Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 17
17
Sú skrá gæti ekki verið oss nema til hliðsjónar,
«n hliðsjón mætti á henni hafa.
Getum vjer ekki fengið svipaða bókaskrá samda
hjer á landi til leiðbeiningar fyrir vora þjóð? Jeg
vík þeirri spurning einkum að Bókmenntafjelaginu,
sem mjer finnst sem optast ætti að gerast forsprakki,
þegar um eitthvert mertntamál er að ræða. Getur
það ekki fengið einhverja fjölfróða og smekkvísa
menntamenn, sem þjóðin ber traust til í þeim efn-
um, til þess að semja slíka skrá? Jeg hef trú á
því, að hún gæti haft ómetanlega þýðingu, að það
mætti fá menn til að hafa að minnsta kosti mikla
hliðsjón á henni við kaup til bókasafna, og að það
mætti fá margan lestrarfúsan mann til þess að hyll-
ast til að lesa fremur öðrum þær bækur, sem þar
yrði bent á. Jeg þarf naumast að taka það fram,
að jeg hugsa mjer sem mest af íslenzkum bókum á
þeirri skrá, fornum og nýum. Ekkert stendur oss
eins nærri eins og þær, í engum bókum eigum vjer
jafn-auðvelt með að gera oss grein fyrir fegurðinni
eins og þar, engar bækur hafa jafn-sjálfsögð áhrif
á hugi vora eins og þær, engar bækur rata jafn-
beina leið til hjartna vorra eins og þær. En auð-
vitað getur enginn maður, sem skilur nokkra útlenda
tungu, gert sig ánægðan með að lesa islenzkar bæk-
nr að eins.
Vitaskuld þarf meira að gera en að semja slíka
skrá, og lofa henni svo að gleymast. Það þarf stöð-
ugt~að mæla með henni. Mjer þykir ekki óliklegt,
að blöð vor yrðu fús á það, hverjum skoðunum sem
þau annars halda fram um önnur mál. Enn meira
gætu þó allir þeir styrkt málið, sem hafa með hönd-
um menntun æskulýðsins, ef þeir væru því hlynntir.
•Og jeg skil ekki, hvers vegna þeir ættu ekki að
2