Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 67
G7
vígið í Síðumúla, kvæntist þar og bjó þar síðan.
Mörgum árum seinna 1580 fór Eggert Hannesson,
faðir hans alfarinn til Hamborgar. Átti hann þar
þá svo miklar eignir, að það var margfalt fje við-
jarðeignir hans hjer á landi, en hann var þó einn
með auðugustu mönnum landsins að fasteignum. —
Eiríkur Árnason umboðsmaður á Skriðuklaustri
flutti sig til Hamborgar 1579 og kvæntist þar öðru
sinni. Erleadur sýslumaður í Múlasýslu, faðir Torfa
sýslumanns, föður^ Þormóðar sagnaritara, komst í
vandræði út af skipi einu útlenzku, er strandað hafði
i sýslu hans. Fór hann þá til Hamborgar og and-
aðist þar.
Utanferðir íslendinga hafa án efa haft hin mestu
og beztu áhrif á landsmenn, bæði í andlegum og
líkamlegum efnum. Menn kynntust við það háttum
annara þjóða, og það opt háttum heldri mannanna.
Menn lærðu handiðnir, svo sem gullsmiði, silfursmíði,
trjesmiði, látúns- og tinsmíði. Hinir andlegu straum-
ar frá öðrum löndum bárust og hingað með þeim
Islendingum, sem verið höfðu í öðrum löndum. —
Sannindi siðbótarinnar höfðu erlendis hrifið þá Giss-
ur biskup og Odd Gottskálksson. Enginn kann nú
högum að því að hyggja, hvert andlegt gagn þessar
ferðir erlendis hafa haft í för með sjer, en það
má telja víst, að þær hafi átt töluverðan þátt í við-
reisn bókmenntanna hjer á landi] og þeim andlega
áhuga, er nú tók að gjöra vart við sig.
Eins og eðlilegt var, er þekking manna í sjálfu
sjer var svo lítil og svo sem alls engin á kröptum
náttúrunnar, var hjátrú all-mikil. Jeg ætla, að það
megi fullyrða, að hjátrúin hafi alls eigi minnkað við
siðbótina, heldur jafnvel aukizt, og var það að von-
um, þvi að siðbótarmenn lögðu fullt svo mikla á-
6*