Verkamaðurinn - 22.02.1936, Blaðsíða 1
VERKA
URINN
Útgefandi: Verklýðssamband Norðurlands.
XVIV. árg.
Akureyri, laugardaginn 22. febrúar 1936.
15. tbl.
hafi fulltrúa í stjórn þeirra og
trúnaðarmenn við starfrækslu
þeirra. Á þingi Alþ.samb. 1934
8 stunda vinnudapr.
— Allir elll. —
- A þingi »Alþ.samb. Islands* kvæmdur aðeíns á Siglufirði, þar
árið 1930 var, viðkomandi stytt- sem kommúnistar kómu því til
ingu vinnudagsins, meðal ann- leiðar - en efcki á tsafirði eða í
ars, gerð svohljóðandi samþykt: Hafnarfirði, þar sem Alþ.flokk-
>Krafan um styttri vinnudag urinn öll þessi ár hefir farið
hlýtur ávalt að verða viðtækari með bæjarvöldin. Ekki hefir
með vaxandi tækni, vélaiðju og heldur verið komið á 8 stunda
afköstum. — Þegar atvinna verka- vinnudegi, t. d. við ríkisyerk-
manna minkar, skal þess einnig smiðjurnar, þó Alþ.fiokkurinn
Sérstaklega gffitt, að almennur vinnu-
dagur verði styttur að sama
skapi, svo að vinnan jafnist bet-
ur yfir verkamennina.
Fyrst um sinn skal kept að
því, að koma í framkvæmd 8
stunda almennum vinnudegi og
7 stunda vinnudegi fyrir ungl-
inga og við alla erfiða vinnu og
heilsuspillandi - að afnema
næturvinnu og takmarka eftir-
vinnu, eftir þvi sem frekast er
unt.
A næsta ári (1931) skal unnið
að: (meðal annars).
Átta stunda vinnudegi í verk-
smiðjum.
Atta stunda vinnudegi við alla
bæjarvinnu í kaupstöðum, og
skal þvi þegar komið á, þar sem
fulltrúar verkamanna ráða i bæj-
arstjórnum*.
Verkafólki yfirleitt mun, að
?onum, finnast, að stjórn Alþ.- nyjar a stofn> { þvi skyni.
samb. hafi litlar tilraunir gert til En með áætlunum hins opin-
ao* fylgja fram þessari samþykt bera, um vopnaframleiðslu dg
Alþ.sambandsþingsins. hervæðingu, er enganveginn alt
Pannig hefir 8 stunda vinnu- talið, þvi auk þess framleiða ein-
dagur í bæjarvinnu verið fram- staklingar og auðfélög hergögn í
börðust foringjar Alþ.samb. gegn
kröfunni um 8 stunda vinnudag
i verksmiðjum — og þó hún,
þrátt fyrir það, væri samþykt,
hefir þeim ekki dottið i hug að
neyta aðstöðu sinnar til að fá
lögboðinn 8 stunda vinnudag í
verksmiðjum.
En nú eru allar horfur á, að
verkalýðurinn f Alþ.sambandinu
ætli ekki lengur að sætta síg við
slíka meðferð foringjanna á þýð-
ingarmiklum samþyktum, sem
einlægir áhugamenn verkíýðs-
samtakanna knýja fram á þing-
um Alþ.sambandsins.
Það hefir áður, hér í blaðinu,
verið sagt frá þeirri hreyfingu,
sem nú er vakin, um þetta mál,
Vopnasalarnii* græða
fólkið ^velUir.
Kapphlaupið i hernaðarundir-
búningi stórveldanna verður nú
hrikalegra og meira áberandi svo
að segja með hverjum degi, sem
líður. — Einkum lætur nú Eng-
land til sín taka, og heimtar
ihaldið þar skilyrðislausa her-
væðingu. Hefir breska stjórnin
nýlega ákveðið að framkvæma á 3
ðrom vigbúnaðarðstlun, sem gerð halði
verið tii 6 ára. - Hafa, á síðustu
vikum, margar verksmiðjur á
Engfandi verið settar til að fram-
leiða hergögn, og jafnvel settar
stórum stíl, án nokkurs verulegs
eftirlits eða takmarkana — ann-
arra en þeirra, sem skapast af
eftirspurn hernaðarbrjálæðisins.
Nýlega hefir stjórnarformaður
enska hergagnaframleiðslu-félags-
ins: Vickers-Armstrong gefið
skýrslu, þar sem hann, meðai
annars, upplýsir, að árið 1934
hafi hreinar tekjur félagsins numið
6.665.000 sterlingspundum, þ. e.
147.629.750 íslenskar krðnor.
Þfetta hafði félaginu tekist að
aura saman á einu ðri, með þvi
að framleiða og selja, þeim er
hafa vildu, hinar hraðvirkustu
vitisvélar og drápstæki, sem tækni
nútimans gerir mögulegt að fram-
leiða, og sem í yfirvofandi styrj-