Þjóðhvellur - 01.02.1909, Blaðsíða 4
100
ÞjOÐHVELLUR
s_
‘O
A
o
cc
CÖ
Æ
Cí
o
o
Eu)
t-
II
1 1 1 í_l s ’u
O .
rí <a u 5 so'« *o
i ai m
s =
3 3
C O
.SS5
: s'“-
C ® £ 3
•S sAc
-
C35.S Ö5
cic«o tr
f;íl
o?^c;
c«
3s£
'Wco
o .. gJ-g « u
ÖB | 3 3 SpT-
•2 iw
B S
e _
« o c
í-i
« - E
C3 cö CÖ ‘CÖ
3 p>3 „ —
- 2 aáS *o t.
O U C5 < C
t Ss^ I
.2 '5 oc-S Jc
ÞJÓÐHV. kostar io a. nr., borgast út í hönd.
Abyrgðarm. blaðsins er Hallgr. Benediktss., Berg-
fitaðastr. 19. Heima kl. 3—4 og 8—10 síðd.; veitir
hann viðtöku stuttum og smellnum skrýtlum og ritgerð-
um og kemur þeim til ritstj. blaðsins. A Bergst.str. 19
geta menn fengið blaðið keypt alla tíma dags.
1. febrúar er að pvi leyti merkisdag-
ur, að pá var glímt um Armannsskjöld-
inn góða, af kappi miklu og listfengi.
Lauk pannig leik peim, að Haligr.
Benediktssnn deildarstjóri í Edinborg
hélt skildinum; en tvísýna getur orðið
um iorlög gripsins á næsta móti, pvi
hættulegir keppinautar eru peir Sigur-
jón Pétursson og Guðmundur Stefáns-
son. Og »tilviljunin cin getur ráðið
úrslitunum«, »»»eins og áður heflr ver-
ið tekið fram í Pjóðólfl<(««.
2. febrúar geymir pann stórviðburð
í skauti sínu, að pá var haldinn borg-
arafundur i Bárubúð, um vatnsveituna,
er lauk með peim ósköpum, að van-
traustsyfirlýsingu til borgarstjórans var
frestað um sex mánuði. Pað eru pess
vegna góðar likur fyrir pvi, að við-
komandi eigi að vera reykvískur pisl-
arvottur, er stundir líða, en ekki borg-
arstjóri vor. Pað er svo ekta reyk-
víkst, að betur verður varla af stað
farið!!!
Pinginu verður »hóað« saman pann
15. febr., vantraustsyfiriýsing á ráð-
herrann framkomin og sampykt pann
21. febr. og frumvarpið sampykt að
kalla óbreytt 15. apríl. — Svo spá-
dómarnir rætist verður petta að ganga
svona.
»BlaðdreA:a« kalla menn ísafold og
Lögréttu, — BlaðA'<>///« Reykjavík og
Pjóðólf, — »Bladketlinga«. Bjarma og
Pjóðhvell, — og »biað.s7/ýí//a« Frækorn
og Kirkjublaðið. Svo mörg eru pau orð.
Hinn 3. tebrúar var tiðindadagur
fyrir Reykvíkinginn að pví leyti, að pá
var úrahvarflð hjá Pórði úrsmið í
Austurstræti leyst úr læðingi, eftir 6
vikna lögregluleit. Má pá uppgötvun
pakka Arna umsjónarmanni við dóm-
kirkjuna, að alveg ólastaðri leynilög-
reglu vorri, sem að sjálfsögðu heflr
gert sínar ítrustu uppgötvanir í málinu,
eins og vænta mátti. —
Leikfél. Reykjavíkur hefir nú farið í
kapphlaup við Hafnfirðinga, og sýnt
hér hið práða og ópekta(!) »Æfintýri á
gönguförw, um leið og Hafnfirðingar
leika pað í Firðinum. Hvorir gera
betur, kemur ekki málinu við. Hitt
skiftir meiru, hversu frumleg pau eru
í pessu efni, framtökin, hjá voru reyk-
víska leikfél., — annars hefði verið al-
veg nóg, að sýna bara birkidómarann.
Pólitiskt öldurót fer nú vaxandi með
hverri stund hér í borginni um pessar
mundir — en hámarkinu nær pað
naumast fyr en undir pinglok.
Loftgrip dr bæmun.
Heimastjórnarmaðurinn (heldur ræðu
á pólitískum fundi): BlessaðirHiveikið
pið; pað sést ekki til lengur.
Landvarnarmaðurinn: Já, umfram
alt að kveikja, svo maðurinn sjái til
að hugsa.
Eiginkonan: Ef pú kemur nokkurn-
tíma aftur fullur heim á kvöldin, pá
verðurðu að sofa annarsstaðar en í
rúminu hjá mér.
Húsbóndinn: Guði sé lof! Pað er
dýrt að fá sér neðan í pvi; en til pess
að losna alveg við pað sem pú nefrtd-
ir, vil eg fúslega gefa aleigu mina.
Faðirinn: Ef pú vilt gifta pig, sonur
minn, pá skaltu leita ráðahags við hana
Sigríði; hún er bráðdugleg og myndar-
kvenmaður.
Sonurinn: Já, en hún hefir sóreflis
vörtu á hægri kinninni; pað er frá-
gangssök.
Faðirinn: Pú átt ekki að giftast vört-
unni heldur stúlkunni, — hana lœtur
pú aftaka.
Skóarinn: Er hann heima stúdent-
inn, sem býr í pakherberginu hjá yð-
ur? Eg er með reikning og parf að
finn’ ’ann.
Húsbóndinn: Nei; pað var farið með
hann inn á Klepp i morgun; í gær og
i nótt var hann svínfullur og hringl-
andi vitlaus.
Skóarinn: Hann hefir pá vist ekki
beðið yður fyrir peninga til mín fyrir
skóna, sem hann fékk hjá mér um
helgina?
Husbóndinn: O-nei; svo vitlaus var
hann ekki.
í barnaskólanum:
Drengurinn: Hérna, kennari! Pér
sögðuð um daginn, að pér ætluðuð von
bráðar að segja okkur ýmislegt um
heilann; getur pað ekki orðið í dag?
Kennarinn: Um heilann? Lofaði eg
pví? Nei, í dag get eg pað ekki; í dag
hefi eg alt annað i höfðinu.
Höfundurinn: Eg porði ekki, herra
leikhússtjóri, að fara í leikhúsið í kvöld,
af pví pað var í fyrsta skiftið að pessi
nýi leikur minn var sýndur. Hvernig
gekk pað? Var ekki fult hús?
Leikhússtjórinn: O, alveg eins og i
Paradís.
Höf.: Hvernig á að skilja pað?
Leikhússtj.: Eftir orðanna hljóðan.
Höf.: Pér meinið: ágætlega?
Leikhússtj.: Pvert á móti; pað kom
einungis einn maður og ein kona; pað
var alt og sumt.
Á matsöluhúsi.
Matpeginn: Eg verð að segja yður
pað, ungfrú mín góð, að í petta sinn
var steikin hreinasta fyrirtak. Eg man
ekki til, að hafa bragðað annað eins
hnossgæti allan pann tíma sem eg hefi
borðað hér.
Stúlkan (hrekkur við og náfölnar):
O, eg ógæfusöm! Eg hefi ekki nema
fengið yður skamt húsbóndans sjálfs.
Óhreint i pokanum.
Jón: Veistu pað, Pétur, að Bjarni
gengur fyrir hvers manns dyr, og seg-
ir allskonar lygasögur um pig?
Pétur: Gerir ekkeri til. Hann um
pað. En finni hann upp á pví að
segja sannleikann utn mig, pá sný eg
hann úr hálsliðnum.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Afgreiðsla »Pjóðhvells« er á Bergstaðastræti 19.