Alþýðublaðið - 23.04.1921, Blaðsíða 4

I
ÁLÞYÐUBL AÐIÐ
tVMSKtPAr.,^
^ „l ÍSLANDS
E.s. Sterling
fer héðan austur og norður um land annan hvíta-
sunnudag 16. maí, í staðinn fyrir 5. maí. 5. ferð
skipsins frá Reykjaýík 26. maí vestur um land
fellur burtu. — Skipið byrjar aftur 6. áætlunarferð
sína frá Reykjavík 14. júní, í staðinn fyrir 16. júní,
vegna konungskomunnar, og kemur aftur til
Reykjavíkúr 24. júni.
r»l
Menn, komi3 beint í verzl-
, unina Von og fáið ykkur skorið
tóbak, vindil < munninn. sigarettu,
■ skro eða sæUæti. Konur, komið
j einnig op fáið ykkur kaffi f könn-
una, Konsum-súkkulaði, rúgnjöl,
haframjol, hrfsgrjón, sagógrjón,
kartöflumjöl. kartöflur, salt, lauk,
þurkaðan saltflsk, hangikjöt, smjör,
saltkjöt, tólg, rikling og harðfisk.
í Mæður, mtinið að hafa hugfast að
spara saman 'aura tyrir lýsi handa
börnunum ýkkar, svo þau verði
hraust — Eitthvað fyrir alla. —
Komið því óg reynið viðskiftin i
Von. Vinsaml. Gunnar S. Sigurðs8.
Hjólhestar
gljábrendir og nikkel-
húðaðir í
I> e y 11 - r jó m i
á kr. 3,60 prl. líter og skyr glænýtt á kr. 1,50
pr. kg. fæst daglega í eftirtöldum mjólkurbúðum:
Ltaugaveg’ ÍO, Vesturgotu 13,
Hverfisgotu 56 og eiIlIlig• í
verzUmiimi á Lindargötu 14.
Fálkanum.
Alþbl. er blað allrar alþýðu.
Ritstjórt og abyrgðarmaður:
ólafur Friðriksson
Prentsmiðjan Gutenberz.
Jack London\ Æflntýri.
„Eg hlýt að þakka þér,'“ hóf hann máls. „Þú bjarg-
aðir vafalaust lffi mínu, og eg hlýt að játa----“
Hún kipti höndunum frá aádlitinu og horfði mjög
reiðilega á hann.
„Mannrola! Bleyðal" hrópaði hún. „Þú hefir komið
mér til að skjóta mann, og eg hefi aldrei á æfi minni
skotið mann áður“.
„Það er bara skeina, og hann deyr ekki,“ stamaði
Sheldon út úr sér.
„Nú? Eg hefi samt skotið á hann. Það vár heldur
ekki nauðsynlegt, að þú stykkir svona á hann. Það var
bleyðiskapur."
„Nei, heyrðu nú —“ hóf hann máls hughreystandi.
„Farðu. Sérðu ekki að eg hata þig! Hata þig! Nú,
ætlarðu ekki að fara!“
Sheldon fölnaði af bræði.
„En þá veit eg ekki, hvers vegna í ósköpuuum þú
skaust?" hrópaði hann.
„Af —- af því þú ert hvítur maður,“ andvarpaði hún.
wOg pabbi hefði aldrei brugðist hvftum manni. En það
var þér að kenna. Þú mátt ekki koma þér 1 svo mikla
hættu. Auk þess var það alls ekki nauðsynlegt.c
„Eg held eg skilji þig varla," sagði hann stuttur í
spuna og snéri sér við. „Við getum sfðar talað um
það.“
„Taktu eftir þvf, hvernig eg kem mér við hjúin," *
sagði hún, en hann nam staðar í dyrunum til þess að
hlusta á hana. „T. d. piltana sem eg hiúkra., Þeir vilja
ált fyrir mig gera, án þess þeir séu dauðhræddir við
toig. Eg fullvissa þig um það, að öll þessi harðýðgi og
ruddáskapur er ekki nauðsynlegur. Þþ þeir séu mann-
ætur, eru þeir þó mannlegar verur, engu síður en eg
og þú, og þeir taka sönsum. Að því leyti erum vér
mennirnir öðruvísi en önnur dýr“.
Hapn kinkaði kolli og fór.
' Þegar hann kom aftur, eftir að hafa gengið um plant-
ekruna, heilsaði hún honum með þessum orðum: ,
„Mér finst eg hafa verið ófýrirgefanlega heimsk. Eg
fór til sjúkrahússins og manninum líður vel. Þetta er
ekki alvarlegt sár“.
Sheldon var glaður mjög yfir breytingunni, sem orðin
var á skapi hennar.
„Eg skal segja þér það, að þú skilur ekki ástandið
sem bezt“, byrjaði hann. „Fyrst og fremst verður maður
að drotna yfir svertingjunum með alvöru mikilli. Alúð
getur verið góð, en með henni eingöngu drotnar eng-
inn yfir þeim. Eg tel líklegt, að það sem þú segir, eigi
vel heima hjá hawaji- og tahitibúum, eg trúi því, að
hægt sé að stjórna þeim, eins og þú segir. En eg hefi
engra reynslu fyrir mér í því. Og þú hefir heldur enga
reynslu í þvf, hvernig stjórna eigi svertingjunum hérna,
,og því verður þú að trúa mér. Þeir eru mjög ólfkir
þeim villimönnum sem þú þekkir. Þú ert vön því að
umgangast Polynesa, en mennimir hérna eru Melanesar.
Þeir eru svertingjar — líttu á hrokna hárið. Og þeir
standa langt undir afríkusvertingjum að gáfum og menn-
ingu. Mismunurinn er í raun og veru geysimikill.
Þeir þekkja hvorki þakklátsemi, samúð eða aluð.
Ef maður er þeim vinsamlegur, finst þeim hann heimsk-
ur. Ef hann er vægur, finst þeim hann hræddur. Og ef
þeir halda að hann sé hræddur, þá má hann vara sig,
því þá er úti um hann. Til þess að sanna þér þetta
skal eg skýra fyrir þér eina hringrás, sem eg hygg að
verði í heila svertingjánna, þegar þéir uppgötva áð ein-