Þjóðhvellur - 21.09.1907, Síða 4

56
PJÓÐHVELLUR
ÞJÓÐHV. kostar io a. nr., borgast út í hönd.
Afgreiðsla blaðsins er hjá Karl Bjarnasyni, Hverfis-
götu 5, þar geta menn fengið blaðið keypt, og þangað
leita drengir, er selja vilja blaðið í bænum.
Abyrgðarm. blaðsins er Hallgr. Benediktss., Berg-
staðastr. 19. Heima kl. 3—4 og 8—10 síðd.J veitir
hann viðtöku stuttum og smellnum skrýtlum og ritgerð-
um og kemur þeim til ritstj. blaðsins. A Bergst.str. 19
geta menn líka fengið blaðið kej^pt alla tíma dags.
að naga utan úr orðabókarstyrknum,
er ritstj. blaðsins hafði pá nærri íengið
o. s. frv. — En að níðast á manni fyrir
smávegis pennabrek, eins og parna
átti sér stað, er síður en svo, að á pað
verði litið með velpóknun. — En pað
segi eg satt, að ef eg ætti svo sem 500
eintök af blaðinu með greininni: »Kon-
unginn vantar ...«, skyldi eg að skamri
stund hafa i höndum jafnmargar krón-
ur — svo er eftirspurnin afskapleg —
og eg efast ekki um, að menn fengju
pá að horfa á pá sönnu og réttu að-
greining, sem skilur að »templara« og
»non-templara«. Og pá skyldi hljóma
fullum rómi:
»»Reykjavík« lifi, húrra(!!!)«.
Högni.
Nií fer kraltur fjör og líf
að færast yfir höfuðstaðarbúskapinn,
pví fólkið er nú sem óðast að fylla
bæinn eftir sumarannirnar. Allflestir
hafa nóga peninga »upp á vasann«. Nú
hefjast trúlofanirnar, stuttar sumar og
staðgóðar sumar, eins og gerist og
gengur i gáska heimsins og hverful-
leik. Nú í sláturtíðinni fer fólkið
af gifta sig, eins og vant er, og pví
líklegt að fósturjörðinni bætist von
bráðar nýjir og nytsamir afkomendur.
Nú byrja »skröllin« og skemtanirnar,
og nú fara stúlkurnar að »gera lukku«
á dansleikjunum og piltarnir, að senda
ástarörfar úr hæfilegri fjarlægð í sam-
komusölunum o. s. frv., o. s. frv.
Kosningarrétt
hefir nú kvenpjóðin fengið, pað er
að segja, til að velja sérfulltrúaí bæj-
arstjórn, ogeigapar fulltrúasæti, ef svo
sýnist; er pað eitt hið parfasta verk
er pingið gat unnið, og viðbúið að fleiri
réttarbætur konum til handa fari á eftir.
Pjóðhv. vonar, að mælskustraumur
ýmsra kvenskörunga vorra, fái að njóta
sín með fullum krafti í bæjarráðinu
von bráðar. — Fari svo, að konur,
færri eða fleiri, við næstu bæjarstjórn-
arkosningar, nái pvi að sitja í bæjar-
ráðinu, 'er pví ekki vorkennandi að
sampykkja eina smátillögu í pá átt, að
láta ekki bregðast, að hafa lcetilinn á
hlóðunum, pað er nauðsynlegt ýmsra
hluta vegna, eins og kunnugt er.
Áfengisveitingar á skipum.
Pingið sampykti, af ríkdómi sinnar
pekkingar, að skip mættu ekki selja
farpegum áfengi á höfnum inni. — Með
pví pykist pingið að sjálfsögðu hafa
komið i veg fyrir, að áfengi verði par
um hönd haft. — En pessum vísdómi
pingsins er nú pannig varið, að í hon-
um liggur ekki minsta trygging fyrir
pví, að vínnautn á höfnum eigi sér ekki
eins stað hér eftir eins og hingað til —
svo snildarlega er nú frá pessum lög-
um gengið. Og pað liggur í pví, að
farpegar t. d. geta keypt sér svo og svo
mikið neðan í pví nokkru áður en skip-
ið hafnar sig og drukkið svo á höfn-
inni í besta næði, án pess að kaupa
pennadropa meðan skipið liggur. Pann-
ig er hún, réttarbótin pessi, og trúi eg
naumast að lemplarar verði bráðskotnir
í lögvísi peirri, er íhenni felst.— Pví er
svo sem ekki í kot vísað, bindindis-
málinu, pegar pví er hleypt inn á
pingið —!
ILoí't í‘fi]> úrbænum.
Móðirin: Heyrðu Nonni minn; get-
urðu ekki hjálpað mér um svo sem
eina krónu. Mig vantar fyrir sínu hálf-
pundinu af hvoru, kaffl og smjöri?
Sonurinn (24 ára): Nei, ómögulega.
Eg á að eins 1 kr. 25 aura til í eigu
minni. Með pessum aurum parf eg að
borga kenslukaup fyrir danstímann í
i kvöld og svo hefi eg 25 aura eftir til
pess að geta séð kvikmyndirnar annað
kvöld. Petta verð eg að láta ganga
fyrir, — svo eg lield, að best verði
fyrir pig að fá lán.
Húsbóndinn: Ef pér brúkið munn
svo rek eg yður burt undir eins. Heyr-
ið pér pað?
Undirsátinn: Eg ætla pá að verða
fyrri til og fara strax. Eg veit ekki
nema yður sé alvara, — pví í fulla 3
daga hefi eg ekkert fengið að éta, og
réðst eg pó til yðar upp á fæði. Það
má venja alla af að brúka munn með
pví að drepa pá úr hungri, eins og
pér skiljið! — Verið pér sælir!
Báðar góðar.
Húsmóðirin: Pað ar dálaglegt ráð-
Afgreiðsla »Þjóðhvells« er á Hverfisgötu 5 og
lag, að pér skuluð ekki slæpast heim
á sunnudagskvöldunum fyr en kl.
11—12—.
Vinnukonan: Nú — en mér finst
pað mun skárra af vinnukonu, sem
prælar alla vikuna, að koma heim pá,
heldur en af húsmóður að fara út að
hitta einhvern kunningja kl. hálf tólf,
tvisvar í viku, — pegar maðurinn er
ekki heima.
Verðlaunavísa.
Hangir pú i hárri stétt
— horaður eins og lundi,—
fær pó aldrei fínni rétt,
en fuglaket af hundi.
Gesturinn: Hvaða brunabótafélag er
best?
Leiðsögum.: Nú — pað er líklega
»Skandia«.
Gesturinn: Ja — eg reyni pá að
tryggja líf mitt par.
Líklega vondur við konuna.
Aðkomandinn: Hvað heitir maður-
inn yðar?
Konan: f’orlákur.
Aðkom.: Hann er skósmiður, ekki
satt?
Konan: Nei, hann er fanlur!
Skrítið bónorð.
Höfundurinn: Mig vantar fólk, sem
skilur pað sem eg skrifa.
Stúlkan: Úr pví ættuð pér að geta
bætt, býst eg við.
• Höf.: Og á hvern hátt?
Stúlkan: Gerast faðir og koma á
legg nokkrum afkomendum.
Höf.: Og munduð pér pá vilja að-
stoða ?
Stúlkan: Það veit guð! — í hjóna-
bandi. —
íJÓÐHYELL
íá byrjun geta menn fengið keyptan
fyrir 1 krónu. 12 blöð alls, með pétt-
settu lesmáli. Reir sem ekki lcaupa
Þjóðhv., fara á mis við margt fréttnæmt
bæjarlífinu viðkomandi.
Þjóðhv. er til sölu á pessum stöðum:
Hverfisgötu 5, Laugav. 19, Bargs.str. 19.
Bræðraborgarstíg 4.
Þeir, sem selja vilja blaðið, smii sér á
HVERFISGÖTU 5 og BERGSTAÐASTR. 19.
Ábatavinna fyrir drengi og telpur.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Bergstaðastræti 19.