Þjóðhvellur - 01.06.1908, Blaðsíða 1

ÞJÓÐHVELLUR
BLAÐ TIL SKEMTUNAR, FRÓÐLEIKS OG ALVARLEGRA ATHUGANA
Nr. 22 REYKJÁVÍK, JÚNÍ 1908. I, 4. ársfl.
Jóhann Ármann Jónasson, úrsmiður,
Laugaveg 12. Telefón 112.
YT. jiíní.
Hátíðarfrumhlaup o íx
höfuðstaðargabb.
A miðvikudaginn var, 17. júnf, var 97
ára afmæli Jóns heit. Sigurðssonar. J?ann
dag allan var hér blíðskaparveður, nema
ef telja skyldi, að litla stund um miðbik
dagsins gerði úðaregn lítið eitt.
Laust fyrir miðdegið höfðu menn þá
ánægju, að lesa götuhornaauglýsingar á
þá leið, að afmælishátlð Jóns heit. Sig-
urðssonar ætti að hefjast í barnaskóla-
garðinum kl. 81/* um kvöldið. Skyldi
þar halda hverja ræðuna af annari, er
hver maðurinn öðrum færari skyldi flytja.
Þar áttu hornamenn að þeyta lúðra,
söngsveit Br. Þ. að synga, og Einar Ind-
riðason að taka fagið einn o. s. frv. —
Síðan skyldi gengið í skrúðgöngu upp 1
kirkjugarð.
Undir þessum mikla fagnaðarboðskap
stóðu nöfn þeirra manna, er nú skipa
stjórn stúdentafélagsins, svo synd er að
segja, að þetta væri ekki formlega úr
garði gert og heimildatrygt eftir föng-
um. —
Það var svo sem ekkert smáræði sem
gera átti, og var því full von til þess,
að menn yrðu glaðir yfir þessari stór-
fenglegu skemtun.
Nú leið dagur að kvöldi.
Kl. um 8 fara menn hér og þar að
reka augun í auglýsingaræmur, bláar á
lit, er tilkynna það, að þessari hátfð
yrði frestað til næsta góðviðriskvölds.
Þá fór sumum ekki að lítast á blik-
una, og létu orð fjúka í þá átt, að ein-
hverjir heimastjórnargárungar hefðu lát-
ið prenta þessar ræmur, til þess að gera
Björn og stúdentafélagsstjórnina — sem
Jónatan Porsteinsson, kaupm.,
Húsgagnaverslun. Laugaveg 31. Telefón 64.
öll er skipuð landvarnarmönnum — að
„hringlanda-pakki" frammi fyrir fjöld-
anum. — Þessi hugsun var ekki fögur,
en ómöguleg var hún ekki. Því hvernig
gat líka þetta blessað blíðskaparveður
reynst ófært til skemtana undir beru
lofti. Það hlaut eitthvað dularfult að
liggja til grundvallar.
Nú var tíminn kominn, fólkið fór að
þyrpast að barnaskólagarðinum svo hund-
ruðum skifti og svo gekktilkl. 9. En þá
fóru menn að ókyrrast, því engin sást
ræðumaðurinn í garðinum. Fór sú hugs-
un þá að verða töluvert almenn, að
meiningin með þessu væri sú, að .gabba
höfuðstaðarbúana. Tóku nú menn að
spyrja hver annan, en engin fékk ráðið
þessar dularfullu ráðstafanir.
Þeir sem þarna voru á vakki úr stúd-
entafjelagsstjórninni voru spurðir spjör-
unum úr, en þeir voru eins og aðrir —
botnuðu ekkert f þessu fargani — vissu
ekki neitt.
Komust menn svo loksins á snoðir
um, að alt þetta fargan væri smíðisgrip-
ur, ættaður úr Austurstræti, og hefði
engra annara farið á milli. Og væri því
tómt bull og vitleysa, draumar og dá-
leiðsluhjal.
Kl. um 10 kom Ungmennafélagið til
bjargar. Hafði því þá tekist að safna
saman meðliraum sínum og lúðraflokkn-
um, og fór síðan skrúðgöngu upp í kirkju-
garð og lagði sveig á leiði Jóns Sigurðs-
sonar, en Indriði Ein. talaði nokkur orð.
Segir svo ekki meira frá þessu.
En morguninn eftir var svo sagt, að
kvöldið áður, um kl. ix, hefði maður
nokkur „þéttur á velli og þéttur í lund“,
með hendurnar fyrir aftan bakið, sést
ganga upp í kirkjugarð, krjúpa við leiði
forsetans og biðja hann, svo vel mátti
heyra, um fyrirgefningu á misgerðum
sínum þennan dag. Hefði hann svo haldið
C. & L. Lárusson, Laugaveg, 1,
Reykjavik. Pósthólf A. 31. Telefón 10.
sömu leið aftur — en vegfarendur, er á
eftir fóru, þóttust glögt kenna táraslóð
öldungsins frá kirkjugarðshliðinu og lang-
leiðis niður í bæ.
Getur ekki iðrun, af þessari tegund
orðið þér til eftirbreytni, lesari góður?
* *
í sama bili og grein þessi er fullsett,
berast blaðinu vísur þær er hér koma á
eftir.
Htílidar/fín/nnid 17. júní.
Viskustæltir stúdentar
stofnuðu til hátíðar;
auglýsingum út var býtt
og undirbúning’ mikið flýtt,
Barnaskólabletti á,
búið var svo fólki’ að tjá,
skyldi haldið ræðuraup,
reyndu menn og þangað hlaup.
En engan var þar unt að sjá,
er orða- skyldi þenja -gjá.
Æfir urðu ílestir þá,
er ekkert var að hlusta á.
Þegar Ari þetta sér,
þýtur hann til Bjössa’ og tér:
„Ertu’ að gera grín og háð,
og gabba menn um reykvískt láð?“
„Þvílík háðung, þvílík vömm,
þvílíkt gabb og bæjarskömm.
I hjarta stað þú hefur stál,
og held ég næstum enga sál“.
„Æ! Vertu’ ekki’ að angra mig,
ekki byrjaði’ eg við þig
Samviskuna særir kvöl,
syndin þessi’ og annað böl“'.
Afgreiðsla ))Pjóðhvells« er á Bergstaðastræti 19.