Verkamaðurinn - 06.11.1964, Blaðsíða 3

Hvers vegna
svaraði Bragi ekki?
Það fór svo, eins og ég reyndar
bjóst við, að Bragi Sigurjónsson
hafði ekki kjark eða þor til að
svara grein minni í Verkamann-
inum, þar sem ég lagði fyrir
hann að gera hreint fyrir sínum
dyrum varðandi tekjuframtal
hans fyrir sl. ár. Þetta er allt
mjög eðlilegt. En hann hafði
aðeins geð í sér til að gera tii-
raun til að gera framtal mitt tor-
tryggilegt í þeim tilgangi að
skaða mig persónulega og þann
flokk sem ég er fulitrúi fyrir.
Það fór einnig þannig, eins og
ég bjóst við, að almenningur
myndi fylgjast með þessu, því
að margir hafa óskað þess, að
ég sleppti Braga ekki billega frá
þessu, og það vil ég gjarnan
gera, enda sé ég ekki ástæðu til
annars. Sumir sögðu að vísu
sem svo: Bragi hlýtur að biðj-
ast afsökunar á þessu. Nei, það
gerir Bragi aldrei. Þeir, sem
fylgzt hafa með skrifum Braga
á undanförnum árum, minnast
þess ekki, að hann hafi nokkurn
tíma leiðrétt eða beðist afsökun-
ar á ósönnum fullyrðingum um
einstaka menn eða málefni, eins
og þó sæmilega heiðarlegum
manni sæmdi. En úr því Bragi
vill ekki sjálfur gera hreint fyr-
ir sínum dyrum, er ég fús til að
hjálpa honum til við það. Það
vekur eðlilega athygii manna
hið lága útsvar, sem Bragi greið-
ir til bæjarsjóðs Akureyrar, og
er varla hugsanlegt annað en
hér sé um hin stórfelldustu fram-
talssvik að ræða. Ekki verður
annað séð, en árstekjur Braga
árið 1963 hafi numið um 300
þúsund krónum, eða rúmlega
fjórföld laun verkamanns, er
þá meðtalið ríkisstyrkur og þókn
un fyrir nefndastörf. Það er
því auðséð, að Bragi hefur haft
úr töluverðu að moða, og er
honum það velkomið mín vegna.
Nú er það hugsanlegt, að Bragi
reyndi að verja sig á þann hátt,
að segja, að hann hafi gefið Al-
þýðumanninum öll sín laun, sem
talin eru ca. 100 þús. kr., en
slíkt stenzt ekki gagnvart skatta-
og útsvarslögunum. Yrði hann
að verja sig, á annan hátt, ef
hann telur aðstoð mína og upp-
lýsingar ekki vera sannleikanum
samkvæmt.
Þegar þetta tekj uhlutfall er
haft í huga, er útsvar Braga að-
eins 1/3 hluti þess, sem honum
annars bæri að greiða og fyllir
hann því ekki flokk hinna góðu
skattborgara. Ekki sízt þegar
þess er gætt, að Bragi er á rík-
isstyrk (rithöfundalaunum) það
háum, að hann dekkar svo til
alveg það útsvar er hann þarf
að greiða til bæjarins. Myndi
margur verkamaðurinn vera
þakklátur, að fá á hverjum tíma
ríkisstyrk, sem næmi útsvars-
greiðslum hans, og haft sínar
vinnutekjur óskertar til heimilis-
þarfa. Það er m. a. af þessum
ástæðum, sem hátekjumenn eins
og Bragi Sigurjónsson í bæj-
arstjórn beita sér fyrir síhækk-
andi fj árhagsáætlun bæjarins og
öðrum sköttum, þeir vita, að
þeir borga hiutfailslega minnst
til almannaþarfa.
Jón Ingimarsson.
GLÆSILEGT ÚRVAL AF ALLS KONAR

liá |» u
I I
Nylonpelsar
Vetrarkópur, með og án loðkraga
Terylenekápur, með skjólfóðri
Perlonkápur
Apaskinns-kápur og jakkar, með loðfóðri
Einnig úrval af töskum, regnhlífum og kjóla-
efnum. — Húfum og höttum.
Verzlun Bernharðs Laxdal
KÁPUEFNI
svampfóðruð, létt og hlý.
VEFNAÐARVÖRUDEILD
---- Á DAGSKRÁ --------------------------——------------------------
l \
r ?
Kjördsmisliingið og efling
Alþýðtibandolagsins
ALÞÝÐUBANDALAGSMENN í Norðurlands Vandamál íslenzks þjóðjélags og íslenzkra
kjördœmi eystra hafa verið athafnasamir síð- vinnustétta eins og ftau blasa við ejtir sex
ustu vikurnar. Fundir haja verið haldnir í ára ajturhaldsstjórn, kjaraskerðmgar hennar,
öllum Alþýðubandalagsfélögunum, sem þar drásir á samtakafrelsið, aðgerðir hennar til
hafa starfað undanjarin ár. Tvö ný félög, Al- Þess að koma á þjóðski,pulagi óhefts peninga-
þýðubandalag Norður-Þingeyinga vestan heið- valds og nú síðast tú þess að draga Lokur frá
ar og Alþýðubandalag Eyfirðinga, hafa verið hurðum fyrir erLendum yfirráðum í ísLenzku
stofnuð og er þá komið langleiðina að því atvinnuLíji — verða ekki Leyst með Laustengd-
marki, að félagslegar grunneiningar Alþýðu- um kosningasamtökum. Þar eru sigurvonirn-
bandalagsins nái til allra byggðarlaga í kjör- ar bundnar skipulagsLega sterkum verkalýðs-
dceminu, en tvcer félagsstofnanir, sem eftir jLokki, sem byggja viU starf sitt og stefnu á
eru til þess að ná því marki, eru nú í undir- bjargi árrœða Lýðsrœðislegs sósiaUsma og
báningi. Loks hafa Alþýðubandalagsfélögin jjöldaþáutöku jyLgismanna sinna í mótun
svo haldið myndarlegt kjördœmisþing um sl. stefnunnar og starfi forustu hans. En slik fjölda
helgi, ráðið þar ráðum sínum um málefni kjör- þatttaka ein fœr tryggt þv'úíkum fLokki það
dœmisins og framtíð samtakanna, kosið sér aðdráttarafL, þá reisn og þann eldmóð, sem
sameiginlega yfirstjórn og undirbáið öflugt tiL þarf að vinna þingrœðisLega sigra, sem
starf í nœstu framtíð. sköpum skipti um mótun íslenzks þjóðfélags.
SÓKNARLOTA síðustu vikna fyrir eflingu STARFIÐ að því að gera ALþýðubandalagið
Alþýðubandalagsins hér í kjördœminu hefur að slíkum jlokki er hafið. Kjördœmisþingið
fœrt því hátt í 100 nýja flokksmenn með stofn- 1 Norðurlandskjördœmi eystra er einn greini-
un hinna nýju félaga og fjölgun í þeim, sem Legur vottur þess, þótt mikLu víðar sé veL að
fyrir voru og lœtur ná nœrri að fimmti hver unnið nú þegar. Og þessu starfi er aLLs staðar
kjósandi Alþýðubandalagsins, miðað við síð- tekið fagnandi meðaL sósíaiista og vinstri
ustu A Iþingiskosningar, hafi nú þegar skipað manna.
sér í samtökin. Það er vissulega góð byrjun,
þótt enn sé mikið starf óunnið og stefna beri ANDSTÆEINGARNIR eru auðvitað ekki
að því að miklu stœrri hluti fylgismanna verði jafn glaðir, sem vœnta mátti, því þeir gera
virkir þátttakendur í starfi, félaganna. sér glögga grein fyrir því, hver hœtta þeim
er búin með eflingu Alþýðubandalagsins. Um
HER HEFUR þó fleira gerzt, sem ástœða er sinn reyna þeir þó að hugga sig við þá von,
til að fagna. Ber þar fyrst að nefna, að Al- að óhjákvœmileg skipulagsLeg uppbygging
þýðubandalagsfélögin hafa nú innan sinna vé- þess muni valda klofningi og nýrri sundrung
banda alla breidd þeirra afla, sem stóðu saman vegna þess að einstakir samstarfsaðilar í AL-
undir merki Alþýðubandalagsins í síðustu Al- þýðubandalaginu vúji ekki leggja sín sérstöku
þingiskosningum, og ekki síður hitt, að Al- fLokkssamtök niður. Þetta er vissulega of
þýðubandalagsfélögin skipa nú í œ ríkari snemmborin von. Fyrst og fremst vegna þess,
mæli ungir menn og vœnlegir til félagslegra að engin krafa frá neinum samstarfsaðíLan-
afreka, menn sem engar benjar bera eftir fyrri um á hendur öðrum um að hann leggi niður
átök þeirra, sem á síðustu tímum hafa sam- sín samtök, hefur verið uppi, eða er uppi.
einast í Alþýðubandalaginu og eru því líkleg- Ætti það líka að vera flestum auðskilið mál,
ir til að treysta enn betur þá einingu, sem að samtök samstarfsaðilanna hver um sig
skapast hefur og varðveita hana á komandi hljóta að meta það sjálf og ein, hvort eða
timum. hvenœr þau telja sínu hlutverki lokið og telja
að ný samtök geti tekið við því að fullu og
ÞAD SAMSTARF, áður sundurlyndra afla, öllu, eða hvort þau vilja enn um sinn, sem
sem tekizt hefur síðustu 8 árin innan Al- líklegt má telja, halda starfi sínu áfram að
þýðubandalagsins, hefur sannað fylgismönn- einhverju eða öllu leyti. Verður heldur ekki
um þess, að þeir eiga saman, bœði skoðana- séð, að slíkt hindri á nokkurn hátt uppbygg-
lega og hagsmunalega, í einum samtökum, ingu Alþýðubandalagsins eða stefni einingu
einum flokki. Þetta langa og að flestu giftu- þess í neinn háska.
samlega samstarf hefur líka sannfært þá um,
að árangur þess hefði orðið enn meiri, áhrif SPÁR ANDSTÆÐINGANNA um sundrung
þess á þróun íslenzkt þjóðfélags ríkari, mátt- Alþýðubandalagsins munu því verða Alþýðu-
ur þess í stjórnmálabaráttunni öflugri, ef það bandalagsmönnum enn ein hvatning, ofan á
hefði fyrr verið fest varanlega í vel skipulögð- allar aðrar, til þess að snúa bökum saman í
um fjöldaflokki. því mikla uppbyggingarstarfi, sem þeir eiga
nú framundan og munu vinna œðrulaust og
EN ÞAÐ, sem áður hefur verið œskilegt í örugglega.
þessum efnum, er nú orðið óhjákvœmilegt. Björn Jónsson.
Föstudagur 6. nóvember 1964
Verkamaðurinm — (3