Verkamaðurinn - 01.06.1956, Blaðsíða 1

VERKflmnÐURi nn
XXXIX. árg.
Akureyri, föstudaginn 1. júní 1956
21. tbl.
1169
er sími Alþýðubanda-
lagsins
Sigur Alþýðubandalagsins einn getur Iryggt myndun
vinstri stjórnar og varið vinnusléltirnar lyrir auknum
skattaálögum og gengisfellingu
Kosningabaráttan er nú að ná
hámarki. Allir flokkarnir, sem leita
kjörfylgis, hafa haldið marga fundi
og kjósendur hafa hlustað betur og
af meiri íhygli á málssóknir og
málsvarnir, en nokkru sinni áður.
Þjóðvarnarflokkurinn er hér eina
undantekningin. Hann hefur ekki
treystzt til að halda einn einasta
fund á öllu landinu, og er það eitt
af því fáa, sem allir eru sammála
um, að hann sé úr sögunni sem
þingflokkur. Allur blaðakostur
stjómmálaflokkanna er í fullum
gangi, og þó betur en venja er til.
Og blöðin eru lesin betur en
nokkru sinni áður. Það er á öllu
greinilegt, að hinn almenni kjós-
les blöð hræðslubandalagsins af
nokkurri athygli og hlýðir á mál-
flutning þeirra: Það vill iá að vita,
hvernig hræðslubandalagið ætlar
að leysa efnahagsöngþveitið.
En vei! Foringjarnir eru nú byrj-
aðir á annarri hringferðinni í kring
um landið, talandi, talandi. Blöðin
koma í stórum upplögum á hverj-
um degi, en hvergi kemur svarið
við þeirri spurningu, sem brennur
á allra vörum: hver er stefna
hræðslubandalagsins í elnahags-
málunum?
Hver er ástæðan?
Að morgni 17. marz sl. áttu full-
trúar Alþýðusambands Islands,
andi tekur hlutdeild sína í barátt- þeir Hannibal Valdimarsson og
unni með ábyrgðartilfinningu og
fleiri en nokkru sinni áður eru
ákveðnir í því að láta málefnin ein
ráða atkvæðum sínum, hvað sem
líður fyrri afstöðu til flokka og
flokksforingja.
Þetta viðhorf boðar öllu
öðru fremur sigur Alþýðu-
bandalagsins, sem á allt
undir því að vinnandi fólk
til sjávar og sveita geri sér
sem ljósasta grein fyrir því,
hvar hagsmunir þess eru á
vegi staddir og hvers megi
vænta í nánustu framtíð af
þeim þremur meginöflum,
sem nú eigast við í kosninga
baráttunni.
Surningin, sem ekki fæst
svarað.
Þegar er efnt var til kosning-
anna, varð almenningi ljóst, að
efnahagsmálin væru þau mál, er
efst yrðu á baugi. Nú eru aðeins
fjórir mánuðir síðan Ihaldið og
Framsókn samþykktu að leggja
nýjar álögur upp á kvart mifljarð
á allan almenning í landinu og
hleypa þannig af stað nýju dýrtíð-
arflóði, sem nú er í dagvaxandi
mæli að færa í kaf afkomumögu-
leika alls launafólks. Engum dett-
ur í hug að þessar þungu álögur
komi atvinnuvegunum að nokkru
gagni, heldur séu þær nú þegar að
því komnar að sigla þeim í algert
strand. Þetta er meira að segja
viðurkennt af foringjum Fram-
sóknarflokksins, sem nú stunda
' ákaft þá iðju að flengja sjálfa sig
á almannafæri, með því að for-
dæma sín eigin verk og sína eigin
stefnu.
Og því er það m. a. að fólkið,
sem fylgt hefur Framsóknar- og
Alþýðuflokknum fram til þessa,
Lúðvík Jósefsson, tal við Eystein
Jónsson og Hermann Jónasson.
Umræðurnar snerust um áskorun
Alþýðusambandsins til Framsókn-
arþingsins um að ganga þá þegar
til myndunar vinstri stjómar. Þá
sagði Eysteinn „að fyrir lægju svo
óvinsælar ráðstafanir, að ekkert
vit væri í að framkvæma þær fyr-
ir kosningar." Og Eysteinn spurði:
Viljið þið niðurgreiðslu, CENG-
ISLÆKKUN eða hvað?
Þegar þetta skeði var Eysteinn
og íhaldið nýbúið að samþykkja
álögurnar miklu og fella allar til-
lögur sósíalista um að láta millilið-
ina borga. Þá kvað ekki við þann
tón, að slík lausn kæmi til nokk-
urra mála.
Hefur Eysteinn skipt um skoð-
un? Vill hann nú láta milliliðina
borga?
Nei, Eysteinn Jónsson er
enn sama sinnis og æfinlega
áður. I níu ár hefur hnífur-
inn aldrei gengið milli hans
og íhaldsins í því að láta al
menning borga brúsann af
óstjóminni og braskstefn-
unni. Hann er sama sinnis
enn og því þegir hann og
félagar hans nú eins og
steinar, hvað hátt sem rödd
launastéttanna hrópar þeim
í eyru: HVAÐ ÆTLIÐ
ÞIÐ AÐ GERA?
Hvað segir íhaldið?
íhaldið og Eysteinn hafa ráðið
stefnunni í efnahagsmálunum
hart nær áratug án alls ágreinings,
En hver er hin yfirlýsta stefna
íhaldsins nú fyrir kosningarnar?
Þar er tillaga íhaldsráðherranna
frá í vetur númer eitt: niður
greiðslur til að falsa vísitöluna og
lækka þannig raunverulegt kaup-
gjald verkafólks. Formúlan er
þessi: leggja skal á hundruð mill
jóna í sköttum og tollum. Síðan
skal taka örfáar milljónir og greiða
niður saltfisk og nokkrar aðrar
vörur, svo að kaupið haldist
óbreytt, þótt verðlag fari upp úr
öllu valdi. Númer tvö er frjáls
álagning. Engin verðlagsákvæði.
Frjáls innflutningur á hvers konar
lúxusvörum og skrani, sem gefur
heildsölunum og bröskurunum
mestan gróða. Númer þrjú er svo
„takmörkuð fjárfesting" og „hæfi-
leg útlánastarfsemi“. Enginn getur
verið í vafa um hvað það þýðir í
reyndinni: Þar gengur aftur „hug-
sjónin" um „hæfilegt atvinnuleysi“
og „mátulega eftirspurn eftir
vinnuafli".
Stefna íhaldsins í efnahagsmál-
unum er vinnustéttunum svo kunn
af áralangri og biturri reynzlu, að
engum getur blandast hugur um
fyrirætlanir þess. Ný gengislækk-
un og kaupbinding er „úrræði"
þess.
Og Alþýðuflokkurinn?
Hvað um Alþýðuflokkinn? —
Hann hefur þó verið í stjórnarand-
stöðu og oft dæmt stefnuna harð-
lega, sem ráðið hefur. Nú hefur
hann gengist undir þagnarheitið
mc.5 Framsókn. Hann á líf sitt allt
undir Eysteini og Framsókn og
verður að hlýða honum í öllu. Og
væntanlega þinmannatölu sína alla
(að Haraldi undanskildum) á hann
nú undir því, að meiri hluti Al-
þingis sjái í gegnum fingur við
hann gagnvart stærstu, pólitísku
afglöpum og kosningasvindli, sem
nokkur flokkur hefur gerzt sekur
um í sambandi við kosningabar-
áttu. Tilvera hans hangir nú á blá-
þræði eins íhaldsatkvæðis í lands-
kjörstjórn og nokkrum Framsókn-
aratkvæðum í höfuðborginni. —•
Slíkur flokkur er ekki líklegur til
að geta, á nokkurn hátt, staðið í
istaðinu fyrir alþýðu landsins.
(Framhald á 4. síðu).
Sjálfboðaliðar
sem vilja vinna að
undirbúningi kosn-
inganna fyrir Alþýðu
bandalagið eða á kjör-
degi eru vinsamlega
beðnir að hafa sem
allra fyrst samband
við skrifstofuna í
Verkalýðshúsinu —
SÍMI 1169.
Allir, sem tekið hafa
könnunarlista eru
einnig beðnir að hafa
sem oftast samband
við skrifstofuna og
gefa nauðsynlegar
upplýsingar um fjar-
verandi kjósendur
o. fl.
Skrifstofan verður
framvegis opin dag-
lega kl. 4—7 og kl.
8-10 e- h.
F ramkvæmdanefndin.
Hræðsiubandalagið komið að fótum
fram mánuði fyrir kosningar!
Tilvera þess hangir nú á atkvæði eins íhaldsfull-
trúa í landskjörstjórn - en Alþingi á eftir að
kveða upp lokadóminn!
Foringjar Hræðslubandalagsins
hafa átt slæma daga að undan-
förnu. Þau hafa lifað í kveljandi
ótta við það að yfirlýst tilraun
þeirra til að ræna langtum fleiri
þingmönnum, en atkvæði heimila,
hlyti réttmætan dóm landskjör-
stjórnar og að svikamylla þeirra
hryndi þannig saman þegar fyrir
kosningar.
Eins og væknta mátti kröfðust
andstöðuflokkar Hræðslubanda-
lagsins þess að landskjörstjóm úr-
skurðaði, hvort það hefði rétt til
þess að bera fram 2 landslista í
þeim yfirlýsta tilgangi að svíkja til
sín hluta af uppbótarþingsætum,
þótt atkvæðamagn þess í heild
hrykki ekki til að þeir fengju
nokkurt uppbótarsæti. En eins og
allir vita er uppbótarsætunum
11 ætlað það hlutverk að jafna
metin, þannig, að hver flokkur fái
þingmannatölu í sem mestu sam-
ræmi við atkvæðamagn. Þessari
kröfu til stuðnings var bent m. a. á
þetta:
1. Að Alþýðu- og Framsókn-
arfl. ganga til kosninga
sem einn flokkur með
sameiginlega stefnuskrá
og sameiginleg framboð í
öllum kjördæmum.
2. Að það er yfirlýst að til-
gangurinn er að ná meiri
hluta þingmanna með
miklum minni hluta at-
kvæða.
3. Að sameiginleg framboð
í Rvík og Ámessýslu eru
ólögleg, ef ekki er litið á
bandalagið sem einn
flokk.
4. Að sumir foringjar
bandalagsins hafa lýst því
yfir að þingmenn þess
mynduðu „einn samstæð-
an þingflokk.“
Leikar fóru svo í landskjörstjórn
að tillaga þeirra Vilmundar Jóns-
sonar og Einars Baldvins Guð-
mundssonar, um að uppbótarsæt-
um yrði úthlutað sameiginlega til
bandalagsins, ef til kæmi, var felld
með 3 atkv. tveggja Framsóknar-
fulltrúa og Jóns Ásbjömssonar)
gegn 2 atkv. (Vilmundar og Ein-
ars). Einnig var felld tillaga Jóns
Ásbjörnssonar, um að listarnir í
Rvík og Ámessýslu yrðu dæmdir
utanflokka, þar sem þeir fullnægja
ekki ákvæðum • kosningalaganna
um hreina flokkslista. Gegn þeirri
tillögu greiddi atkvæði Framsókn-
armennirnir og Einar B. Guð-
mundsson, en Jón og Vilmundur
með.
Það vekur sérstaka athygli, að
Ihaldsfulltrúarnir skiptust á um að
bjarga Hræðslubandalaginu, og
þykir flestum sem það bendi ótví-
rætt til þess að Sjálfstæðisflokk-
urinn ætli að nota sér til hins ýtr-
asta að nú er það á valdi meiri
hluta Alþingis, hvort svindilbrask
HB-foringjanna flýtur einnig í
gegn þegar til kasta Alþingis kem-
ur.
Foringjar Hræðslubandalagsins
anda nú ögn léttar í bili:— en að-
eins í bili. Eftir er dómur almenn-
ings yfir mestapólitískasvikabraki
sem íslenzk stjómmálasaga getur
um, og eftir er úrskurður Alþingis,
og hvort tveggja vekur ótta og
örvinglan þeirra manna, sem liggja
nú þegar hundflatir á sjálfs sín
brögðum, áður en til glímunnar er
gengið.