Verkamaðurinn - 03.12.1932, Blaðsíða 1

ÍfERKSMflflDBIHN
XV. árg. 1
Útgefandi: Verklýðssamband Norðurlands.
Akureyri, laugardaginn 3. desember 1932.

’j 53. tbl*
Ekki ölmusu —
heldur vinnu.
Undanfarið hefir verið mjög
hljótt um allar kröfur um at-
vinnubótavinnu. Bæjarstjórnin
safnaði saman undir einn lið fjár-
hagsáætlunarinnar öllum nauð-
synlegustu framkvæmdum bæj-
arins á sviði verklegra fram-
kvæmda og kallaði það »til at-
vinnubóta«. í fyrstu var áætlunin
gerð svo, að þessi liður yrði 40
þúsund krónur, en þegar til sam-
þyktar kom, var liður þessi lækk-
aður niður í 35 þús. krónur, gegn
atkv. fulltrúa verkalýðsins, er
kröfðust þess, að upphæðin yrði
stórum hækkuð.
Um tíma hefir bæjarstjórnin
haft frið fyrir kröfum um at-
vinnubætur og verður að rekja
það til þess, að verkamenn búist
við, að hún framkvæmi eitthvað
af samþyktum sínum, þessvegna
séu kröfurnar ekki jafn háværar,
því ekki minkar nauðsynin á at-
vinnubótavinnu.
Senn fara jólin í hönd. Það hef-
ir verið gamall og góður siður að
gera betur við sig í mat og drykk
þá daga en endranær. En eru
nokkur líkindi til, að bláfátæk
verkamannafjölskylda geti gert
svo nú, eftir langvarandi atvinnu-
leysi' og þar af leiðandi skort. Má
telja það fullvíst, að mörg fjöl-
skyldan verður að lifa þá daga,
sem aðra, við sama þrönga kost-
inn og í sömu útslitnu fataræfl-
nnum og hina dagana, á sama
tíma og borgaramir metta sig á
allskyns kræsingum ög klæðast
akartklæðnaði.
Enginn væntir þess að borgar-
arnir taki upp hjá sjálfum sér að
rétta slíkum heimilum hjálp, sem
gagnar, í hæsta lagi halda þeir
skemtun, sem mikið ber á, til
glaðningar fátækum á jólunum.
Verkalýðurinn sjálfur verður að
koma fram með kröfur sínar, til
valdhafa bæjarins, að vísu ekki
eingöngu í tilefni af jólunum, því
þótt þá beri að fagna bjartari
degi, þá verða lífskröfurnar svip-
aðar alla aðra daga ársins, heldur
einnig til hins að gefa fulltrúum
borgaranna í bæjarstjóm tæki-
færi til að framfylgja skyldu sinni
til meðbræðranna, ekki með ölm-
usu heldur með því að uppfylla
skýlausan rétt verkamannsins, að
fá að vinna fyrir lífi sínu.
Verkalýður og verklýðssinnar!
Sameinumst um þá minstu kröfu,
að bæjarstjórnin setji á fót
vinna handa ekki fœrri en 100
manns, nú fyrir Jó/in, ekki
minna en 50 klukkiistundir
handa hverjum og kaup fyrir
vinnuna verði greitt strax að
henni lokinni, en ekki tekið
upp i skatta og skyldur til
bœjarins eins og tiðkast hefir.
Það er nægilegt verkefni fyrir
hendi og tæplega verður veður svo
ófært að ekki gefist vinnuveður.
Fylkjum okkur um þessa kröfu
og knýjum hana fram.
Fjölmennum á bæjarstjórnar-
fundinn á þriðjudaginn.
Misprentast hafði í greininni »Tveir
heimar« i síðasta blaði, að kolafram-
leiðsla Þýskalands hafi minkað »úr 70.3
í 68.5 milj. tonn«, en átti að vera »úr
70.3 I 58.5 milj. tonnc.
Verkíýösfundurinn.
Á fimtudaginn 1. des. héldu
verklýðsfélögin hér fund, þar sem
sagðar voru fréttir af för fulltrúa
félaganna á Alþýðusambandsþing-
ið og þeim viðtökum, sem þeir
fengu'hjá kratabroddunum syðra.
Var alveg húsfyllir og sýndi það
þann áhuga, sem er vakandí fyrir
afstöðunni til landssambands
verkalýðsins.
Formaður Verkamannafélags
Akureyrar hafði að morgni fund-
ardagsins flutt Erlingi Friðjóns-
syni þá ósk, að hann, sem einn úr
stjórn Alþýðusambandsins, mætti
á fundinum, en hann tók dauflega
í það. Þegar fundurinn var byrj-
aður og ekkert bólaði á E. F. var
lögð fram og samþykkt með öllum
atkvæðum svohljóðandi áskornn:
»Almennur verklýðsfundur,
haldinn á Akureyri 1. des. 1932,
skorar á Erling Friðjónsson, sem
verið hefir og er einn af stjórn-
éndum Alþýðusambandsins, og sat
á hinu svokallaða þingi þess f s. 1.
mánuði, að mæta þegar á þessum
fundi til að skýra afstöðu Alþýðu-
sambandsstjórnarinnar til verk-
lýðsfélaganna hér á staðnum og
verkalýðsbaráttunnar yfirleitt«.
Til þess að færa honum þessa á-
skorun voru kosnir: Guðmundur
Jónsson, Eyrarlandi, Sigfús Bald-
vinsson og Jón Friðfinnsson.
En áskorunin bar engan árang-
ur. Kappinn sat heima eftir sem
áður. Hvort honum heffr fundist
óárennilegt að standa verkalýðn-
um reikningsskap á fréttaburðl
sfnum syðra og annarí framkomu
Framb. á 3. s. 1. d.