Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1886, Side 2

2
Á íslandi, þar sem eigi getur komið til skoðun-
ar nokkur regluleg kornyrkja eða svo að nokkru nemi
almennt, sökum annmarka náttúrunnar, þar hlýtur garð-
yrkjan að geta orðið þeim mun þýðingarmeiri, þar eð
hana má stunda til góðra hagsmuna talsvert fyrir
norðan þau takmörk, er náttúran setur kornyrkjunni.
Einnig væri það mjög æskilegt, að því er heilbrigði
manna snertir, að þær matjurtir, er geta þrifizt hjér á
landi, væru ræktaðar hjer miklu meira en gjört er,
þar eð þær eru bæði heilnæm og munntöm fæða, og
sjeu þær almennt hafðar til manneldis, munu þær ef-
laust eiga mikinn þátt í að minnka skyrbjúginn, sem
því miður kemur enn þá allt of opt fyrir hjer á ís-
landi. fað er og víst, að bæði túrnips og bortfeldzk.
ar rófur má vel rækta hjer á landi, svo hagur sje að-
til fóðurs handa nautpeningi og bæta þannig mikið
úr fóðurskortinum þau árin, er langvinnar rigningar
valda þvi, að erfitt verður að ná nægum heyjum und-
ir hinn langa og stranga vetur.
Til þess að efla garðyrkjuna hjer á landi, eptir
því sem föng eru á, hafa nokkrir menn, er sáu, hversu
mikilsverð hún er fyrir landið, stofnaði fjelag, er nefn-
ist „hið íslenzka garðyrkjufjelag“, og var það gert vorið
1885. Tillag hvers fjelagsmanns er sett mjög lágt,
það er að segja 20 krónur í eitt skipti, eða 1 króna
árlega. Utlendir menn eru einnig teknir í fjelagið, ef
þeir kynnu að hafa löngun til þess, að efla á einhvern
hátt vöxt og viðgang garðyrkjunnar hjer á landi. Fje-
lagið kostar fyrst og fremst kapps um, að útvega fje-
lagsmönnum gott fræ af þeim tegundum jurta, sem
reynslan hefur sýnt að geta þrifizt bezt á íslandi.
Erfiðleikarnir á því, að fá gott garðfræ hjer á landi,
er eflaust einn hinn helzti þresköldur fyrir vexti og
viðgangi garðyrkjunnar hjer; þvi að ekkert veiklar
fremur áhugann á garðyrkjunni og löngunina til henn-