þola dálítið harðinda áfall án þess
að kikna við. En illu heilli var það
ofseint gert, og of smávægilega.
Sumir gátu ekki komið auga á
nokkra haiðindahættu lengur — sam
göngurnar voru orðnar svo Ijómandi
góðar, að öllu hlaut að vera borgið,
jafnvel þó ísinn lokaði höfnum norð
anlands, hálft árið eða svo. Yið átt-
um að vera orðnir svo miklir menn
— færir í alt.
Og nú heflr ísinn ekki lokað einni
einustu höfn hér á þessu ári — ekki
einn dag, og við höfum búið við því
nær óslitið góðæri það sem af er
þessari öld.
En hvað hefit svo komið fyrii?
Helmingur landsins eða þar um bil
varð fyrir frámunaiega óhagstæðu
sumri í fyrra. Vet.urinn hefir verið
meir en í meðallagi harður, og vorið
eitt með mestu haiðindavorum. Ekki
er þetta nú langur harðindakafli, á
við það sem oft hefir áður gengið
yfir þetta land. En þrátt fyrir alt
góðærið nú undanfarið, og allar
framfarirnar, máttum við ekki við
meira.
Hann er beiskur á bragðið sann-
leikurinn í þessu máli, en þau eru
bragðbeisk mörg heilsubótarlyfin.
Og nú þorir kannske enginn um
þetta að tala af hræðslu við það að
landið tapi áliti og lánstrausti osfrv.
En það væri bláber heimska og ann-
að ekki.
Eða væri það hyggilegra, að láta
sem ekki sé að orðið og gera ekki
neitt til viðreisnar, en láta svo reynsl-
una leiða sannleikann í Ijós. Nei,
það væri drýgindi uppskafningsins, og
kæruleysishreysti draslarans.
En hitt ber oss að gera að fara
að sjá og viðurkenna sannleikann í
þessu máli, lita á ástandið eins og
það er án þess að vera að fegra það,
en taka áfallinu með dug og dáð.
Leita nú þegar skjótra og góðra úr-
ræða til að draga úr afleiðingunum,
gera þeim héruðTim fært að rétta sem
fyrst við aftur, sem verst hafa orðið
úti. Finna ráð til að varna því að
menn þurfi að missa kjarkinn og ílytji
af landi burt.
Og þetta verður nú stærsta og
alvarlegasta verkefni þingsins i sumar.
Nú væri gott að eiga Bjargráða-
sjóðinn 20 ára gamlan.
Hvaða gagn er að peningum ef
haiðindaáfall kemur yfir landið?
Svo spurðu í fyrra sumar ýmsir
framsýnir þingvitringar.
Muudu menn nú þurfa að veiða í
vandræðum með svarið ?
Að því var vikið í fyrra á þingi,
að ef nauðsyn kreíði mætti byrja að
nota Bjargráðasjóðinn hvenær sem
vera skyldi með því að taka fé að
láui.handa honuin gegn tryggingu í
lögskipuðum tekjum hans. Það væri
hart að vísu að byrja að eyða sjóðn
um áður en hann er orðinn til. En
úr því verður nú þingið i sumar að
ráða, hvort það vill fara þá leið eða
aðrar til þess að sjá fyrir hagkvæmu
lánsfé, til þess að rétta við búskap-
inn aftur í þeim héruðum sem vest-
an skellinn hafa fengið. Og það er
það sem fyrst liggur fyrir að gera.
Annars hefir þetta harðiudaáfall í
för með sér marga nytsama fiamtíð
arlærdóma, sem þó ekki skal vikið
að í þetta siun. Við þutfum harða
kennslu, en það er ekki ómögulegt
að við getum lært. —
Suðurland mun síðar ræða einstök
atriði þessa má!s nánar. Veiður í
þetta sinn að láta sér nægja þessa
byrjunarádrepu.
Utan úr heimi.
Maimflutiiingar til Ástraliu frá
Norðurlönduiu.
Agentar a veiðum.
Sfjórnin í Ástlralíu leggur mikið
kapp á það um þessar mundir, að fá
innflytjendur frá Norðurlöndum.
■Hefir hún þegar trygt sér fanými
handa fjórtán þúsundum manna á
þessu sumri, hjá félögum þeim er
halda uppi ferðum suður þangað.
Fyrrum hefir veiið sókst eftir fólki
í Englandi, en nú fást ekki fleiri
þaðan og þá er farið t.il Norðurlanda,
Sviþjóðar, Noregs, Danmerkur og
Finnlands. „Agentar" hafa verið
sendir til allra þessara landa, stórar
auglýsingar og glæsilegar settar í
blöðin til þess að víðfrægja landkosti
og annað ágæti þar syðra, og bækl-
ingum með fallegum myndum af
mannvirkjum og kvikfénaði, stráð út.
„Agentarnir" eiga að vinna sleitulaust
í alt sumar og ekki hverfa heim fyrr
en í nóvembormánuði.
Sagt er þó með sannindum, að
kostir imiflytjenda sé alls eigi góðir
þar syðra. Kaupgjald er að vísu
hátt, en í annan stað eru allar nauð
synjar rándýrar. Land það, er inn
flytjendur eiga kost á, er mjög hrjóst-
rugt og kostarýi t og atvinnuleysi mik-
ið víða í landinu. (Vlsir.)
Ekki erSuðurland með öllu grunlaust
um að hér austanfjalls hafi va.it orðið
við útflytjanda veiíar þær er um
getur í ofanprentaðri grein.
En varlega skyldu menn tiúaagenta
skruminu og fógrum fyrirheitum þeim
og hugsa sig vandlega um áður en
þeir taka þanr. kostinn að hlaupa
eftir slíku.
Mexikó. Rar stendur alt við sama
að því or séð verður a£ nýkomnum
útlendum blöðum. Caranza foringi
uppr.eistarmanna. hefir skrifað Wilson
Bandaríkjaforseta bréf, þar sem hann
lýsir því yfir að hann skoði íhlutun
Baudamanna sem árás á sjálfstæði
Mexikóríkis, og sogir að þó Banda-
mönnum hafi mislíkað við Huerta
forseta og stjórn haris, sé það þjóð
inni óviðkomandi þar sem stjórnin
sé ólögleg, og sé íhlutun Bandamanna
eingöngu til þess gerð að velta Huerta
úr völdum og koma þar á friði og
löglegri stjórn, þá muni sú stjórn
þegar taka kröfur Bandamanna til
athugunar. Mælist hann til að fá
yfirlýsingu Bandarikjaforseta um það
í hverju skyni afskifti hans þar í
Mexikó séu gerð. Nú hefir Wilson
svarað þessu og að því er virðist
fremur Caranza i vil. En óséð er
hver endirinn verður.
Heimastjóru íra. Frumvarpið
margrædda um heimastjórn íra er
nú orðið að lögum, hefir verið sam-
þykt í þriðja sinn í neðri málstofunni-
En nú er eftir að vita hvað Ulster-
búar geia.
Yarnarsamhand Norðmanna og
Svia. Sigurður Ibsen sonur skálds
ins fræga og fyrverandi ráðherra,
hefir nýlega haldið fyrirlestur í Stokk-
hólmi um samband milli Norðinanna
og Svía t.il varnar sameiginlegurn ó
vinum. Tetur hann það mikla nauð-
syn þjóðunum báðum, og hyggur að
muui vel farnast.
Frosthörltnr miklar 04 harðindi
voi u í Norvegi norðanve. ðum nú í
f. m. Seinkar þar vorblíðunnni eins
og hér.
Austurrikiskelsarl hefir verið
veikur nú um tíma, og sngður dauð
vona og jafnvel dauður. Hann er
þó lifandi ennþá kariinn 04 heldur á
batavegi, en þó tvísýnt um hann.
Ekki er það svo sem neit.t sérlega
merkilegt útaf fyrir sig, þó þjóðhöfð-
ingi veikist og deyi rétt eins og við
hinir, og um þá marga má segja að
litlu sýnist skifta um Þó hvoit þeir
lifa eða deyja. En spáð hefir því
verið lengi að til st.órra tíðinda kynni
að draga við dáuða Franz Jósefs, og
síst til tryggingar friðinum. Bess-
vegna ekki síst hafa þessi veikindi
hans vakið athygli.
Sklpakomur. Eess var getið
hér í blaðinu á dögunum aö tvö skip
sem væntanleg voru til kaupfélagsins
Ingólfur, væru búin að hafa ískygg1-
lega langa lítivisf. Annað þassara
skipa, mótorskipið „Venus“ kom til
Stokkseyrar í vikunni fyrir Hvíta-
sunnu og er nú farið aftur. Hafði feng-
ið verstu veður á leðinni. Til timbur
skipsins hefir enn ekki spurst.
í fyrradag kom til Stokkseyrar
gufuskipið „Magnhild" (1300 smáUi
skipstjóri M. Clausen, með vörur frá
Zöllner til Stokkseyrarfélagsins. Með
skipinu voru Hans Zölluer og Árn*
Jónsson (frá Múla). Skipið heldur áfram
ferðinni á ýmsar hafnir, hefir enn
hvergi affermt nema í Vík.
Vinaminning.
Til sjóðsins með þessu heiti, or hi-
P. Nielssen lagði til í Suðurlandi ny
lega, að stofua hér á Eyrarbakka, fcl
ágóða fyrir sjúkraskýlið fyrirhuga0^’
söfnuðust við jarðarför dbrm.
úlfs Jónssonar frá Minna Núpi,
kr. Betri visir en ekki. Væntanl0 ‘
hafa menri sjóðinn i huga framve
við slík tækifæri.
"v \\ TA asyau So ni c\ \iAesw\s -e nuipve\\ íu^iöa rihj\oSu\“ \ýjAnni\ iTvpunj\CQY