Þjóðhvellur - 13.04.1907, Qupperneq 1
ÞJÓÐHVELLUR
BLAÐ TIL SKEMTUNAR, FRÓÐLEIKS OG ALVARLEGRA ATHUGANA
Nr. 8 BEYKJATÍK, 13. APRÍL 1907. I, 2. ársfj.
C. & L. Lárusson, Laugaveg, 1,
Reykjavík. Póstliólf A. 31. Telefón 10.
Benedict Gab.iíel Benedictsson, skrautskrifari,
__________Austurstræti 3. Reykjavik.___________
IBækur, ritföng o. fl. á Laugaveg 19.
Hugrenningar í Ijósaskiftunum.
íslendingareru undarlegirmenn.
Og satt að segja hef eg enga á-
stæðu til að draga dul á þá skoð-
un mína, að eg held bara, að
þeir séu mjög margir hálfruglaðir
— einkanlega þeir, sem yfir eiga
að vera. — Það þarf ekki að
minna á það, því öllum er það
kunnugt, að Islendingar hafa til
þessa tíma þózt svo aumir, að
})eir hafa ekki treyst sér lil að
eignast viðunanlegan landsspítala.
Peir hafa þózt of fátækir lil þess
að eignast fólks- og vöruflutninga-
skip (líkan og »Reykjavíkin«) til
að ganga um Faxaflóa. — Þeir
þykjast yfir höfuð ekki geta fram-
kvæmt neitt, vegna fátæktar og
aumingjaskapar.
Höfuðborgin, Reykjavík, er svo
illa stödd í fjárhagslegu tilliti, að
fult útlit er fyrir, að hún verði
aðeins sorpgryfja með tímanum —
ekkert annað — því lnin hefir
ekki efni á að flytja burt óþverr-
ann úr sjálfri sér, sem flýtur um
allar hennar götur — ef götur
skyldi kalla — ístórum straumum,
eins og nokkurskonar syndaflóð.
Hún getur ekki átt viðunanlega
bryggju, handa aðkomandi skip-
um, hvað þá önnur nauðsynleg
og stórfeldari tæki í þeirra þágu.
Hún getnr ekki átt nokkurt
viðunanlegt vatnsból.
Engan lögregluþjón, sem að
minu áliti, er stöðu sinni vaxinn.
Engan almennilegan reykháfa-
hreinsara.
Jónatan Porsteinsson, kaupm.,
Húsgagnaverslun. Laugaveg 31. Telefón 64.
Ekkert opinbert baðlnis, þar
sem menn geta þvegið af sér skít-
inn, fyrir sanngjarnt verð. (híö
nýreista baðhús er eign einstakra manna,
en ekki borgarinnar).
Og svona mætti halda áfram að
telja fram í það óendanlega.
Alt þetta stafar af fátækt — pen-
ingaskorti landsins, er sagt!
En hugsið ykkur! Svo þykjast
ráðsmenn landsins — eða landið
— hafa efni á að ausa út fé, svo
að telur i þúsundum — og mörg-
um tngum þúsunda — til veizlu-
fagnaðar útlendum mönnum, —
blátt áfram til höfðingjadýrkun-
ar. — Þykist hafa fé til að reisa
líkneski, jafnvel útlendum kon-
ungum o. s. frv. o. s. frv.
Er nú nokkurt vit í þessu?
Öll fyrirtæki — allar opinberar
framkvæmdir — verða að sitja á
hakanum — jafnvel drepast, eða
lognast út af, vegna fátæktar.
Geta menn staðið þegjandi og
gert sig ánægða með aðra eins ráð-
deild og þessa! —
Blöðunum hérna væri sæmra,
að minnast eitthvað á þetta, held-
ur en að vera altaf að róta út í
almenning vitleysunni úr sínum
alþektu pólitisku ruslakistum.
Óþverrinn i bænum.
Víst hefir hún verið góð veður-
áttan núna síðastliðna 14 daga; —
regluleg sumarhlýindi. En hvaða
áhrif hafa svo þessi hlýindi haft
á bæjarbúskapinn? Þau, meðal
annars, að í bænum hefir víðast
hvar úti við varla verið líft fyrir
ódaan upp úr forarvilpunum, sem
Jóhann Árniann Jónasson, úrsmiður,
Laugaveg 12. Telefón 112.
nú eru flestar barmafullar af ó-
þverra. — Skyldi ekki vera kom-
inn tími fyrir bæjarstjórnina að
sýna rögg', og láta fara að hreinsa
eitthvað til, — það væri mjöggott,
ef hún vildi t. d. byrja að hreinsa
hlandpollana með Spítalastignum
og Bergstaðastræti, og svo getur
Þjóðhv. gjarnan haldið áframvið
og við að henda henni á vilpurn-
ar, þar til alt er uppausið. — Sje
ekkert gert í þessa átt — til að
varðveita líf og heilsu manna —
hefir Reykjavík and........ ekkert
við heilbrigðisnefndar-nefnu að
sýsla. — Menn ættn sannarlega að
hafa fulla einurð á, að hrópa hana
af, á almennum borgarafundi, og
koma sér þar saman um einhver
ráð til að hreinsa bæinn.
Það er »þunnur þrettándi«, að
borga hér öll lögboðin gjöld í
bæjarins þarfir og fá svo ekkert
annaðí staðinn en fúlustu skitalykt.
Lítið varið í, að vera Reykvísk-
ur borgari upp á það!
Sannarlega er kominn tími til
fyrir bæjarhúa, að herða nára-
gjörðina að þessari aumu heil-
brigðisnefnd, svo hún fái að finna
til þess, að hún á að vaka og
vinna, en ekki að vera sofandi og
dreymandi i Gimlis-sölum.
Draumur.
Eg þóttist staddur í herbergi ( húsi einu
hér 1 bænum. — Hvaða hús það var,
get eg ómögulega munað, hvernig sem
eg velti því fyrir mér í huga mínum. —
I herberginu þótti mér vera koldimt
og hráslagalegt og engu líkara, en nálykt
bregða að vitum mér. Vildi eg hafa mig