Þjóðhvellur - 01.05.1908, Blaðsíða 3
PJÓÐHVELLUR
83
Pétur Brynjólfsson, ljósmyndari,
Hvcrfisgötu. Reykjavík. Telefón 76.
an í sumri, og þess getið, að viðhöfn-
in færi fram á þann veg, er á ð u r
hafði verið ráð fyrir gert i blöðum og
sérstakri auglýsingu. — Og nú kom
sunnudagurin. Veðrið var mjög líkt
og á sumardaginn fyrsta, og gerðu því
sumir ráð íyrir, að félagið mundi ekki
treysta sér, fremur en fyrri daginn. En
svo fór nú samt, að kl. 6 byrjaði mót-
ið og lagði nú félagið á stað frá Báru-
búð; gekk það »skrautgang« undir ís-
lenskum fánum, og nam staðar við
Austurvöll fyrir framan svalirnar hjá
Einari gestgjafa. En þar hjöluðu þeir
Indriði Einarsson (ekki Einar Hjörl.)
og Guðm. Hannesson.— En svo erþví
hér við að bæta, að margir, er ein-
mitt ætluðu sér að hlusta á ræðurnar,
en ekki að elta félagið á »göngu« sinni,
höfðu, samkvæmt augl. þess, fylkt sér
undir svalirnar hjá Blöndahl i Lækj-
argötunni, og biðu þar og biðu; bjugg-
ust auðvitað við, að alt stæði heima.
—En í þetta sinn brugðust krosstré.—
Því leikar fóru svo, að þar staðnæmd-
ist ekkert ungmennafélag, og engir
ræðumenn komu fram á svalirnar.
Voru nú margir gramir yflr gabbinu,
eins og eðlilegt var, og fóru heim verra
en sneiptir, og bölvuðu i hljóði. —
Verður það því vonandi ekki tekið illa
upp, þótt mælst sé til þess, að fjelag-
ið, eða öllu heldur forráðamenn þess,
æfl sig meira í staðfestu og áreiðan-
leik eftirleiðis, en í þetta skifti varð
raun á, að því er áætlun þessarar úti-
skemtunar snerti.
Félög verða sjaldan fyrirmyndarfé-
lög með því að hafa kosti færri en
axarsköft.
Skrautgangur félagsins fór fremur
reglulaust og leprulega fram, og máef
til vill kenna um það þessum andvara
sem úti var þennan sunnudag. En von-
andi æflst félagið svo eftirleiðis, ef það
heldur áfram »skrautgöngu-íþróttinni«,
að það sjái sér fært að koma út í
norðankalda með fjögra stiga frosti,—
en við þvi er vitaskuld ekki að búast
svona strax — það kemur með tínian-
um og stöðugri æflngu, eins og svo ó-
endanlega margt annað, sem það fé-
lag leggur á gjörva hönd.
— y. B.
Carl Ólafsson, ljósmyndari,
Austurstræti 4, Reykjavík,
Kostnaðarsöm borgarstjórn.
Ibúar New-York-borgar verða að greiða
af hendi 143,582,266 dollara til bæjarstjórn-
ar sinnar þetta ár. Hún getur ekki komist
af með minna, og það er rúml. þrettán
miljónum meira en hún þurfti árið sem
leið, og næstum sextíu og sex miljónum
meira en hún komst af með árið 1898,
eftir því hafa útgjöldin vaxið um 85% á
tíu árum. Ef allir borguðu jafnt, þá ætti
hvert mannsbarn í borginni að gjalda 36
dollara til bæjarstjórnar, eða hver fjöl-
skylda um 150 dollara. Af þessum út-
gjöldum eru rúmlega tuttugu og fjórar
miljónir rentur af nýjum og gömlum
skuldum. Skuldir borgarinnar fara óðum
vaxandi, og eru nú orðnar svo miklar,
að öll þjóðin þarf litlu meiri rentur að
borga af ríkisskuldum Bandaríkjanna en
New-York þarf að borga af sínum skuldum.
Og öll útgjöld Bandaríkjastjórnar eru ekki
meira en ferfalt það, sem New-York ein
þarf að gjalda bæjarstjórn sinni. Öll út-
gjöld, sem hvert mannsbarn þarf að með-
altali að greiða sambandsstjórninni eru
aðeins 6 dollarar og 75 cent á ári.
Bæjarstjórnin í Boston er að tiltölu
kostnaðarmeiri en sú í New-York, því að
þar eru útgjöldin til jafnaðar 38 dollarar
á mann, en í heild sinni kostar bæjar-
stjórnin í NewYork meira en nokkur
önnur bæjarstjórn í heimi. Lundúnaborg,
sem er þó miklu stærri, þarf ekki á eins
miklu fje að halda. Stjórnarfyrirkomu-
lagið er þar betra og kemst því af með
miklu minni fjárupphæð að tiltölu. Sama
er að segja um fiestar aðrar stórborgir í
Norðurálfunni. Einkum er til þess tekið
um Berlín, hve vel og skipulega bæjar-
stjórninni þar sé fyrir komið, og hve spar-
lega hún fari með féð. Þar eru æðstu em-
bættin veitt mönnum, sem reyndir eru cg
alkunnir hæfileikamenn; en í New-York
kemst hver sá til valda, sem mest flokks-
fylgi hefur, hvort sem hann hefur til þess
nokkra hæfileika eða enga. New-York
geldur lögregluliði sínu miklu hærri laun
en nokkur önnur borg, og til alþýðuskóla
sinna kostar hún árlega ferfalt meira en
Berlín, þó þeir skólar séu næstum jafn
margir í báðutn borgunum; en sá mis-
munur stafar þó mest af því, að kenn-
urum er goldið miklu hærra kaup í New-
York en í Berlín.
I { œ jar- 111 o 1 a 1*.
Þjóðhvellur þykist mega fullyrða, að
guðaveiga-kaupmenn bæjarins fái að
finna greinilega til þess, er tappinn
verður tekinn úr millilandanefndinni.
En það verður kringum lokin, eins og
kunnugt er af síðustu fregnum.
Menn hafa orðið óþægilega varir við
það, að síðan nýi sáluhjálparforinginn
kom, er varla nokkurstaðar frið að fá
i bænum fyrir peningakvabbi »herkerl-
inganna«. — Segist maður ekki liafa
peninga, gera þær manni þann grikk,
að falla á kné við hlið rnanns til að
biðja manni styrks ofan frá lil að láta
eitthvað af hendi rakna. Og þegar
maður fullvissar þær um, að ekkert
hafl i budduna bæstvið bænagjörðina,
verða þær steinhissa og fást ómögulega
til að trúa því.
A dögunum kom ein af þessum kvinn-
um til mín og féll á kné við hlið mína og
fór að biða til guðs. Eg kunni þessu
illa, og stóð í þeirri meiningu, að eg'
ætti ekki grænan túskilding, og full-
vissaði hana um það, að bæninni lok-
inni. En hún trúði mér ekki og sagð-
ist viss um, að bæn sín hefði orðið
búbætir fyrir mig. Eg var fús til að
sýna henni í pyngjuna. En til mikill-
ar undrunar, fann eg 5 aura í henni,
sem eg vissi ekki af. Eg tók strax í
hönd konunnar og sagði með kenni-
manns-rödd : »Mikil er trú þín kona!
Bæn þín hefur flutt mér flmm aura;
eigðu þá!«. — En hún bara skammaði
mig fyrir grútarskap og talaði um, hvað
eg gæti verið »despirat«. Þá sneri eg
mér undan og hló. En hún hélt á burt
og kvakaði um trúleysi mitt, í stað þess
að færa mér þakkarfórn.— ,*4
Skyldi íslands banki ekki hafa gott af
því að kvinnur þessar kæmu þar sam-
an til bænagjörða, núna í peninga-
vandræðunum?
Sumarmálasamkomur voru haldnar
hér á ýmsum stöðum á sumardags-
kvöldið fyrsta. — Þá, til dæmis, drukku
Templarar og átu á »Hótel Island« eft-
ir hörputónum, og röbbuðu saman um
aðflutningsbannið og »L. Þ.«, í trú, von
og kærleika eitthvað fram eftir nótt-
inn. Þar kvað ekki hafa verið dans-
að og fanst mörgum það nýlunda.
Það sama kvöld sat Ungmennafélag-
ið í »Iðnó« og át(?) líka og drakk af