Suðurland - 13.06.1914, Blaðsíða 2

200
StJÐURL AND
S u ð u r 1 a n d
kemur út einu sinni í yiku, á
laugardögum. Argangurinn kost-
ar 3 krónur, erlendis 4 kr.
Ritstj Jón Jónatansson
á Asgautsstöðum.
Innheimtumaður Suðurlands er
hér á Eyrarbakka : M a i* ■ u s
Olafsson, verzlunarmaður
við kaupfélagið „INGÓLFUR11
á Há3yri. — í Reykjavík:
Ólafur Gislason vcrsl-
unarmaður í Liverpool.
Auglýsingar sendist í prent-
smiðju Suðurlands, og kosta:
kr. 1,50 fyrir þuml. á fyrstu síðu,
en 1,25 á hinum.
*
CiríRur Cinarsson
yfirdómslögraaður
Laugareg 18 A (uppi) Rcykjayík.
Talsími 438.
Flytur mál fyrir undirrétti og yfirdóm i
Annast kaup og sölu fasteigna. Yenju
lega heima kl. 12—1 og 4—5 e. li.
andfælum og óðagoti, og fara að illsk
ast við oss útaf þessu skeyti.
En ummæli dönsku blaðanna leiða
þetta að visu í ijós. Þar er það gefið
í skyn, að vér séum að hugsa um
að losna við Danmörku til þess að
komast í samband við Noreg.
Og hvað er svo þessi aðdróttun ?
HJægileg fjarstæða sprottin af af■
brýðissemi og sjúkri imyndun.
Það vita allir sein vitaj vilja, að
vér íslendingar berum hlýjan bróður
hug til frænda vorra Norðmanna og
unnum þeim og óskum gæfu og geng
is. En oss hefir aldrei doltið í hug
neitt pólitískt samband við Noreg.
Og Norðmenn vita þetta. — Danir
ættu að vita það líka. — Frá Norð-
mönnum minnumst, vér heldur eigi
að vér höfum orðið þess varir að
þeir hefðu heldur neitt slíkt í huga.
Ásakanir dönsku blaðanna til Norð
manna, út af því að þeir tóku skeyt j
forsetanna með svo mildurn fögnuði;
eru Jíka með öllu óréttmætar —
Danir vita að íslenska þjóðin
heild sinni hefir ekki verið með nein
skilnaðarheilabrot. Að vísu hefir
skilnaðarstefnan gert vart við sig hér,
en það er ekki síst undir Dönum
sjálfum komið hvort henni eykstfylg
eða ekki. Vór erum þess albúnir að
una enn um sinn við það samband
landanna sem nú er. Vér höfum
viljað semja um samband Jandanna
framvegis, og fá byggt á jafnrétt
beggja þjóðanna. En þetta hefir ekk
fengist.
Skilnaðarstefnan á hér þó varla
enn verulegt fylgi.
En hún getur fengið það fljótJega
ef Danir blása svo kappsamlega að
þeim kolum sem nú gera þeir.
Þeim gelur ef til vill tekist að gera
alla íslendinga að skilnaðarmönnum.
Og það vakir kannske fyrir þeim.
— Eru þeir ef til vill að reyna til
þess að gera þetta til þess að útvega
sjalfum sér ánægjuna og heiðurinn af
því að brjóta siðan þann skiJnaðar-
hug á bak aftur með hnefaiótti?
fað væri ekki ófagtir Jeikur. —
En ef svo er ekki, hversvegna eru
þeir þá að gera oss getsakii ?
Þeim hefir orðið alltiðrætt um það
að samkomulagið milli vor og þeirra
væri ekki sem best. En í þeirra
augum eigum vér einir sök á því.
Er engin von þess að þeir geti við
rólega íhugun skilið það að með öðru
eins framferði og þessu uppþoti dönsku
blaðanna, út af engu, eru þeir sjálfir
að spilla sambúðinni. — Að þeir eru
með þessu máli að slíta seinasta
þráðinn.
Eða nnnst þeim hótanir, hnefasteyt
ingar og getsnkir vera.rétta aðferðin
til að sýna þennan „danska bróður
hug“ sein þeir eru stundum að tala
um ?
Undarleg þjóð mættum vér íslend-
ingar vera ef sú yrði reyndin. —
Svo nauða ómerkilegt sem þet.ta
uppþot dönsku blaðanna sýnist raun-
ar vera, þá getum vér þó ekki varist
þeirri hugsun, að þet.ta sem þar kem-
ur fram, sé sagt. af meiri einlægni
og hreinskilni, en þessar hátíðlegu
fuJIyrðingar, sem Danit hafa stund
um gefið oss um það að þoir vildu
unna oss fulls sjálfstæðis, og að þoir
hefðu enga tilhneiginu tit íhlutunar
um íslonsk mál osfrv.
Þeir hafa verið sárgramir út af
„íslonskii tortryggni". Nú hafa dönsku
blöðin gert sitt til þess að auka hana.
Afleiðingarnar af þessu blaðaupp
þoti geta oiðið oss íslendingum holl-
ar og heilsusamlegar, því árásin sem
geið er á oss, er gerð án minstu á
tyllu, og sýnir oss betur en áður
hug Dana. —
Og þær gœtu oiðið það líka fyrir
Dani ef þeir vildu hugsa sig svolítið
um þegar þeim er runnin mesta
reiðin.
Sýiiishorn
af uramælura danskra blafta út af
skeytí forsetanna.
(Eftir „Vlslr").
A/tenbladet 18. mai, segir frá við-
tökum þeim er skeytið fékk, á þessa
leið:
„Skeytinu var fagnað með hávær-
um gleðiópum og tekið með miklum
fögnuði, sem ekki er undarlegt. En
„hér niðii“ mun það láta illa í dönsk
um eyrum og vér fáum aftur tæki
færi til þess að tala um íslenskan
ruddaskap*.
Ehstrabladet 18. maí:
„ísland.
í gær var norska stórþingið á
Pliðsvelli til þess að fagna aldaraf
mæli Þess, að landið losnaði undan
Danmörku. í hásætinu sat danskur
konungsson, sem er konungur Nor-
egs.
Forsetinn las símskeyti, er borist
hafði fiá Alþingi íslendinga.
Lestri skeytisins var fagnað með
trylltum fögnuði og því næst sagði
forsetinn, að jafnvel þótt það kæmi í
bága við gi undvallarlögin, að stór
þingið komi saman og geri samþykkt
ir utan Oslöar, þá vildi hann þó
leggja lil, að samþykkt væri að senda
sem ástsamlegast svar gegn skeyti
íslendinga. Þetta var samþykkt með
nýjum fagnaðarlátum.
Gleði Norðmanna er skiljanleg —
það er beint hægt að finna, hvernig
þeir teygja fíknar klærnar eftir
„dótturlandinu" og „bróðurþjóðinni",
sem breiðir sjálf í móti þeiin opinn
faðminn.
1 fyrstu fá menn trauðla trúað, að
alvailegir og „giafhátiðlégir" íslenskir
rikisþingsmenn, með ábyrgð, hafi
sent, slikt simskeyti. Freistingin er
mikil að ætla að hór sé dulin brögð
í tafli eða einhver strákapör. En hór
er víst ekkert undanfæri. fað ei u
íslenskir ríkisþingsmenn, sem bjóða
sig þannig fram til Noregs, alveg af-
dráttarlaust til þess að fá með þvi
ánægjuna af að reka fótinn i Dan-
möiku!
Skeytið íslenska er nauða merki-
legt til aukinnor skýringar á því,
hversu háttað er málefnum Norður
landa.
Fetta spaik í Danmörku í viður-
vist hins síbvosandi og hneigjandi
danska konungssonar, sern er kon-
ungur Noregs!
Þetta strákslega xpark, sem sýnir
oss fjandafans vorn: hvert sem vér
lítum, þá eru eintómir féndur! duld-
ir og læðulegii! en nógu hreinskilnir
í hatrinu — því hreinskilnari, því
dulara sem það er! og í sannleika
víst hreinskilnast.ir uppi á íslar.di, því
kæra bílandi, sem hóðan - frá þeirri
hötuðu Danmörk — er gert að frjáls-
ustu þjóð i veröldinni!
Sparkað úr öllum áttum — opin-
beilega spottað og hatað heitt,:
— Sjá, Danmörk, svo ertu sett!
Og sjá, hve vér tökum því fagur-
lega: lútandi og brosandi, nákvæm-
lega eins og danski konungssonurinn,
sem nú er konungur Noregs.
• Claus Hoff“.
„Vort Land“ segir 20. maí:
„ísland
Sbnskeyti aljiingis getur eklci skoð-
ast á annan veg, en sem ósvífni gegn
Danmörk".
f sambandi við alla framkomu ís-
lands gagnvart Danmörku, verður að
ætla, að símskeytið sé einmitt af á
settu ráði (leturbieyting í V. L.) orð
að svo, til þess að etja oddi að Dan
mörku.
Oss undrar eigi slíkt skeyti; það
er í raun réttri verðskuldað.
Á þann hátt, sem stjörn Dana og
ríkisþing hafa hegðað sér gegn íslandi
um langan aldur, og eftir það „sem
maður hefir látið sér bjóða af íslandi"
má búast við öllu i framtíðinni.
Jiann
Hér með er öllum harðlega bannað
að ganga túli ábýlisjaiðar okkar eða
tioða það niður né spilla á annan
hátt. Verði þessu banni ekki hlýtt,
munum við leita réttar okkar eftir
því sem lög frekast leifa.
Gamlalirauni 12. júní 1914.
Friftrik Sigurftsson
Síinon Siraonnrson.
FERÐAMENN!
Verzlun undirritaðra, er nú sem fyr veb
byrg af allskonar Fatnaði og Vefnað-
arvöru t. d. karlmanna- og ung-
linga-fötum og yfir höfuð öllum fatnaði
sem karlmenn þurfa sjófatnaði og lilifðar*
fötum.
Dömuklæði frá 1,40—2,70. Reiðfata-
cheviot fieiri teg. Tvistar og Dagtreyju-
tau, Flonell og Léreft 20 teg. og m. m.fl.
Markmið verzlunarinnar er
Vandaðar vörur. Sanngjarnt verð.
Virðingarfylst
Ásg. G. Gunnlaugsson A Co.
Austurstræti 1.
Hr. Zhale hefir siðustu árin uæst-
um hugúð sér eins og þiæll hr. Hnf-
steins og þarf ekki að fara í graf-
götur um það, að siikt leiðir til þess,
að fólk með eðli Islendinga verður
enn þá frekara og „óaitugra", en
það hefir verið hingað til.
I’angað til framkomá vor gagn
vart, íölandi tekur aðra stefnu og
öðmvisi handtök, verður vafalaust
enginn endi a sifeldum svivirðingum
gogn Danmörku fiá íslands hálfu“.
„Hovedstaden“ flytur að því er
Vísir segir einnig gvein um inálið en
skynsamlega og rólega eins og þvi
blaði er lugið. I’ykir ekki taka því
að vera að gera úlfaþyt Út Úr þfcssu
smáræði, eins og rétt er og satt. —
Pann kostinn hefði hinum dönsku
blöðunuin vorið sæmra að taka.
Aftfara nótt 11. þ. m. lést á
Landakotsspítala Guðrún ísleifsdóttir
systir Arna á Armóti og þeirra syst
kyna, og kona Sigurjóns frá Sýrlæk
í Flóa.
Vörurnar í Heklu
þær eru afbragðs þing,
allir sem þær kaupa, þeim hrósa — af sanníæring. —
Þar er þeim gott að versla, sem eiga af aurum fátt,
Því alt cr selt raeft góftu verfti, bæði stórt og smátt.
###########**####**########
lOOOOOOOOOO
(Btíu/ilccðin O
IOOOOOOOÖ s«‘“, 000000004
frá MOSS nýkomin i miklu úrvalií
VERZLUN
IOOOOOOOO Jól„nnn>P ooooooooo
g ...
00000000004