Alþýðublaðið - 26.04.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Verzlunin á Hverfisg. 84
Simi 992. — Slmi 992.
S e 1
Hjólhestar
gljábrendir og nikkel-
húðaðir 1
Fálkanum.
■'. \ .
Menn, komi3 beint i verzl
unina Von og fáið ykkur skorið
tóbak, vindii í munninn, sigarettu,
skro eða sælgæti. Konur, komið
einnig og fáið ykkur káffi í könn-
una, Konsum-súkkuiafli, rúgmjöi,
haframjc!, hrísgrjón, sagógrjóa,
kartöflumjöi. kartöflur, sait, lauk,
þurkaðan saitfisk, hangikjöt, smjör,
Saltkjöt, tólg, rikling og harðfisk
Mæður, munið sð hafa hugfast að
sþara saman aura tyrir lýsi handa
börnunum ykkar, svo þau verði
hraust — Eitthvað fyrir alla. —
Komið því og reyciö viðskiftin i
Von. Vinsaml, Sunnar S. Sigurðss.
Alþýðublaðið
or ódýrasía, íjólbreytlaala og
bezta dagblað landsins. Kanp-
Ið það og lesið, þá getið
þið aldrei án þess verlð.
Matvörur s
Hveiti 2 tegundir. Haframjöl (nýtt
og gott). Hrísgrjón (stór). Sago
grjón (smá) Kartöfiumjöl. Kafli
Export (Kvörnin). Suðusúkkuiaði
(danskt). Sætsaft. Caeao í dósum
og lausri vigt. Mjólk (sæt og ó
sæt). Glaxo (þurmjólk). Kartöflur
(nýjar), Syltetöj. Smjörlfki íslenzkt
Bökunarefni (dropar & duft). Lauk-
ur. Sardinur og Leverpostej
Þvottasápúr & handsápur. Sápu
spænir (Lux) Steinolfa, Sólarljós,
á 70 aura líterinn. Skósverta, Shi
nola, og ofnsv., Sebra. Taubiámi.
Tóbak & sælgæti:
Cigarettnr.
Capstan. Three Casties. Ömar.
u r :
Sweet Caporal. Golden Leaf. Flag.
Bejhtóbak.
Capstan Mixture
Garric —
Waverley —
Glasgow —
og fleiri tegundir. Rjól skorið og_
óskorið. Skraa Skipper & Smail
og fleiii tegundir. Vindiar marg-
ar tegundir. Brjóstsykur. Kara-
mellur. Lakkrits og gosdrykkir.
Niðursoðnir á vextir og raaigt fleira
sem ótaiið er hér, Vörur þessar
veröa seldar me§ þvi iægsta verði
sem hægt er að fá nú. Hringið f
sfma 992 og þá verða vörumar
sendar heim strcx Virðingarfylst,
Kristinn Pálmason
Ritstjóri og ábyrgðarmaðúr: Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðján Gutenberg.
Jack London \ Æíliit j ri.
lega heyrðust óp mikil 1 landi, og svertingi kom á
harðahlaupum til sjávar og á eftir honnm dundi örva-
regn og spjóta; þá var bátur Johnny Be-blowed til taks
'og tók hann á sínar náðir. Svo fór að lokum, að hann
fekk enga aðra verkamenn,. en þessa náunga,
Og fyrstu eigendur Beranda keyptu þessa menn, sem
allir voru morðingjar. teir voru allir ráðnir til fimm ára.
Og þú skilur eflaust, að hægt er að kúga þessa veslinga,
sem flúið bafa á þennan átt. Vel hefði mátt fá þá til
að gera tíu ára samning, ef það ekki væri bannað. Eg
á því hér í höggi við heilan hóp morðingja; sumir eru
áð vfsu dauðir, fleiri hafa verið drepnir og sumir taka
ýt hegninguna á Tulagi. Fyrstu eigendurnir gátu litlu
áorkað hér, því þeir áttu í stöðugu strlði. Einn eftir-
Jitsmaðurinn var drepinn. Og annar eigandinn fekk
svöðusár mikið á aðra öxlina; hinn var tvisar særður
með spjóti. Þeir voru ruddamenni, og þar af leiðandi
voru þeir'hálfgerðar bleyður, og urðu að hætta við alt
saman. Þeir voru reknir burtu — bókstaflega reknir
burtu — af. verkamönnum sínum. Og því næst komum
við Hughie og eg, báðir óreyndir, og áttum að taka
hér við stjórninni. Við vissum ekkert um ástandið, áður
en við komum, en við höfðum keypt Beranda, og við
urðum að reyna að komast áfram hér, hvað sem taut^
aði.
Fyrst henti okkur sú villa, að sýna ósvikna vináttu,
Við reyndum að drotna með fortölum og góðri meðferð.
Svertingjarnir ályktuðu af því, að við værum hræddir.
Eg fyrirverð mig nærri því fyrir það, hve grunnhygnir
við vorum í fyrstunni, Þeir fóru á bak vig okkur, ógn-
uðu okkur, móðguðu okkur, og við Iétum það alt gott
heitá, en við vonuðum að sanngirni okkar mundi brátt
bæta ástandið. En afleiðingin varð bara sú, að ástandið
versnaði stöðugt. Einu sinni ávítti svo Hughie einn
■ sökudólginn, og hafði fyrir vikið þvf nær mist lífið. Það,
sem bjargaði honum, var það, að svo margir láu ofan
á honum, að eg komst honum til hjálpar í tæka, tíð.
Þá hófst harðstjórnin. Það vár annað hvort að-duga
eða' drepast, og fyrst við höfðum lagt allar eigur okkar
í þetta fyrirtæki urðum við að vera kyrrir. Auk þess
kitlaði þetta stærilæti okkar. Við höfðum farið af 'stað
til þess að aðhafast eitthvað, og það hefði riðið í bága
við eðli okkar, að hætta við áform vort. Það var erfitt
verk, því plantekru þessa er allra plantekra erfiðast að
ryðja og undirbúa jarðveginn til sáningar. Við höfðum
ekki getáð fengið einn einasta hvítan mann til þess að
dvelja hér. Við höfðum boðið heilum hóp að vera ráðs-
maður. Eg vil ekki segja, að þeir hafi verið hræddir,
þeir hafa víst ekki verið það. En þeim fanst staðan ekki
sem tryggust — að minsta kosti komst sá, sem við sfð-
ast töluðuro við, svo að orði. Við Hughie urðum því
sjálfir að taka að okkur alla stjórnina".
„Og þegar hann dó, varst þú ákveðinn í því, að
halda einn áfram!" hrópaði Jóhanna með ljómandi
augum.
„Eg hélt eg kæmist af. En heyrðu nú, Jóhanna, vertu
þolinmóð, þegar eg virðist strangur, og mundu það,
að ástandið er hér eins dæmi. Við eigum hér við verstu
þrjóta, og verðum að láta þá vinna eitthvað. Þú hefír
nú farið úm alla plantekruna, svo þú þekkir hana. Á
öllum Salomo&seyjum er ekki hægt að finna efnilegri
þriggja og fjögurra ára tré. Við höfUm með þolinmæðt