Þjóðhvellur - 13.04.1907, Blaðsíða 4

28
PJÓÐHVELLUR
Carl Ólnfsson, Ijósmyndari,
Austurstræti 4, Reykjavík,
ÞJÓÐHVELLUR kostar io a. nr., borgast út
í hönd; kemur út að morgni annan hvorn laugard., oftar
■ef vel gengur. Menn geta orðið fastir áskrifendur ef
þeir borga hvern ársfj. með 50 au. —Augl. þuml. kost-
ar 1 kr. Hlunnindi veitt auglýsendum, og er þeirra getið
þá er samið er um augl.
Afgreiðsla blaðsins er hjá Karl Bjarnasyni, Hverfis-
götu 5, þar geta menn fengið blaðið keypt, og þa.igað
leita drengir, er selja vilja blaðið í bænum.
Abyrgðarm. blaðsins er Hallgr. Benediktss., Berg-
staðastr. 19. Heima kl. 3—4 og 8—10 síðd.; veitir
hann viðtöku stuttum og smellnum skrýtlum og ritgerð-
um og kemur þeim til ritst'. blaðsins. A Bergst.str. 19
geta menn líka fengið blaðið kej'pt alla tíma dags.
Áskrifeiulur
aö Pjóhv. geta menn orðið, ef þeir
borga ársfj. (6 blöð) fyrirfram með 50 a.

S
Orðsending.
Heiðrnðu bœfarbúar!
Munið, að hjá Carl Barlels, úr-
smið, á Laugavegi 5, er fegursla
úrval af úrum, klukkum og alls-
konar skraulmimum úr gulli,
silfri og nikkel. Alt valdir og
vandaðir nmnir.
Þar er úrvalaf sumargjöfum.
Loftgrip úrbænum.
Mismæli eftir miðdegisverð:
Æ! hvað eg er þyrstur! ■— Eg át svo
salta hamingju til miðdags í dag — það
veit kj'ótsúþan.
Verðlaunavísa:
Ef eg væri ekki til
ósköp kátur væri’ eg þá;
hoppa skyldi’ eg hér um bil
hálfa yfir Kötlugjá.
Sá kunni lagið á hlutunum:
Módirin'. Hefurðu sagt honum pabba
þínum að koma upp að borða, Nína
mín!
Nina (6 ára): Já, eg fór niðrá verk-
stæðið til hans áðan og beiddi hann að
koma.
Módiritr. En því kemur hann þá
ekki?
Nína: Það var einhver stúlka hjá
honum, sem var að biðja hann að lóða
í gat á katli eða könnu, sem hún var
með — og svo —.
Módirin: Og svo hvað!
Nína: Og svo, mamma, og svo sáeg
nokkuð, þegar eg læddist inn fyrir
hurðina —
Móðirin (ineð ákefð): Og hvað sástu
svo sem!
Ntna: Stúlkan var með hring á þeirri
hendinni, sem hann pabbi hélt í, — og
svo hló hann pabbi framan í hana.
Móðirin: Og hvað svo meira — segðu
raér satt Nína — þá skal eg gefa þér
inola.
Nina: Og hann kysti á hendina á
henni.
Móðirin: Segðu mér satt! Gerðu þau
ekkert meira!
Nína: Og svo urðu þau vör við mig
— og þá hrukku þau við — og svo fór
eg upp aftur.
Móðirin (í hljóði): Bölvaður óþokkinn.
Bóndi (kemur 1 þessum svitum): Loks-
ins kem eg þó að borða. Það kom
stúlku-tetur með götóttan ketilgarm til
aðgerðar, — hún tafði mig.
Húsfreyja (hleypur upp); Hún hefir
líklega verið götóttari á henni lúkan, úr
þvf þú fanst ástæðu til að lóða í hana
með kossi, þrjóturinn þinn!
Bóndi (þykist horfa á hana steinhissa
og saklaus, sem engill): Hvaða bansett
bull er í þér, góða mín. Sökin er sú, að
eg varð að saga trúlofunarbringinn af
stúlkunni, því hann var henni alt of
þröngur, — svo vætti eg blessan putt-
ann á henni með tungubroddinum mín-
um um leið og eg smeygði hringnum
fram af —. Það var alt og sumt —. (Og
svo kysti hann auðvitað konuna sína —
og fór að því búnu að borða). —
Sú var skynsöm:
Faðirinn: Það er orðið svo dimt, að
eg sé ekki lengur til að lesa.
Dóttirin (14 ára): Á eg þá ekki að
opna gluggann, pabbi.
Sjóndepra.
Maria litla: Nei, sko! Sjáðu regn-
bogann yfir grautnum mínum, manna!
Móðirin: Hvaða bölvuð vitleysa er í
þér stelpa, það er kanel og sykur!
Söknuður.
„Hvers hefirðu saknað mest um æf-
ina? spurði Jón.
„Saknað mest? Það skal eg segja þér.
Móðir minnar hefi eg saknað mest og
þar næst stúlku er synjaði mér ástar
sinnar", sagði Björn". — En hvers hefir þú
saknað mest? spurði hann svo.
„Já, það er vandi að segja, því kon-
una mína hefi eg mist og barn o. fl., o.
fl. En eg held samt að eg sakni þess
arna rnest", sagði Jón og benti á tóma
augnatóftina. (Hann hafði sem sé ein-
hverntíma mist annað augað í „fylliríí“).
Munur — og ekki munur.
Bindindism.: Sérðu þá ekki muninn
á vínveitingaknæpu og bindindishótelli?
Bakkusarliðinn: Raunar sé eg mun
inn, en mér þykir hann ekki sérlega
mikill.
Bindindism.: Ekki það?
Bakkusarl.: Nei! Því á vínveitinga-
húsunum eru það gestirnir sem drekka
áfengið, en á bindindismannahótellun-
um þjónarnir og veitingamennirnir.
Pjóðkuim Yi n s æ 1
Biddarasaga
er
'PJ/VLAE-TÓN8 SAGA.
Fæst á Laugayegi 19.
Kostar að eins 50 aura.
Vei’ðlaun!
Hver sá drengur eða telpa, sem sel-
ur 100 eintök af hverju tölubl. »Þjóð-
hvells« þennan ársfjórðung (alls 500
eintök) fær, auk hinna venjulegu sölu-
launa (25 au. af krónu) 5 krónur út-
borgaðar hjá ábyrgðarmanni blaðsins
í ársfjórðungslok (þ. e. þegar 6 blöð
eru út komin). — Þetta ættu drengir
og telpur, sem vilja vinna sér inn aura,
að nota sér með ástundun.
Þjóðhv. er til sölu á pessum stöðum:
Hverfisgötu 5, Laugav. 19, Bargs.str. 19.
Bræðraborgarstíg 4.
Þeir, sem selja vilja blaðið, snúi sér á
HVERFISGÖTU 5 og BERGSTAÐASTR. 19.
Ábatavinna fyrir drengi og telpur.
Prentsmiöjan Gutenherg.
Afgreiðsla »Pjóðhvells« er á Hverfisgötu 5 og Bergstaðastræti 19.