Verkamaðurinn


Verkamaðurinn - 22.10.1964, Síða 1

Verkamaðurinn - 22.10.1964, Síða 1
Verkamaðurinn Laxárvirkjunin varð 25 ára 14. þ. m. Erlend stóriðja d nœstu grðsum Bnrfellsvirkjnn ákreðin — en Norður- og- Au§tnrland fá ekk- erf nema tlísilslöð%ar i bráð Er verzlunarfrelsið oð drtpo iðnaðinn! Nýlega var öllu starfsliði kexverksmiðjunnar Lorelei hér í bænum sagt upp störfum, en þar hafa unnið 25—30 manns. Astæðan er vafalaust sú óvissa sem er um frambúðarrekstur fyrirtækisins eftir nýjustu „frelsisaðgerð“ viðreisnarstjórnar- innar, þá að gefa allan innflutning hvers konar „bakkelsis“ frjálsan. Næst er talið að sælgætisinnflutningur.inn verði gefinn frjáls og munu þá vafalítið bíða almennar uppsagnir þess fjölda fólks, sem í þeim iðnaði vinnur. Iðnrekendur og iðnverkafólk mega sannarlega blessa „verzlunarfrelsið“. * Flora Islnnds er ekki stór Hljóðbært er nú orðið að langþráður draumur stjórnar- flokkanna um erlenda stóriðju sem einn stærsta þátt í íslenzku atvinnulífi og utanríkisverzlun muni senn rætast. Þótt lágt fari þykir nú fullvíst að íslenzk stjórnarvöld hafi þegar í öllum aðalatriðum gengið frá samn- ingum við erlendan aluminium- hring um aluminiumverksmiðju v.ið Hafnarfjörð og um virkjun við Búrfell í því sambandi. Munu næstu vikur leiða í ljós sannleik- ann í þessum efnum, þótt enn sé pukrað með málið á bak við þhig og þjóð. „Lausn" raforku- þarfarinnar Helzta og raunar eina „rök- semd“ ríkisstjórnarinnar fyrir því að heimila erlendum auð- hring þannig innrás í íslenzkt atvinnulíf er sú, að með Búr- fellsvirkjun séu leyst vandkvæði raforkuöflunar fyrir íslendinga, en þeim er ætlað að nýta af- gangsorku virkjunarinnar, þá, sem aluminiumverksmiðjan þarfnast ekki. Ekki mun þó betur um hnút- ana búið en svo, að allar trufl- anir á virkjuninni og þær eru taldar verða miklar, eiga ís- lendingar að taka á sig og jafn- vel er rætt um, að ef virkjunin stöðvast að mestu, þá eigi alum- iniumverksmiðjan að fá orku frá eldri virkjunum, sem þegar eru okkur algerlega ónógar. En allar áætlanir um Búrfellsvirkj - un gera ráð fyrir mjög litlu rekstraröryggi og er allt lagt upp úr því að virkja sem ódýr- ast, án tillits til öryggis. Gastúrbínur fyrir Norðurland — engin Laxórvirkjun næstu 20 órin Fyrir Norðurland er ekki fyr- irhuguð nein virkjun a. m. k. næstu 20 ár,in. Eru uppi áætl- anir um, að gastúrbínustöð verði reist á Akureyri og á hún að duga Laxársvæðinu til 1974, en þá er ráðgert að leggja línu yfir öræfin frá Búrfelli til Lax- ársvæðisins og á hún að duga a. m. k. í önnur 10 ár. Ollum framkvæmdum við virkjun Lax- á, sem þó er af beztu kunnáttu- mönnum talin hagstæðust allra íslénzkra fallvatna til virkjunar, á að slá á frest næsta hálfa manns aldurinn! Öll róð Norðlendinga yfir orkumálum hrifsuð af þeim Enn er í deiglunni stjórnar- frumvarp þess efnis, að Laxár- virkjun verði lögð niður sem sjálfstæð stofnun og sameinuð Búrfells- og Sogsvirkj unum und ir einni stjórn. Eignaraðild Ak- ureyrar að Laxárvirkjun yrði þá úr sögunni og Norðlendingar yrðu einskis ráðandi um orku- mál sín í framtíðinni. Stórvirkjun til innlendra þarfa Gegn þessum vanhugsuðu og hættulegu áformum stjórnar- flokkanna ber öllum Islending- um að snúast með þaim ein- dregnu kröfum, að ráðizt verði í hagkvæma virkjun eins og t. d. Laxár, til innlendra þarfa ein- vörðungu, og með eðlilegum er- lendum lántökum í því sambandi. Með samtengingu orkuveitu- svæða og aukinni notkun raf- orku til hýbýlahitunar má auð- veldlega skapa þau skilyrði, sem til þarf að stórvirkjun í eigu ís- lendinga og sem ætluð er til þeirra þarfa eingöngu reynist fjárhagslega tryggt fyrirtæki. Jón Rögnvaldsson kallaði á bíaðamenn s.l. mánudag að sýna okkur ofurlítið gróðurhús, sem þeir hafa komið sér upp í Lysti- garðinum til að ala upp í sumar- blóm, sem síðar veröur plantað í garðinn og aðra reiti, er bær- inn hefur skyldur við. Þeir hafa orðið að kaupa plöntur fyrir 30 þús. kr. á ári 1 þessum íilgangi, nú má spara það með tilkomu þessa litia húss, 50 ferm., en í því taldi Jón að mætti ala upp um 10—12 þús. plöntur. Yrði þá byrjað að hita upp húsið uin miðjan marz og fram í maílok, þegar má fara að planta út. Raf- magnshitun á að vera í húsinu. Lystigarðurinn okkar er fag- ur friðsæll reitur og er gaman að sjá hann nú í haustsólinni. Ein- kennilegt að ísl. jurtir hafa löngu tekið á sig vetrarbúning og lokað sér fyrir vetrarveðrum, en út- lendu jurtirnar eru enn í blóma, þær eru alveg tímavilltar hér norðurfrá. Garðurinn er allux um 3 ha. og stækkunarmögu- leikar þrotnir. í garðinum eru um 2000 teg. plantna, en það merkasta er íslenzka flóran, grasgarðurinn okkar. En hér eru um 400 ísl. tegundir og þykir Reynslan af erlendri fjárfestingu hræðir Reynsla annarra smárra og fátækra þjóða af eriendri fjár- festingu auðhringa er í fæstum orðum sú, að hún hlýtur að hræða hvern þann, sem horft getur sæmilega skyggnum aug- um í kring um sig og ekki læt- ur annarleg sjónarmið ráða gerð um sínum. Allar slíkar þjóðir eiga sér nú það áhugamál mest að geta losað sig sem fyrst úr þeim fjötrum, sem þær hafa verið bundnar. Ávinningurinn hefur enginn reynzt, en ófrelsi og arðrán hefur hvarvetna orðið óhj ákvæmileg afleiðing. islendingar geta um ófyrirsjá- anlega framtíð haft ærinn starfa við sína eigin atvinnuvegi, sem þeir sjálfir eru án nokkurrar er- lendrar íhlutunar fullfærir um að byggja upp. Enginn nauður getur því rekið þá til þess að afhenda erlendum auðfélögum yfirráð yfir atvinnulífi sínu. gott, það vantar ekki nema um 20 plöntur, svo allt sé á einuin stað, allar jurtir, sem á landi okkar hafa vaxið. Svona fá- breyttur er sá gróður, en hve rnargir þekkja þó nema brot af honum? J ón og Kristj án Rögnvaldssyn- ir eru að vinna merkilegt menn- ingarstarf þarna uppfrá, en það er eins og oft áður, fáir vita það og meta fyrr en brautryðjend- urnir eru sjálfir komnir undir hina svörtu mold. Jón sagði okkur margt um gróður. Hann m. a. skýrði fyrir okkur þá einkennilegu staðreynd, að þau birkitré hér nyrðra, sem ættuð eru úr t. d. Bægistaða- skógi fyrir sunnan, þau fella lauf hálfum mánuði síðar en hin al- norðlenzku. Þetta er í samræmi við „haustkomu“ hér og þar. Það er erfðafesta í jurtum eins og mönnum, eða vanafesta. Það er sorglegt, hve lítið er hægt að kenna grasafræðina úti meðal grasanna, þau eru lögst í dá, er skólar hefjast og vart ris- in á fætur, þegar þeim er slitið. En þar og aðeins þar verður lif- andi árangri náð í fræði grasa. Og þó ísl. Flóra sé ekki stór, er hún fögur, er hún undirstaða lífs okkar. Fró Sjólfsbjörg. — Föndurvinna hefst mánudaginn 26. þ. m. kl. 8 e. h. — Reynt verður að hafa bazar fyrir jól. Föndurnefndin. HEYRT ÁGÖTUNNI AÐ þegar áfengi hækki í verði, megi fljotlega buast við verkfalli prentara. AÐ ritstjóri Islendings sé reiður yfir „undirboðum" á auglýs- ingum. Þyki aðferðin hug- myndalega séð, of skyld sið- fræði ihaldsins um frjálsa samkeppni. AÐ rangt hafi verið i síðasta blaði, að Varðbergspiitar væru í fferbertstrasse. Þeir voru á „varðbergi" fyrir Angóla.

x

Verkamaðurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Verkamaðurinn
https://timarit.is/publication/215

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.