Verkamaðurinn - 13.03.1964, Blaðsíða 2

Á sjónskífunni
akstur bifreiðarinnar. Hann bað
ura einn pakka Camel. Það kom í
ljós, að enginn hafði beðið um
sígarettur nú undanfarið og því
voru þær ekki til sölu. En vegna
góðsemi fékk hann nokkur stykki
2 mánaða, afgangur frá því að
afgreiðslumaðurinn hætti.
Allt eins og blómstrið eina
Þessi sálmur hefur hljómað
daglega hér undanfarið. Dauðs-
föllum fylgja jarðarfarir. Karla-
kórinn Geysir hefur sungið hinn
góðkunna söngstjóra sinn til graf-
ar og heiðursfélagann, skáldið
frá Fagraskógi, sem gaf þeim sem
fleirum svo ma,rgt að syngja.
Áhrifamiklir dagar í önn og eftir-
sjá.
En lífið heldur áfram og þeir,
sem enn eru liðsmenn þess, snúa
sér að starfsönn daganna og ekki
veitir af.
Hríð ón snjóa
Það er alltaf sama blíðan, úr-
koma engin úr lofti að kalla og
náttúran eins og henni væri stjórn
að af bæjarráði og sveitastj órnum
viðkomandi landshluta en ekki
þeim duttlungafullu hæðum og
lægðum, sem veðurfræðingar eru
að tala um, og má guð vita, hvort
til eru. En það hríðar samt: Það
fellur yfir okkur í hrönnum slík
hvolfa verðhækkana, að maður
er þegar farinn að kikna í herð-
um.
Fiskur hækkar um 15%, kol
12%, benzín og olía hækkar, ali-
ar tegundir.
Maður, sem fór til Reykjavík-
ur um helgina varð að kaupa
benzínlíterinn 20 aurum dýrari
á einum staðnum á norðurleið-
inni, heldur en hann gerði á suð-
urleið daginn áður. Er til nokkur
snjóýta til að ryðja veg okkar í
þessum efnum? Snjór er afleið-
ing orsaka, sem við ráðum ekki
við. Dýrtíðin er afleiðing óstjórn
ar, sem við kusum yfir okkur (við
er þó ekki rétt í þessum pistl-
um). Hættu að snjóa himinn,
annars verð ég reiður, sagði karl-
inn.
Sígaretta, hvað er það?
Þessi orð voru ekki sögð í dag,
en það lítur út fyrir, að þau
gætu orðið sögð, þegar síðasti
soghólkur þessarrar kynslóðar
snýr upp tánum. Upplýst er, að
sala sígarettna hafi minnkað hjá
einkasölunni sl. 2 mánuði um 7
milljónir kr. Það munar um
minna og er gott að heyra. Á ein-
um helzta gististað og greiðasölu-
sölu á leiðinni Reykjavík — Ak-
ureyri kom einn, sem ekki hefur
algjörlega svarizt pípunni við
Með bæjarstjórn
Undirritaður hefur setið, sem
fréttamaður, nú hið fyrsta sinni
á bæjarstjórnarfundi. Það er mik-
il lífsreynsla ,fyrir mann, sem
óttast öryggisleysi daganna.
Þvílíkt öryggi er ekki í því að
vita 11 heilabú, plús sjálfan bæj-
arstjórann, brjótandi vanda og
velferðarmál okkar til mergjar
og ráðslagandi um, hvernig öllu
skuli á réttum kili haldið? Þetta
er postulatalan. Þessir eru komn-
ir úr hinum ýmsu greinum at-
vinnulífsins eins og hinir. Við
völdum okkur þá, þeir eru að
framkvæma okkar vilja. Já, ég
held nú það.
Já, bæjarbúar ættu að koma oft
ar á bæjarstjórnarfundi, það er
uppbyggjandi. Þetta eru vörpuleg
ir menn og umgjörð heilabúanna
er vönduð, undantekningarlítið.
Þeir hafa mikinn ábyrgðarþunga,
það sést á því hvernig þeir sitja.
Einn var með hamar mikinn í
hendi og sló honum stundum dá-
lítið hvatskeytlega í borð sitt.
Þótti mér þá sem hinir hrykkju
ofurlítið meir saman. Þetta hefði
þótt skrítið í Þorlákshöfn.
En sá tólfti. Má skjóta því að
honum, að bærinn heitir A&ur-
eyri en ekki Agureyri. í þessu
sambandi má benda á, að aldrei
skal hafa nema tvö atkvæði á
undan viðskeytinu „ingur“. Við
ættum því að heita Akr-eyringar,
ekki Akureyringar, sbr. Onfirð-
ingur, Reyðfirðingur, Reykvík-
ingur, ekki Reykjavíkingur o. s.
frv.
Hóskólalóð
Davíð skáld Stefánsson óskaði
þess í ræðu sinni á aldarafmæli
bæjarins, að bæjarstjórn veldi lóð
undir væntanlegan háskóla fyrir
Norðurland „í dag eða á morg-
un“, sagði hann þá. Hefur þetta
verið gert? Ef ekki, er þá ekki
tækifæri nú? Hefur það nokkurn
tíma verið sjálfsagðara? Við er-
um að kveðja og þakka honum.
MinnisvWrðinn er óreistur, há-
skóli, en það má nú þegar finna
staðinn. Og hvað um húsið hans,
allar hinar ómetanlegu bækur?
Við skulum minnast þess, að allt,
sem kann að glatast í dag af mun-
um og minjum skáldsins, verður
grátið sárt síðar. k.
„Lótum ekki órnar í
hendur útlendinga".
Skyldi ekki margur hafa rekið
upp stór augu við að sjá þessi
orð standa með stóru letri í Mogg-
anum (Lesbók) á sunnudaginn
var? Þetta blað hefur árum sam-
an barizt fyrir því, að við afhend-
um útlendingum flest það, er þeir
kunna að sækjast eftir úr okkar
jhendi: firði, flóa, vötn, nes, eyj-
ar, fjöll og fossa; áhrifavald yfir
uppvaxandi kynslóð og jafnvel
sjálfa fósturlandsins Freyju.
Meira að segja hefur blaðið
látið orð liggja að því að við ætt-
um að vera til með að deyja fyrir
erlend hernaðarbandalög, ef á
þyrfti að halda.
Og árnar — blaðið hefur ein-
mitt alveg sérstaklega í seinni tíð
verið að leiða okkur fyrir sjónir
nauðsyn þess, að afhenda árnar
þeim útlendingum, sem kynnu að
vilja hefja stóriðju hér á landi.
„Island fyrir útlendinga“ hef-
ur eiginlega verið kjörorð blaðs-
ins og þess flokks, sem gefur það
út.
Þess er því að vænta, að bráð-
lega birtist leiðrétting frá blað-
inu, þar sem sýnt verður fram á,
að hér er aðeins um hugtakarugl-
ing að ræða, eins og svo oft hend-
ir hjá nefndu blaði.
Hér var nefnilega ekki átt við
árnar sjálfar.. Útlendingar mega
og eiga að fá þær. Það er laxinn
í ánum, sem um er að ræða. Fyr-
irsögnin hefði auðvitað að réttu
lagi átt að orðast svo: „Látum
ekki laxinn í hendur útlendinga.“
Þjóðerniskennd íhaldsmanna nær
jafnlangt veiðivoninni. í augum
þeirra er Island fallegt land, —
þegar vel veiðist — af laxi.
q
EINIR H.E
ALLS KONAR
húsgiögin
SVO SEM:
BORÐSTOFUHÚSGÖGN DAGSTOFU H ÚSGÖGN
SVEFNHERBERGIS HÚSGÖGN SKRIFSTOFUHÚSGÖGN
Hir Nndldtu vdju hnsgrögrnin jrd EIM h.f.
VÉR BJÓÐUM YÐUR
Einnig
HÆGINDASTÓLA
SKRIFBORÐSSTÓLA
STÖK HÚSGÖGN, filvalin til fermingargjafa
SKATTHOL SMÁBORÐ, margar gerðir
KOMMÓÐU R
INNSKOTSBORÐ
SKRIFBORÐIN margeftirspurðu komin.
SVEFNBEKKIR, eins og tveggja manna, o. m. m. fl.
AXMINSTER GÓLFTEPPI ó gólfin.
ALLT FYRIR GLUGGA fró GLUGGUM H.F.
Komið og skoðið. — Sjón er sögu ríkari.
Hagkvæmir greiðsluskilmólar.
11 ús^ag:naverzlnniii
EIMIt H.F.
Hafnarstræti 81 Sími 1536
2) Verkamoðurinn
Föstudagur 13. marz 1964.