Verkamaðurinn - 15.05.1964, Blaðsíða 2

Á sjónskífunni
Fegrunarfélagið býður
í ökuferð
Það er orðin föst regla að
Fegrunarfélag Akureyrar býður
blaðamönnum og forystumönn-
um bæjarmála í ökuferð um bæ-
inn til að líta eftir þrifnaði í um-
gengni bæjarbúa. Að þessu sinni
s.1. mánudag, er ekið var um,
var rigning og hafði verið úr-
komusamt, var því allt óásjá-
legra en oft áður.
Það sem helzt vakti athygli nú,
eru svæði hér í miðbænum, sem
bera þyrfti möl í eða malbika.
Má þar nefna svæðið milli ferða-
skrifstofunnar Sögu og Kom-
vöruhúss K.E.A., svæðið milli
Ferðaskrifstofu ríkisins og K.V.
A. o. fl. Þá þyrfti að loka port-
inu bak við Vélsmiðjuna Atla
og fjarlægja jáma-, spýtna- og
heyrusl á nokkrum stöðum.
Umgengni við fjárhús bæjar-
búa hefur batnað í heild, þó enn
sé nokkur útlitsmunur milli ein-
stakra húsa, en vorverkum er
varla lokið enn hjá þeim öllum.
Nokkuð ber á, að menn reisi
skúra í óleyfi bæjaryfirvalda og
þá misjafnlega smekklega, þyrfti
að hafa betra eftirlit með slíku.
Innkeyrslan í bæinn að norðan
einkennist af búskap og þarf þar
sérstaklega að ráða smekkvísi í
umgengni, því hugmyndir gesta
um þrifnað almennt byggjast oft
á skyndisýn frá veginum.
Athygb vakti hve þokkalega
er gengið um verbúðir smábáta-
eigenda hér niðri á tanganum
og borið saman við tómstunda-
búskap eiga þeir metið.
Að loknu ferðalagi um bæ-
inn bauð stjórn Fegrunarfélags-
ins upp á kaffi að Hótel K.E.A.
og formaðurinn, Jón Kristjáns-
son, hinn ötuli fegrunarmaður,
rakti nokkuð, hverju væri ábóta-
vant í umgengni bæjarbúa. Von-
andi verður allt orðið frítt um
Hvítasunnu, eða í síðasta lagi
17. júní.
o
Skúrað í eldhúsi
Yfirreið í eldhúsi stjómmál-
anna er einnig lokið. Stjórnar-
liðar reyndu að gera hreint hjá
sér frammi fyrir alþjóð, en
skyggn augu stj ómarandstöð-
unnar þóttust víða gróm sjá og
deildu fast á. Annars einkennd-
ust þessar útvarpsumræður frá
Alþingi nú meir af kurteisi og
friðarboðum, en oft áður og er
gott að vita. Vonandi linnir
hjaðningavígum í eldhúsi stjóm-
mála vorra, vonandi fara menn
--------------------♦
að vinna að sameiginlegri lausn
vandans á stund hættunnar.
Hér kom enn fram, greinilegar
en nokkru sinni, hvernig hag-
ræða má tölum í hag andstæðra
skoðana. Allir vitna í tölur, sömu
tölur, en fá aðeins það út úr
þeim, sem til þarf að sanna mál
sitt.
Þetta er ógeðslegur blekkinga-
leikur, sem verður að linna. Við
höfum alltaf litið á tölur sem
staðreynd, þær eru aðeins hrá-
efni, sem vinna má úr. Lengst
gekk sjálfur fj ármálaráðherrann
í þessum leik. Þegar hann hafði
lokið lestri sínum þótti manni
sem allt væri í himnalagi. Dýr-
tíð! Nei, ekki aldeilis. Manni
fannst sjálfsagt að kaupa íbúð
strax á morgun. Allt hafði lækk-
að svo og svo mikið í tíð núver-
andi stjórnar. Reikningar morg-
undagsins urðu bara vondur
draumur, spurningin um hvernig
ætti að greiða þá óþörf. Þetta
var allt í fína lagi. Og ég held
honum hafi fundizt þetta, enda
mun hann sj álfur í engum vanda
að greiða rafmagn, hita og út-
svar, kirkjugarðsgjald, hunda-
skatt og benzín. Hann hefur
meira fé en nokkru sinni, bæði
sem einstaklingur og yfirmaður
ríkiskassa. En martröð stað-
reyndanna kom aftur yfir mann,
er stjórnarandstaðan opnaði bók
staðreyndanna. Við erum fá-
tækari og úrræðalausari nú en
nokkru sinni, jafnvel verra en
fyrir stríð, þrátt fyrir góðærið.
Þetta veit allur almenningur. Sá
sóðaskapur verður ekki hulinn
með orðaleik tungumjúkra
hreingerningamanna í eldhúsi
stj órnarliðsins.
o
Fcimnismál
í umræðunum var nú lítt rætt
um stóriðju, Nato, EBE og „her-
vernd“. Ragnar Arnalds kom
inn á þessi mál og benti á óvenju
tíðar heimsóknir hershöfðingja
til landsins í þessum mánuði.
Hvað er nú verið að malla? Því
ekki að gera grein fyrir „vörn-
um“ landsins og stóriðjudraum-
um í þessu lokauppgjöri.
Er aluminium af dagskrá?
Gísli Guðmundsson taldi stór-
iðju eiga rétt á sér, ef hún stuðl-
aði að jafnvægi í byggð landsins.
Eru þetta allt feimnismál, sem
ekki má ræða frammi fyrir al-
þjóð?
En þögn á opinberum vett-
vangi dugir ekki, það verður
reynt að fylgjast með, og oft fá-
um við þær fréttir úr erlendum
blöðum, sem reynt var að þegja
um hér heima, viðvíkjandi utan-
ríkismálum okkar.
Allt stj órnarstarfið hefur mið-
ast við að þróa fj ármálakerfi
okkar í stórkapítalíska átt, og
stóriðjudraumurinn plús erlend
fjárfesting hér, er næsta sporið
til að tengja í einn stórveðra-
garð norðrið og vestrið. Kon-
ungsdraumur íslendinga hefur
leitt þá á margan leggjabrjót,
bæði sem einstaklinga og heild.
Konungsdraumar, sem styðjast
við auðhringa vesturheims og
herveldi munu enda aðeins á
einn veg eins og 1262. Landið
er ekki til sölu, né heldur ein-
stakar auðlindir þess, það er
ekki eign okkar, sem nú lifum,
einungis. Það er ljótt að stela úr
eigin vasa, þó það þyki kannske
fínt nú um tíma og vart refsivert.
En er það ekki refsing út af
fyrir sig, að komandi kynslóðir
nefni nafn okkar sem þjóðsvik-
ara?
Island sjálfstætt og hlutlaust
í heimsátökum, í ræktandi hönd-
um barna sinna um alla framtíð.
Það eitt er rétt.
Þingslit
Þetta þing, sem nú er verið
að slíta, hefur staðið allan vetur-
inn. Mörgum kann að þykja af-
rakstur erfiðis þess næsta lítill.
En þetta eru skorpumenn. Það
gerist ekki mikið svona mánuð
og mánuð, en allt í einu, t. d.
undir lokin, eru mál afgreidd á
næturfundum. Þetta á einnig við
um ýmis stórmál, einkum við-
kvæm, þau eru afgreidd undir
ströngum aga á stuttum tíma.
Það, sem einkennir þetta
starfsár þingsins, er að þing-
menn urðu sammála um eitt við-
fangsefni, er það nýmæli, að
svo sé. Þeir féllust allir á það að
hækka kaup sitt verulega. Mætti
þessi samstaða vera nokkur
fyrirboði um betri samstöðu í
framtíð. Annars mun þingfara-
kaup hafa verið lágt, og fyrir þá
þingmenn, sem ekki eru há-
tekjumenn í höfuðborginni, var
það óviðunandi. En nú ætti ekki
að þurfa að ganga á eftir mönn-
um að bjóða sig fram, á þeim
forsendum, að það sé of illa
launað.
Ekki veit ég, hvort ákvæði eru
um vinnutíma í þessu fyrirtæki,
eða hvort uppmælingatexti ræð-
ur einhverju um greiðslur, t. d.
greitt sé eftir ræðufjölda og
lengd, né heldur hvort þingfarar-
kaup skerðist, ef þing er óvenju
stutt. Hitt er víst að þau vand-
kvæði, ef væru, hafa ekki skert
hlutinn í vetur.
En nú fara þingmenn heim og
vonandi mætast þeir allir næsta
haust, hraustir og starfsfúsir.
Til áskrifenda Réttar
á Akureyri og: nágrenni
Framvegis verður Réttur sendur í pósti beint írá
afgreiðslunni í Reykjavík til áskrifenda.
Þar sem um tíma hefur verið nokkurt ólag á dreif-
ingunni og vitað er, að sumir áskrifenda hafa alls ekki
íengið ritið, er þeim sem orðið hafa fyrir vanskilum
bent á, að snúa sér til afgreiðslu Verkamannsins í
Brekkugötu 5, þar sem þeir munu fá þau hefti, er þá
kann að vanta.
Afgreiðsla Verkamannsins selur einnig einstök hefti
í lausasölu og tekur á móti nýjum áskrifendum.
Tímaritið Réttur.
j\ýjar vörur:
Mikið úrval af kjólum (enskir og hollenzkir)
stærðir frá nr. 34—54. -—- Verð við allra hæfi.
TERYLENEKÁPUR — ULLARKÁPUR alls konar
APASKINNSJAKKAR
HATTAR (filt og strá) fjölbreytnin aldrei meiri.
TÖSKUR, vandaðar og fallegar.
VERZLUN BERNHARÐS LAXDAL
Sitt af hverju í
hátíðamatinn:
NIÐURSOÐNIR ÁVEXTIR:
PERUR — FERSKJUR
ANANAS — BLANDAÐIR
MELONUR — GRÁFÍKJUR
NÝIR:
JAFFA APPELSÍNUR
JAFFA CÍTRÓNUR
DELICIOUS EPLI
BANANAR
ÝMSAR NIÐURSUÐUVÖRUR:
PICKLES, margar tegundir
GURKUR — RAUÐRÓFUR
GRÆNAR BAUNIR, margar tegundir
ASPARGUS, leggir og toppar
SVEPPIR — litlor dósir
CAPERS — MAYONAISE
SANDWICH SPREAD — SALAD CREAM
FRUIT SALAD DRESSING
OLÍFUR
NÝJ AR VÖRU R:
2) Verkamaðurinn
Föstudagur 15. moi 1964