Verkamaðurinn - 14.02.1964, Blaðsíða 6

Afkoma K.E.A. svipuð
síðasta ór og 1962
Vörusala jókst að meðaltali um 18,2 prc.
Félagsráðsfundur KEA var hald
inn á miðvikudaginn, og gaf fram-
kvæmdastjórinn, Jakob Frímanns-
son, þar bráðabirgðayfirlit um
rekstur félagsins á síðasta ári.
Hann kvað enn of snernmt að
spá nokkru um afkomu Kaupfé-
lagsins á liðnu ári, en þó myndi
mega gera ráð fyrir svipaðri af-
komu og var 1962, þar eð vöru-
sala hefði aukizt verulega og það
hjálpaði til að standa undir mjög
auknum verzlunarkostnaði. Meðal-
aukningu á vörusölu frá árinu
1962 kvað framkvæmdastjórinn
vera um 18.2% og einnig hefði
orðið aukning á sölu hjá verk-
smiðjum félagsins.
Hér fara á eftir nokkur atriði
úr skýrslu framkvæmdastjórans
um maign móttekinna landbúnað-
arvara til vinnslu og sölumeðferð
ar og vinnslu sjávarafurða á veg-
um félagsins:
Innlögð mjóllc nam samtals
17.443.890 lítrum, og er það um
7.8% aukning frá fyrra ári. Ut-
borgað var til framleiðenda á ár-
inu kr. 69.774.822.05, eða sem
næst 400 aurar á lítra.
1 sláturhúsum félagsins var
slátrað 44.617 kindum og nam
kj ötþunginn 629.342.5 kg., eða
14.6% lægri en áður. Slátrað var
5.357 kindum færra og lækkun
á meðalvigt var rúmlega Vt kg-
Gœruinnlegg nam 51.581 stk,
146.174 kg., eða um 16.49% lægra
en árið áður.
Ullarinnlegg nam 48.468 kr.,
eða 14 tonnum minna en árið áð-
ur.
Jarðepli: Teknar voru 2400
tunnur af jarðeplum til geymslu
í jarðeplageymslu félagsins síðast
liðið haust, eða 600 tunnum minna
en árið áður.
Freðfiskur unninn í hraðfrysti-
húsunum á Dalvík og í Hrísey
nam alls 1.320.041 kg, um 28.13%
aukning frá fyrra ári.
Saltfiskur frá Hrísey, Árskógs-
strönd, Hjalteyri, Grímsey, Greni-
vík og Akureyri samtals 335.400
kg, eða um 53.20% lækkun frá
fyrra ári.
VÍSA VIKUNNAR
Viðreisnar- og valdoflokkar
veifu draga að hún.
Vilja fórna FIRÐI okkar
fyrir Eyþórs-„Tún".
z.
Skreið samtals 86.175 kg.
Þorskmjöl unnið á Dalvík og
í Hrísey 593.500 kg.
Þorskalýsi unnið á Dalvík, í
Hrísey og á Árskógsströnd sam-
tals 310 föt.
Hrogn frá Hrísey, Grímsey og
Grenivík samtals 179 föt.
Grálúða frá Hrísey 69 tunnur.
Saltfiskbitar í Hrísey 12.000
kg-
Allmiklar umræður urðu á fé-
lagsráðsfundinum og ýmsum fyr-
irspurnum beint til framkvæmda-
stjóra, sem svaraði þeim flestum
greiðlega.
M. a. var spurt um það, hvort
ekki væri unnt að auka mánaðar-
legar útborganir fyrir innvegna
mjólk, þar sem tiltölulega minna
væri nú borgað út á mjólkina en
áður hefði verið. —- Framkvæmda
stjórinn svaraði því til, að því
miður væri ekki hægt að auka út-
borgunina vegna erfiðleika á út-
borgun afurðalána.
I>á upplýsti framkvæmdastjór-
inn, að innstæður félagsmanna í
Samlagsstofnsjóði næmu nú 12.5
millj. kr. og hefðu aukizt um 2.1
millj. kr. á síðasta ári.
Verhleoar frnMir KIA 1)6
Samkvæmt skýrslu framkvæmda
stjóra KEA á fundi félagsráðs á
miðvikudaginn, voru helztu fjár-
festingar og framkvæmdir á veg-
um félagsins þessar 1963:
1. Hafin bygging kjötvinnslu-
stöðvar á Oddeyri.
2. Unnið að breytingum á búð-
unum í Hafnarstræti 91 og 93.
3. Komið undir þak nýbyggingu
við Byggðaveg. (Þar verður vænt
anlega opnað í apríl eða maí).
4. Haldið áfram byggingu fyrir
Byggingavörudeild á Gleráreyrum
og er nú lokið við fyrsta áfanga.
Er deildin flutt í hin nýju húsa-
kynni. Þá var og Véla- og vara-
hlutasalan flutt í efri hæð bygg-
ingarinnar seint á sl. ári.
5. Lokið við breytingu á Hlíð-
argötuútibúi.
6. Lokið við viðbótarbyggingu
við útibúið á Hauganesi.
7. Lokið við stækkun vöru-
geymslu í Hrísey.
8. Lokið við viðbótarbyggingu
útibúsins í Hrísey. Nýja sölubúð-
in opnuð 28. jan. sl.
I 9. Lokið byggingu geymslu og
afgreiðsluhúss fyrir Sjöfn.
10. Lokið innréttingu lítillar
(kjörbúðar við Skíðabraut 4, Dal-
vík.
11. Lokið byggingu mjólkuraf-
greiðslu við Aðalgötu 7, Siglu-
firði. Afgreiðslan er sameign
Kaupfélags Eyfirðinga og Kaupfé-
lags Skagfirðinga.
]
í 12. Lokið við stækkun bílaverk-
stæðisins á Dalvík.
Á yfirstandandi ári er ekki ætl-
^ unin að leggja í neinar nýjar bygg
insaframkvæmdir, heldur aðeins
I
að ljúka við þær framkvæmdir,
1 sem þegar eru hafnar, en þær eru
jallar mjög langt á veg komnar
rxema kj ötvinnslustöðin. Áformað
jer þó að hefja framkvæmdir við
byggingu nýrrar mjólkurstöðvar.
j Ekki er enn fullákveðið um stað-
setningu hennar, en hætt mun við
j að reisa hana á Gleráreyrum og
helzt talað um að staðsetja hana
í grennd við tilraunabúið að
Lundi.
Veriur smjðr sctt t íl léhhislévahía
Á síðasta ári söfnuðust allmikl-
ar birgðir framleiðsluvara fyrir
hjá Mjólkursamlagi KEA og fleiri
mjólkursamlögum í landinu. Eru
litlar líkur til að birgðir þessar
seljist innanlands, heldur eru
þvert á móti líkur til að um meiri
birgðasöfnun verði að ræða á
þessu ári, nema takist að selja
vörurnar úr landi.
Nú eru taldar nokkrar líkur til
að smjörsala takist til Tékkóslóva-
kíu, og er Mj ólkursamlag KEA að
senda þangað sýnishorn um þess-
ar mundir. Væri það mikill feng-
ur, ef tækist að selja smjör og
osta erlendis fyrir viðhlítandi
verð.
Smjörbirgðir Mjólkursamlags
KEA voru við síðustu mánaða-
mót um 280 tonn, og birgðir af
ostum um 70 tonn.
Verkamaöurinn
Föstudagur 14. febrúar 1964.
DAGVERÐAREYRI
og alnminíiim
Tún heitir sameignarfélag eitt,
sem heimili á í Reykjavík. Aðal-
eigendur þessa sameignarfélags
eru þeir Sveinn Guðmundsson, for
stjóri Vélsmiðjunnar Héðins í
Reykjavík, og Eyþór Tómasson,
forstjóri Súkkulaðiverksmiðjunn-
ar Lindu á Akureyri.
Þetta sameignarfélag, Tún,
keypti á árinu 1961 eignir síld-
arverksmiðjunnar á Dagverðar-
eyri. Eru það miklar byggingar,
bryggja og nokkurt landssvæði.
Síðan hafa eignir þessar lítt ver-
ið nytjaðar, helzt notaðar sem
geymslur fyrir Tunnuverksmiðj-
una á Akureyri. Hefur af því ver-
ið ærinn kostnaður fyrir Tunnu-
verksmiðjuna, og sjá nú víst flest-
ir, að betur hefði borgað sig fyr-
ir verksmiðjuna að reisa tunnu-
geymslu á sínum tíma, eins og til
stóð, en það er nú saga út af fyr-
ir sig.
Ekki er blaðinu kunnugt, hvaða
verði Tún s.f. keypti Dagverðar-
eyri, en á sínum tíma heyrðist, að
kaupverðið hefði verið 1.5 millj.
króna, eða sama verð og Eyþór
fékk fyrir Hólabraut 16 á Akur-
eyri, þegar hann seldi Ríkinu það
hús fyrir áfengisútsölu.
^ Ekkert hefur um það heyrzt,
t hvað þeir félagar hyggist gera
j með landeign sína eða mannvirki
á Dagverðareyri, en strax um það
I leyti, sem þeir keyptu þessa eign,
j lieyrðist, að Dagverðareyri væri
I líklegur staður fyrir einhvers kon-
!ar stóriðju, ef upp kæmi hér á
j landi. Og nú hefur Eyþór Tómas-
son staðfest i viðtali við dasblað-
I °
ið Tímann, að þeir félagar séu til-
búnir til að semja um aðstöðu fyr-
ir aluminíumverksmiðju á Dag-
verðareyri. Hann upplýsir einnig,
að jörðin Dagverðareyri sé föl,
ef til kæmi. Um þetta er út af fyr-
( PERUTZ
litfilmur.
Gullsmiðir
SIGTRYGGUR OG PÉTUR
Brekkugötu 5
ir sig ekki mikið að segja; menn
eru sjálfráðir að því, hvernig þeir
vilja ráðstafa eignum sínum.
En Tíminn hefur fleira eftir Ey-
þóri, m. a. að hann voni að verk-
smiðjan (aluminíum) verði stað-
sett við Eyjafjörð „vegna þess að
þar er hægt að uppfylla öll skil-
yrði um vinnukraft og aðstöðu
og raunar ætti Eyjafjörður rétt á
þessu.“
Þessa yfirlýsingu ér leitt að
lieyra frá Akureyringi. Sem betur
fer er ekki ástand þannig í atvinnu
málum hér, að verkafólk þurfi að
biðja um útlenda verksmiðju ein-
hvers staðar í nágrenninu til að
fá vinnu, og ólíkt æskilegra væri,
að hér yrði haldið áfram að
byggja upp innlendan iðnað til
að sjá fyrir atvinnu handa vax-
andi íbúafjölda, heldur en að selja
þurfi útlendum vinnuaflið á lág-
marksverði. Ætti ekkert að vera
því til fyrirstöðu, að við íslend-
ingar getum sjálfir annast þá upp-
byggingu atvinnulífsins, sem þörf
er á, og með því verða betur
tryggðar vaxandi þjóðartekjur
heldur en með því að hluti þjóð-
jarinnar gerist þrælar í verksmiðj-
um erlendra auðhringa.
Og hörmulegt er að heyra, að
Eyjafjörður eigi „rétt á“ að fá
i hér byggða verksmiðju, sem gæti
1 reynzt skaðleg eða jafnvel stór-
i hættuleg þeim blómlega landbún-
aði, sem hér er rekinn. Það væri
ólíkt skemmtilegra að heyra, að
i Eyjafjörður ætti rétt á, að land-
j búnaðurinn hér væri byggður upp
i enn frekar en orðið er og að reist-
ar yrðu innlendar verksmiðjur til
að fullvinna landbúnaðarvörur og
j sjávarafurðir. Það eru átök á
þeim vettvangi, sem þarf að gera
til að tryggja það, að jafnan
|Verði blómleg byggð við Eyja-
|fjörð, jafnt í sveitunum, sjávar-
þorpunum og á Akureyri.
Útlendar stórverksmiðjur höf-
u;n við íslendingar ekkert við að
gera, hverju nafni, sem þær nefn-
ast, og ættum að sameinast um að
frábiðja okkur slík fyrirtæki. En
verði óhamingja þjóðarinnar svo
rnikil, að ríkisstjórn og Alþingi
samþykki að veita erlendum hring-
um leyfi til stóriðjureksturs hér á
landi, þá er lágmarkskrafa, að
þær verksmiðjur verði staðsettar
þar, sem þær valda innlendu at-
vinnulífi minnstu tjóni.