Verkamaðurinn - 27.08.1954, Blaðsíða 2

2
VERKAMAÐURINN
Föstudaginn 27. ágúst 1954
vERmniRinn
— VIKUBLAÐ —
Útgefandi:
Sósíalistafélag Akureyrar
Ritnefnd:
Björn Jónsson, ábyrgðar-
maÖur, Jakob Árnason,
Þórir Daníelsson.
Afgreiðsla: Hafnarstræti 88. —
- Sími 1516. — Pósthólf 21.
Áskriftarverð 30 kr. árg.
Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentv. Odds Bjömssonar h/f
Hvað var samþykkt
og hvað var fellt?
„Dagur“ ver miklu rúmi á síð-
asta blaði til þess a ðverja afstöðu
flokksbræðra sinna í hafnamefnd
og bæjarstjórn, er þeir greiddu
atkvæði gegn því að hafizt yrði
handa um byggingu togara-
bryggjimnar og telur að „bæjar-
stjómarmeirihlutinn“ (helzt má
skilja að með afgreiðslu þessa
máls sé sálufélaginu við íhaldið
slitið að fullu og öllu!) hafi sýnt
frámunalegt ábyrgðarleysi með
því að samþykkja „að svo fljótt
sem unnt er að fengnu samþykki
vitamálastjóra og ekki síðar en
fyrrihlúta ágústmánaðar skuli
hafin bygging bryggjunnar á
Oddeyrartanga1 ‘, en fella þó til-
lögu Jakobs Frímannssoon ar að
„ekki verði ráðizt í neinar þær
framkvæmdir sem kunna að vera
' í hættu fyrir sjógangi eða ísreki,
ef ekki fæst það fé til fram-
kvæmdanna, sem þarf til að ljúka
við verkið, þannig að það liggi
ekki xmdir skemmdum.“
Samkvæmt hinni samþykktu
tillögu em framkvæmdir bxmdn-
ar því skilyrði að vitamálastjóri
samþykki þær og munu fáir
verða til þess að leggja trúnað á
að hann og sérfræðingar hans
leggi blessun sína yfir fram-
kvæmdir, sem væru í yfirvofandi
hættu, að þeirra dómi. 1 þeirri
síðari falst aftur á móti sá fyrir-
vari að einhverjum óskilgreind-
um aðila (skv. munnlegri skýr-
ingu flutningsmanns, bæjarstjór-
anum Steini Steinsen) er falinn
úrslitadómur um, hvaða fram-
kvæmir sé óhætt að hefja.
Engar brigður skulu hér born-
ar á verkfræðingshæfni Steinsens
bæjarstjóra, en fráleitt er hann
dómbærari um hafnarfram-
kvæmdir en reyndustu verkfræð-
ingar landsins í þeim greinum,
enda þótt „Dags“menn virðist
telja að svo sé.
Enn mun það hafa ráðið nokkru
um afgreiðslu þessa máls að flest-
um bæjarfulltrúum er vel kunn-
ugt um þá eindæma andúð, sem
bæjarstjórinn hefur á skyldu-
starfi sínu, að útvega nauðsynlegt
lánsfé til hvers konar fram-
kvæmda bæjarfélagsins og mum.
ýmsum þeirra ekki hafa þótt úti-
lokað, að væntanlegir dómar hans
um það, hvað væri óhætt og hvað
ekki, kynnu að verða mengaðir
af þeim sökum og á hinn bóginn
Félagssystir kvödd
væri það nokkurt aðhald um
fjáiútvegun ef ekki yrði lengur
dregið að hefja verkið. Og einnig
má öllum vera ljóst, að aðstaða
bæjarfélagsins til þess að knýja
á um fjárveitingar af hálfu ríkis-
ins, til hafnarframkvæmda,
mundu allt aðrar og verri, ef
hundruð þúsunda handbærs fjár
lægju hér ónotaðar.
Langhundur „Dags“ sl. mið-
vikudag getur ekki neinu þokað
Orlof.
í NÝLEGA útkomnu hefti af
„íslenzkum iðnaði", málgagni Fé-
lags íslenzkra iðnrekenda segir
svo í smágrein um orlof: ,Marg-
ir iðnrekendur kvarta undan því
að erfitt sé að fá starfsfólk til
þess að taka sér frí frá störfum og
hagnýta sér hinn lögboðna orolfs-
tíma svo sem til mun vera ætlast.
Þó er alltaf verið að lengja or-
lofstímann.... “
HÉR er drepið á mál, sem er
vert fullrar íhugunar fyrir al-
þýðusamtökin og meðlimi þeirra,
því að ekki er vafa bundið, að hin
tilfærðu ummæli eru á fullum
rökum reist, og er þá fyrst að
leita orsakanna til þess að margt
verkafólk notfærir sér ekki rétt
sinn til sumarleyfa. Mikilvægasta
ástæðan er augljóslega sú að
efnahagur og atvinnutekjur fjöld
ans af vinnandi fólki leyfir ekki
neina teljandi eyðslu til sumar-
dvalar eða hvíldar og jafnvel þar
sem einhver úrræði í þá átt eru
fyrir hendi, er öryggisleysið um
afkomuna á næsta leyti og ýtir
undir þær tilhneigingar að
tryggja heldur smávægilegar
aukatekjur, með vinnu í sumar-
leyfinu, en að eyða fé til hvíldar
og hressingar. Önnur veigamikil
ástæða til þess að orlofsrétturinn
er ekki notaður er sú, að hér
skortir mjög hentuga sumardval-
arstaði, þar sem verkafólk gæti
dvalið í leyfum sínum og notið
hvíldar og útivistar með fjöl-
skyldum sínum og sótt þangað
þrek og hreysti. Allir eiga að vísu
kost á ferðalögum, en þau eru
oftast dýr, a. m. k. fyrir heilar
fjölskyldxxr og þegar bflunum
sleppir er ekki í önnur hús að
venda en fullsetna veitingastaði,
ónæðissama og rándýra. Orlofs-
féð hrekkur ekki til slíkra sumar-
leyfisferða nema að litu leyti.
ÝMS verkalýðsfélög hafa lagt
drög að þvr að koma upp sumar-
heimilum, en aðeins örfá komizt
svo langt, af fjárhagsástæðum, að
þau séu enn starfrækt og flest eru
þau smá í sniðum og geta ekki
veitt mönnum þá umönnun og
þjónustu sem til þyrfti, ef árang-
urinn ætti að verða ákjósanlegur,
en þó eru þau vísir að góðri lausn
á þeim vanda, sem fjöldi verka-
fólks er í að geta á fjárhagslega
kleyfan hátt, notið sólar, sumars
og hvfldar yfir hinn takmarkaða
orlofstíma.
HREYSTI til líkama og sálar
um þá staðreynd, að bæjarfull-
trúar Framsóknarfl. greiddu at-
kvæði gegn því að bygging tog-
arabryggjunnar yrði hafin þrátt
fyrir það að fullkamlega var
tryggt að dómbærustu sérfræð-
ingar yrðu áður að samþykkja
framkvæmdirnar. Það er með
öllu ástæðulaust að gera þeim
upp nokkrar hvatir í því sam-
bandi. Verk þeirra tala þar skýr-
ustu máli.
og vinnuþrekið, sem er afleiðing
hennar, er einn dýrmætasti fjár-
sjóður hvers manns og á það ekki
sízt við um þá, sem afla sér
brauðs hörðum höndum og eiga
því alla afkomu sína og sinna
undir vinnuþreki sínu. Þennan
fjársjóð ber því að vemda eftir
fremstu getu og sumarleyfi, sem
varið er til hvíldar og hressingar
er mikilvægur þáttur slíkrar
verndar. Þess vegna hafa verka-
lýðssamtökin barizt fyrir því að
koma á þeim lögum, sem nú eru í
gildi um orlofsrétt og orlofs-
skyldu. Og þess vegna er það al-
vörumál, þegar sá réttur er ekki
notaður.
ÞAÐ er vitanlega íyrsta skylda
verkalýðssamtakanna að beita
öllum mætti sínum að því að
skapa meðlimum sínum viðun-
andi launakjör, en það er engan
veginn eina verkefni þeirra. Hér
hefur verið drepið á eitt knýjandi
verkefni: Vemdun orlofsréttarins
og orlofsskyldunnar, einnar mik-
ilvægustu réttarbótar, sem sam-
tökin hafa knúð fram á síðari
tímum. Það er ekkert eðlilegra
en að atvinnurekendur — kaup-
endur vinnuaflsins — standi a.
m. k. að einhverju leyti undir
þeirri vemd, en að því má ganga
vísu að það geri þeir ekki ótil-
kvaddir. Verkalýðsfélögin þyrftu
því að taka þetta mál upp við
samningsgerðir um kaup og kjör
°g tryggja sér þannig nauðsyn-
legt fjármagn til þess að koma
upp sumardvalarheimilum, jafn-
fram því sem þau sjálf leggja
málinu það lið, er þau mega.
um
Sigfús Sigurhjartarson
Minningarspjöldin eru til
sölu í skrifstofu Sósíalistafé-
lags Akureyrar, Hafnarstr. 88,
'IIIMIHimillllllllltllllllMHIIMIIJtlllltlllllllMliltHttlMng
I Rifsafn Jóns Irausta 1-81
! Í
Með afborgmum.
\ Bókaverzl. Edda h.£. I
Akureyri. •
*ll IIMIItltllMIIMtltHIIMMItMllltllttMMinttHMtllMttmtl/
í hvert skipti, sem við kveðj-
um vini okkar í síðasta sinni í
þessu lífi, vekjast upp margar
endurminningar frá liðnum sam-
verustundum. Og þótt söknuður
gusti um sál okkar finnum við til
þakklætis og hlýhugar fyrir það
sem lífið veitir. Það er dýrmætt
og þroskandi að kynnast góðum
og göfugum manneskjum.
Valgerður Albertsdóttir var ein
þeirra, sem fengur var að kynn-
ast.
Hlýja handtakið hennar og
milda brosið, friðsæla, smekklega
heimilið ,umvafið blómum sem
báru vitni um móðurlega umönn-
un og nærgætni með þroska sín-
um og blómskrúði, allt þetta lýsti
betur en nokkuð annað hennar
innra manni.
Valgerður var fastlynd og
trygg, fáorð en frjó í hugsun
Hún las og mikið góðar bækur og
var því fróð um marga hluta,
mjög var hún hugsandi um kjör
og hagi annarra manna og vildi
allra mein bæta. Hún var sósía-
listi og fylgdi þeirri stefnu fast
fram með áhuga og árvekni,
meðan kraftar hermar entust. —
Kvenfélag sósíalista á nú góðum
félaga ó bak að sjá, en fordæmi
lét hún okkur eftir og fyrir það
þökkum við, og vonum og vitum,
að margir verða til að hefja henn-
ar merki.
Og með þessum kveðjuorðum
til hennar viljum við votta manni
hennar, Jónasi Hallgrímssyni, og
allri hennar fjölskyldu, okkar
innilegustu samúð við burtför
hennar, sem bar þeim ljós og yl.
Vertu sæl, kæra félagssystir,
þökk fyrir allt.
I. E.
Rýmingarsala
Hin árlega rýmingarsala verzlunarinnar hefst 30. þ. m.
Fjölbreyttara úrval og lægra verð en nokkru sinni fyrr.
Kvenkápur og dragtir:
Kr. 95.00, 195.00, 295.00, 395.00, 495.00, 595.00,
695,00, og hámarksverð kr. 995.00.
Kvenkjólar frá kr. 95.00.
Kventöskur frá kr. 25.00.
Ennfremur fjölbreytt úrval af karlmannafatnaði,
skyrtum, hálsbindum, regnfrökkum, kvenpeysum,
blússum, kápuefnum, kjólaefnum, alpahúfum, telpna-
húfum, kvenskrauti o. fl. o. fl. fyrir lágt verð.
Afsláttur af öllum vörum.
Notið tœkifcerið og kaupið góða vöru fyrir lágt verð.
Verzlun B. Laxdal
Söluskattur
Þeir, sem enn eiga ógreiddan söluskatt í umdæminu fyrir
síðasta ársfjórðung, sem féll í eindaga 15. þ. m. aðvarast
hér með um, að verði skatturinn eigi greiddur nú þegar,
verður lokunarákvæðum 4. mgr. 3. gr. 1. nr. 112, 1950,
beitt og verður lokun framkvæmd eigi síðar en föstudag-
inn 27. þ. m.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu og Akureyrar,
23. ágúst 1954.
Málverkasýning
Þ0RGEIRS PÁLSS0NAR
verður opnuð að Ráðhústorgi 7 (áður útibú Landsbank-
ans) á morgun, laugardag 28. ágúst kl. 3 e. h.
Sýningin verður opin næstu daga frá kl. 2—11 e. h.
Orðið er laust