Þjóðhvellur - 01.05.1908, Qupperneq 1

ÞJÓÐHVELLUR
BLAÐ TIL SKEMTUNAR, FRÓÐLEIKS OG ALVARLEGRA ATHUGANA
Nr. 21 REYKJAVÍK, MAÍ 1908. I, 4. ársfj.
Jóhann Ármann Jónasson, úrsmiður,
Laugaveg 12. Telefón 112.
Jónatan Porsteinsson, kaupm.,
Húsgagnaverslun. Laugaveg 31. Telefón 64.
Borgarstjórinn
var valinn af bæjarstjórninni á fundi
hennar í fyrra kvöld.
Sæmdina hlaut, eins og allir bjugg-
viö, Páll Einarsson bæjarfógeti
í Hafnarflrði, enda sóttu ekki aðrir en
hann og K n ú t u r, svo öðruvísi gat
auðvitað ekki farið.
Á fundinn komu 13 bæjarstjórnar-
meðlimir, að < ddvita meðtöldum, en 3
voru fjarverandi. Fékk Páll 10 atkv.
en Knútur 3, og hefur hann að líkind-
um gefið sjálfum sér sitt atkvæði; en
við það er vitaskuld ekkert að athuga,
eins og gefur að skilja.
Með kosningu þessari, gengurbæjar-
fógetinn, er hingað til hefur verið for-
maður bæjarstjórnarinnar, að sjálf-
sögðu, úr henni.
Borgarstjórastarfið er launað með
4,500 kr., og skrifstofufé er 1500 kr.
Alls 6000 kr.
Pað var ekki nema eðlilegt, þótt
Knútur yrði langleitur við púltið sitt,
þarna á fundinum, þegar kosningin
varð kunn.
Iílödin okkar
og „nefnclin66.
Þau eru dauf í dálkinn nú sem
stendur að því er snertir stjórn-
málin.
Reyndar hafa þau sum verið að
smáhöggva til stjórnarinnar. En
það hafa aðeins verið margtuggin,
meinlítil meiðyrði, sem flestum er
farið að íinnast fátt um.
Það gerir vaninn.
Stjórnmálaþögninni veldur milli-
ríkjanefndin svokallaða.
Hún he'fur bundið fyrir munn-
inn á sjálfri sér og líka fyrir munn-
inn á blöðunum.
Það, sem borist hefur frá henni
hingað til, eru alveg gagnslaus tíð-
indi, aðeins mal um ástsæla sam-
vinnu og góðan mat, er hún hefur
borðað með danskri bræðraþels-í-
dýfu.
Eftir 5 daga kemur
Nýi sáttmálinn
fram á sjónarsviðið og ryður úr
vegi þeim gamla, ef þjóðin vill svo
vera láta.
Og þá »byrjar ballið« fyrir al-
vöru.
Þá hygg eg, að þeir líti til veð-
urs, blaðamennirnir okkar, og bjóði
nefndinni góðan daginn fullum hálsi.
Og öfundsverðir verða þeir svei
mér ekki, nefndarmennirnir, ef vonir
ritstjóranna um starf þeirra falla
fyrir brún eða bregðast.
Drottinn minn dýri náði þá nefnd-
armennina. Þeir eru of lengi búnir
að binda fyrir munninn á ritstjór-
unum með þagmælskunni til þess,
að þeir fyrirgefi þeim smásyndir,
hvað þá heldur stórsyndir, þegar
þeir loksins fá að hleypa því út,
sem þeir hafa uppi í sér.
En vonandi er, að tiðindin verði
svo góð, að allar vonir rætist.
En við búið er samt, að eitthvað
bjáti á, og sjálfsagt, að gera ráð
fyrir því.
Það er ekki alveg áreiðanlegt, að
orð hins nýja sáttmála hljómi jafn
skært á íslensku hálendi eins og á
dönsku láglendi, í »blómstrandi
lundum«, þarna suður við sundin.
C. & L. Lárusson, Laugaveg, 1,
Reykjavik. Póstliólf A. 31. Telefón 10.
t Flaateu,
tannkappinn norski, sá er hér var
í fyrra og sýndi aílraunir nokkur
kvöld í Bárubúð og glímdi þar einnig
grísku glímuna við Jóhannes glímu-
kappa á Akureyri, er mjög var
rómuð, er í útl. blöðum sagður lát-
inn fyrir nokkru síðan.
Hann dó með þeim hætti, að
hann tók upp í tönnunum tólf
hundruð punda þunga, en
meðan hann var að láta þennan
þunga síga niður aftur, slitnaði æð
i höfði hans og lést hann að vörmu
spori.
Þetta var á aílraunasýningu í
Noregi, er fram fór fyrir fullu húsi.
Hann lætur el’tir sig þá frægð,
að vera hinn einasti tannkappi
heimsins, er svo mikinn þunga hefur
tekið upp.
Þúsund pund munu vera hið
allra þyngsta, er upp liefur verið
tekið af öðrum.
..Upp með fánannl
Ótíðindi64.
Þannig orðað símskeyti sendi
hingað fyrir fáum dögum einhver
merkasti maðurinn í Landvarnar-
flokknum, er nú dvelur ytra. Það
er óneitanlega dularfult og má ráða
það á ýmsa vegu.
T. d. þann, fyrst og fremst, að
hefja skuli nú fánann, skilnaðar-
merkið, í stangartopp, því afrek
nefndarinnar sé kák eitt, og felist
Afgreiðsla Dpjóðhvellsa er á Bergstaðastræti 19.